Najbardziej wartościowy wynik imprezy uzyskał dwukrotny mistrz paraolimpijski z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016) Lepiato (Start Gorzów Wlkp.) - 2,14, który w dorobku ma też trzy złote medale MŚ z 2011, 2013 i 2015 roku. W swojej kategorii sprawności T44 (zawodnicy po amputacjach lub z dysfunkcją kończyn) jest rekordzistą globu - w Rio pokonał poprzeczkę na wysokości 2,19. Niewidoma Mazur, biegnąca z przewodnikiem Michałem Stawickim, stoczyła w biegu na 800 m jeden z najbardziej emocjonujących i wyrównanych pojedynków w londyńskich zawodach. Dopiero fotokomórka wskazała zwyciężczynię finału. Została nią Meksykanka Diana Coraza Castaneda, która o trzy setne sekundy wyprzedziła zawodniczkę Startu Tarnów. Mazur wcześniej zdobyła nad Tamizą złoto na 1500 m rekordem życiowym 4.50,95 i brąz na 400 m - 1.01,94. Dwukrotnie na podium w kategorii T20 (osoby z niepełnosprawnością intelektualną) stawała Niewiedział (MGOKSiR Korfantów) - była pierwsza na 1500 m (4.33,82) i druga na 400 m (59,56). Konkurs pchnięcia kulą w tej samej kategorii wygrała Durska (Barnim Goleniów) rezultatem 13,18. MŚ osób niepełnosprawnych po raz pierwszy zorganizowano w tym samym miejscu co lekkoatletyczne mistrzostwa globu IAAF (4-13 sierpnia). O 213 kompletów medali walczyło nad Tamizą od 14 lipca 1056 sportowców z 90 krajów. Nie było Rosjan, wykluczonych z rywalizacji w wyniku udowodnienia im instytucjonalnego dopingu. W ostatnich MŚ w stolicy Kataru, gdzie Polacy wywalczyli 21 medali (9-5-7), najwięcej zdobyli ich Chińczycy - 85 (w tym 41 złotych), którzy także triumfowali w tej klasyfikacji w Londynie z dorobkiem 62 krążków, mając 27 złotych. Polska wysłała do Londynu najliczniejszą w historii mistrzostw świata reprezentację - 49 lekkoatletów. Zdobyli oni cztery złote, dziesięć srebrnych i 12 brązowych medali. Zawody cieszyły się wielkim zainteresowaniem kibiców - sprzedano ponad 230 tys. biletów, co jest historycznym rekordem frekwencji. To z pewnością efekt kampanii prowadzonej w mediach społecznościowych pod hasłem #FillTheStadium (z ang. wypełnij stadion). O aktywne wspieranie lekkoatletów apelował też książę Harry. Jednym z głównych celów mistrzostw - poza walką o trofea - było przełamywanie społecznych stereotypów na temat osób niepełnosprawnych.