Frank Lampard - piłkarska legenda Chelsea i reprezentacji Anglii [SYLWETKA]

Frank Lampard - dzieciństwo, młodość i początki kariery

Frank Lampard to wybitny brytyjski piłkarz. Urodził się w Londynie, a dokładnie w Romford 20 czerwca 1978 roku. Zamiłowanie do tego sportu odziedziczył zapewne po ojcu, który grał na pozycji obrońcy w reprezentacji Anglii. Z kolei wuj Franka - Harry Redknapp - odpowiada za szkolenia zawodników. W piłkę nożną zaangażowany był również kuzyn gwiazdy, Jamie Redknapp, którego można było oglądać w meczach Liverpoolu. Redknapp karierę zakończył w 2005 roku.

Frank Lampard jest absolwentem Brentwood School w Essex i był niemal wzorowym uczniem. Jego zawodowy start w piłce nożnej nastąpił w klubie ojca - West Ham United. W 1994 roku grał tam jako junior, ale już w 1997 zaproszono go do pierwszego składu. Niemal od razy przyczynił się do ogromnego sukcesu drużyny. Niedługo później wywalczyła ona najwyższe miejsce w Premier League w całej dotychczasowej historii istnienia klubu.

Frank Lampard - rozwój kariery

W sezonie 1998/1999 Frank Lampard pojawił się na boisku podczas każdego spotkania w ramach Premier League. Rok później strzelił aż 13 bramek, dzięki czemu uplasował się na trzeciej pozycji w rankingu najlepszych strzelców zespołu. Był to również czas, w którym Anglik strzelał pierwsze bramki na rozgrywkach europejskich (m.in. Puchar UEFA).

W 2001 roku zdecydowano się na transfer Lamparda do klubu Chelsea, choć starała się o niego także Aston Villa. W barwach nowego klubu zawodnik tylko przez sezon 2001/2002 zagrał w 37 spotkaniach ligowych. W kolejnym sezonie zaliczył bramki kluczowe dla zwycięstwa Chelsea. Szybko uznano go za głównego gracza tego zespołu. Dzięki strzałom Lamparda w Lidze Mistrzów klub znalazł się w półfinale rozgrywek w sezonie 2003/2004. W tym okresie zawodnik przejął także funkcję drugiego kapitana drużyny i zaczął być coraz bardziej dostrzegany na arenie międzynarodowej.

W sezonie 2006/2007 John Terry uległ poważnej kontuzji pleców, w wyniku czego zawodnika zastąpiono właśnie Frankiem Lampardem. Grał wówczas jako kapitan zespołu. W tym roku strzelił też swoją 77. bramkę dla Chelsea, co dało mu miano najbardziej bramkostrzelnego pomocnika. Pobił tym samym rekord ustawiony wcześniej przez Dennisa Wise’a. Największą satysfakcję z gry w barwach Chelsea przyniosło mu zwycięstwo nad Manchesterem United.

Ze względu na kontuzję w 2007 i 2008 roku piłkarz zagrał znacznie mniej meczów niż w poprzednich latach. W lutym udało mu się jednak strzelić 100. gola dla klubu. Był to dla niego czas trudnych doświadczeń rodzinnych, ponieważ zmarła wówczas jego matka. Pomimo tego faktu pojawił się w meczu z Liverpoolem w ramach Ligi Mistrzów, w którym Chelsea zwyciężyła. Później Lampard jeszcze kilka razy triumfował razem z tym klubem. Jednym z rekordów, jakie pobił, było strzelenie dla Chelsea łącznie 211 bramek.

W 2014 roku piłkarz podpisał umowę z Manchester City, gdzie grał przez rok. W 2015 zdecydował się na przejście do New York City FC. Jego kontrakt również obejmował rok. Po jego zakończeniu Frank Lampard zdecydował się na całkowite odejście z boiska.

Frank Lampard odnosił także duże sukcesy w reprezentacji Anglii. Jego debiut w kadrze do 21 lat przypadł na mecz z Grecją w 1997 roku. Przez kolejne trzy lata wziął udział w aż 20 spotkaniach międzynarodowych w swojej kategorii wiekowej. Jego pierwszym seniorskim meczem w szeregach reprezentacji była rozgrywka z Belgią w 1999 roku. Pierwszego gola w tej roli strzelił natomiast do chorwackiej bramki w 2003 roku. Jego grę można było oglądać podczas Euro 2004 oraz Mistrzostw Świata 2006. W 2005 roku został uznany za najlepszego gracza w drużynie narodowej, a 26 sierpnia 2014 roku zawodnik oficjalnie ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej. Później angażował się w tę dyscyplinę jako trener.

Frank Lampard - największe sukcesy

Jako piłkarz West Ham:

·       1999 - Puchar Intertoto.

Jako piłkarz Chelsea:

·       2004/2005, 2005/2006, 2009/2010 - Premier League,

·       2006/2007, 2008/2009, 2009/2010, 2011/2012 - Puchar Anglii,

·       2004/2005, 2006/2007 - Puchar Ligi,

·       2005, 2009 - Tarcza Wspólnoty,

·       2012 - Liga Mistrzów,

·       2013 - Liga Europy UEFA.

Drugie miejsce/Finalista w:

·       2003/2004, 2006/2007, 2007/2008 - Premier League,

·       2001/2002, 2006/2007, 2008/2009, 2009/2010, 2011/2012 - Puchar Anglii,

·       2004/2005, 2006/2007 - Puchar Ligi,

·       2006, 2007, 2010 - Tarcza Wspólnoty,

·       2007/2008 - Liga Mistrzów.

Jako zawodnik reprezentacji Anglii:

·       2004 - FA Summer Tournament.

Osiągnięcia indywidualne:

·       2004, 2005, 2006 - Drużyna roku PFA,

·       2004, 2005, 2009 - Piłkarz roku Chelsea,

·       2005 - Piłkarz roku FWA,

·       2005 - Piłkarz roku PFA według kibiców,

·       2005 - Piłkarz roku w Premier League,

·       2005 - Jedenastka roku FIFPro,

·       2004/2005, 2005/2006, 2009/2010 - Jedenastka roku ESM,

·       2005 - Piłkarz Roku FIFA: drugie miejsce,

·       2005 - Złota Piłka: drugie miejsce,

·       2004, 2005 - Piłkarz roku w Anglii,

·       2007/2008 - Najlepszy pomocnik sezonu UEFA,

·       wrzesień 2003, kwiecień 2005, październik 2005, październik 2008 - Piłkarz miesiąca w Premier League.

Frank Lampard został poza tym odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego w ramach docenienia jego wkładu w brytyjski futbol.

Frank Lampard - życie prywatne

Frank Lampard wychowywał się z dwiema siostrami. Z Elen Rivers ma dwie córki - Lunę oraz Islę. Para rozstała się w 2009 roku, a Lampard znalazł nową partnerkę - Christinę Bleakley. Stanęli na ślubnym kobiercu w 2015 roku w londyńskiej Katedrze św. Pawła.

Frank Lampard - ciekawostki

Zainteresowanie budzi poziom IQ słynnego piłkarza. Wyniki testu, jaki przeszedł za młodu, wyniosły więcej niż 150 punktów. Sportowiec należy do 0,1% osób w społeczeństwie, które mogą pochwalić się takim ilorazem inteligencji.

Fani, którzy chcą dowiedzieć się więcej o swoim ulubieńcu, mogą przeczytać biografię Franka Lamparda, która ukazała się w 2006 roku i nosi tytuł Totally Frank.

Frank Lampard - cytaty

"Mieli o wiele więcej talentu niż ja, strasznie mnie to denerwowało, że byli ode mnie lepsi, ale to sprawiało, że chciałem jeszcze bardziej walczyć, żeby być lepszym niż oni."