Wozniacki spełniła swoje największe sportowe marzenie. W swoim trzecim wielkoszlemowym finale Dunka polskiego pochodzenia odniosła premierowe zwycięstwo. Do siódmego bezpośredniego meczu Halep i Wozniacki (bilans 4-2 dla Dunki) przystępowały z dwoma przegranymi finałami Wielkiego Szlema na koncie. Rumunka w finale Rolanda Garrosa 2014 okazała się gorsza od Marii Szarapowej, a w finale Rolanda Garrosa 2017 od Jeleny Ostapenko. Z kolei Caro w 2009 roku przegrała w meczu o tytuł mistrzyni US Open z Kim Clijsters, a pięć lat później, także w Nowym Jorku, z Sereną Williams. Stawką spotkania było też prowadzenie w rankingu WTA. Co ciekawe, obie tenisistki przystępowały do boju o tytuł, broniąc we wcześniejszych fazach turnieju piłek meczowych. Początek sobotniego finału był popisem w wykonaniu Wozniacki. Rozstawiona z dwójką Dunka szybko objęła prowadzenie 3:0, a w tym czasie absolutnie wszystkie piłki wracały na stronę Halep. Z upływem czasu Rumunka złapała jednak odpowiedni rytm i zaczęła grać coraz agresywniej. Gdy wydawało się, że zamknięcie seta będzie dla Caro formalnością, dopadła ją niemoc, którą wykorzystała obecna liderka WTA, doprowadzając do remisu 5:5. W tie-breaku Wozniacki objęła prowadzenie 2-0, a potem 4-1 i tym razem szansy już nie zmarnowała. W końcu zaczęła też grać agresywniej. W drugim secie zażarta walka trwała do stanu 4:3 dla Halep. Chwilę wcześniej Rumunka poprosiła o przerwę medyczną. Nie czuła się najlepiej (zmierzono jej ciśnienie), a zły stan potęgował upał w Melbourne. Mimo godziny 22:00 czasu miejscowego, termometry wciąż pokazywały ponad 30 stopni C. Złe samopoczucie nie przeszkodziło jednak wciąż ofensywniej grającej 26-latce z Konstancy w zanotowaniu jedynego w partii przełamania. Caroline nie wykorzystała w tym secie aż siedmiu break pointów i zrobiło się 1-1 w setach. Rozpoczęcie trzeciego zostało opóźnione o 10 minut. Tyle trwała regulaminowa przerwa pojawiająca się w trakcie gry w wysokich temperaturach. Po niej aktywniejsza na korcie była Dunka, która szybko objęła prowadzenie 2:0. Obecna Halep w niczym nie przypomina tenisistki z poprzednich miesięcy i lat. Trener Andrei Pavel mógł być dumny, widząc, że jego podopieczna nie ma zamiaru załamywać się i powalczy do samego końca. Z sześciu kolejnych gemów pięć zakończyło się przełamaniami. Dopiero przy 4:4 Wozniacki w końcu wygrała swój serwis (nieco wcześniej to ona poprosiła o przerwę medyczną w związku z urazem nogi), a w następnym gemie pokazała, co tak naprawdę jest jej najmocniejszą stroną. Przy 5:4 i serwisie Halep dobiegła do kilku niesamowitych piłek, imponując kapitalną grą w defensywie, kondycją, wybieganiem i przygotowaniem fizycznym. Po dwóch godzinach i 50 minutach i wygranej ostatniej piłce Caro nie potrafiła ukryć łez. Finał gry pojedynczej kobiet: Simona Halep (Rumunia, 1.) - Caroline Wozniacki (Dania, 2.) 6:7 (2-7), 6:3, 4:6 Statystyki finału: 6 asy 2 1 podwójne błędy 6 40 piłki kończące 25 47 niewymuszone błędy 28 5/12 wykorzystanie break pointów 5/14 108 suma punktów 110 Zwyciężczynie Australian Open: 1922 Margareth Molesworth (Australia) 1923 Margareth Molesworth 1924 Sylvia Lance (Australia) 1925 Daphne Akhurst (Australia) 1926 Daphne Akhurst 1927 Esna Boyd (Australia) 1928 Daphne Akhurst 1929 Daphne Akhurst 1930 Daphne Akhurst 1931 Coral Buttsworth (Australia) 1932 Coral Buttsworth 1933 Joan Hartigan (Australia) 1934 Joan Hartigan 1935 Dorothy Round (W. Brytania) 1936 Joan Hartigan 1937 Nancye Wynne-Bolton (Australia) 1938 Dorothy Bundy (USA) 1939 Emily Westacott (Australia) 1940 Nancye Wynne-Bolton 1941-45 nie rozgrywano 1946 Nancye Wynne-Bolton 1947 Nancye Wynne-Bolton 1948 Nancye Wynne-Bolton 1949 Doris Hart (USA) 1950 Louise Brough (USA) 1951 Nancye Wynne-Bolton 1952 Thelma Long (Australia) 1953 Maureen Conolly (USA) 1954 Thelma Long 1955 Beryl Penrose (Australia) 1956 Mary Carter (Australia) 1957 Shirley Fry (USA) 1958 Angela Mortimer (W. Brytania) 1959 Mary Carter-Reitano (Australia) 1960 Margaret Smith (Australia) 1961 Margaret Smith 1962 Margaret Smith 1963 Margaret Smith 1964 Margaret Smith 1965 Margaret Smith 1966 Margaret Smith 1967 Nancy Richey (USA) 1968 Billie Joan King (USA) 1969 Margaret Smith-Court 1970 Margaret Smith-Court 1971 Margaret Smith-Court 1972 Virginia Wade (W. Brytania) 1973 Margaret Smith-Court 1974 Evonne Goolagong (Australia) 1975 Evonne Goolagong 1976 Evonne Goolagong-Cawley 1977 Kerry Melville Reid (Australia) - styczeń Evonne Goolagong-Cawley - grudzień 1978 Chris O'Neil (Australia) 1979 Barbara Jordan (USA) 1980 Hana Mandlikova (Czechosłowacja) 1981 Martina Navratilova (USA) 1982 Chris Evert-Lloyd (USA) 1983 Martina Navratilova 1984 Chris Evert-Lloyd 1985 Martina Navratilova 1986 przesunięto na styczeń 1987 r. 1987 Hana Mandlikova 1988 Steffi Graf (Niemcy) 1989 Steffi Graf 1990 Steffi Graf 1991 Monica Seles (Jugosławia) 1992 Monica Seles 1993 Monica Seles 1994 Steffi Graf 1995 Mary Pierce (Francja) 1996 Monica Seles (USA) 1997 Martina Hingis (Szwajcaria) 1998 Martina Hingis 1999 Martina Hingis 2000 Lindsay Davenport (USA) 2001 Jennifer Capriati (USA) 2002 Jennifer Capriati 2003 Serena Williams (USA) 2004 Justine Henin-Hardenne (Belgia) 2005 Serena Williams 2006 Amelie Mauresmo (Francja) 2007 Serena Williams 2008 Maria Szarapowa (Rosja) 2009 Serena Williams 2010 Serena Williams 2011 Kim Clijsters (Belgia) 2012 Wiktoria Azarenka (Białoruś) 2013 Wiktoria Azarenka 2014 Na Li (Chiny) 2015 Serena Williams 2016 Angelique Kerber (Niemcy) 2017 Serena Williams 2018 Caroline Wozniacki (Dania) Wielokrotne zwyciężczynie Australian Open: 11 - Margaret Smith-Court (Australia) 1960-66, 1969-71, 1973 7 - Serena Williams (USA) 2003, 2005, 2007, 2009-10, 2015, 2017 6 - Nancye Wynne-Bolton (Australia) 1937, 1940, 1946-48, 1951 5 - Daphne Akhurst (Australia) 1925-26, 1928-30 4 - Evonne Goolagong-Cawley (Australia) 1974-77 - Steffi Graf (Niemcy) 1988-90, 1994 - Monica Seles (Jugosławia/USA) 1991-93, 1996 3 - Joan Hartigan (Australia) 1933-34, 1936 - Martina Navratilova (Czechosłowacja/USA) 1981, 1983, 1985 - Martina Hingis (Szwajcaria) 1997-99 2 - Margareth Molesworth (Australia) 1922-23 - Coral Buttsworth (Australia) 1931-32 - Thelma Long (Australia) 1952, 1954 - Hana Mandlikova (Czechosłowacja) 1980, 1987 - Chris Evert Lloyd (USA) 1982, 1984 - Jennifer Capriati (USA) 2001-02 - Wiktoria Azarenka (Białoruś) 2012-13