Iniesta, czyli kwadratura piłki

"Na zawsze pozostanie w mojej pamięci, jako piłkarz natchniony" - mówił podczas turnieju Sergio Ramos, kolega z kadry, ale też rywal z Realu Madryt. Po mundialu w RPA niepozorny pomocnik Barcy stał się piłkarzem medialnym. Na konferencjach prasowych w Gniewinie odpytywano o niego niemal każdego z kolegów. Przez Facebook i Twitter Andres komunikuje się z milinami ludzi. Zwycięski gol w finale mundialu w Johannesburgu starczył mu jednak tylko do drugiego miejsca w plebiscycie "France Football".

To jest chyba największe futbolowe kuriozum naszych czasów. W okresie, gdy "La Roja" doczekała najwybitniejszego pokolenia w swojej historii, kiedy jako pierwsza wygrała trzy wielkie turnieje po kolei, ostatnim hiszpańskim laureatem "Złotej Piłki" pozostaje Luis Suarez, triumfator z 1960 roku! A może właśnie to jest najdoskonalszym dowodem, że dwa złote medale mistrzostw Europy i złoto mundialu w RPA było dziełem wspólnym?

Iniesta nie robi sobie specjalnych nadziei. Słowa Andrei Pirlo przemawiają mu do wyobraźni. Dopóki Leo Messi i Cristiano Ronaldo będą zdobywali po 60-70 goli w sezonie, dopóty nikt inny nie dostanie szansy. Może FIFA i "France Football" powinny pomyśleć nad zmianą zasad, bo ta cała zabawa w wielki, prestiżowy plebiscyt zaczyna być nudna i przewidywalna?

Z drugiej strony, kto, jeśli nie dziennikarze, selekcjonerzy i sami zawodnicy powinni umieć się wznieść ponad medialną ocenę piłkarzy? Paradoksalnie najłatwiej przychodzi to przedstawicielom mediów, gdyby w 2010 roku plebiscyt "France Football" nie połączył się z plebiscytem FIFA, "Złotą Piłkę" dostałby Wesley Sneijder, wicemistrz świata i triumfator Ligi Mistrzów. Tymczasem kapitanowie drużyn narodowych i selekcjonerzy "wcisnęli" ją Messiemu, dla którego mundial w RPA i tamta edycja Champions League były porażką.

Jedno jest oczywiste: Iniesta "Złotej Piłki 2012" nie dostanie i nie będzie płakał z tego powodu. Ronaldo i Messi wciąż mogą mu zazdrościć kolekcji trofeów.

Dyskutuj na blogu Darka Wołowskiego