Dream Team 1992 – najlepszy skład w historii koszykówki

"4" - Christian Laettner, silny skrzydłowy

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

Jedno miejsce w "Drużynie Marzeń", jak nazwano reprezentację USA (po raz pierwszy nazwa ta pojawiła się na okładce "Sports Illustrated" w lutym 1991 roku), zarezerwowano dla zawodnika z ligi akademickiej. W grę wchodziła dwójka kandydatów: Christian Laettner z Duke University i...Shaquille O'Neal z Louisiana State University.

Postawiono na skrzydłowego Duke. Kontrowersyjny wybór? Z perspektywy czasu nawet absurdalny, ale warto pamiętać, że 1992 roku Laettner był dwukrotnym mistrzem ligi akademickiej NCAA i laureatem wielu prestiżowych nagród dla młodych zawodników. Wróżono mu zawrotną karierę, ale w NBA pokładanych w nim nadziei nie spełnił. Co innego Shaq.

W Barcelonie zagrał w każdym spotkaniu, notując po 4,8 pkt i 2,5 zb/mecz.

CZYTAJ DALEJ

"5" - David Robinson, środkowy

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

Rozpoczynamy przegląd prawdziwych legend NBA, które zgromadzono w reprezentacji USA w 1992 roku. David Robinson to jeden z najlepszych środkowych w dziejach ligi. Całą karierę, w latach 1989-2003, spędził w San Antonio Spurs. Z "Ostrogami" dwukrotnie zdobył mistrzostwo NBA (1999, 2003), był MVP ligi (1995) i królem strzelców (1994), debiutantem roku (1990) i obrońcą roku (1992).

"Admirał" to prawdziwy weteran igrzysk olimpijskich. Zagrał w Seulu (brąz), Barcelonie i Atlancie (złoto). Na koncie ma także złoty medal mistrzostw świata wywalczony w 1986 roku w Hiszpanii.

W Barcelonie wystąpił we wszystkich ośmiu spotkaniach, w czterech był zawodnikiem pierwszej piątki. Przeciętnie notował po 9 pkt i 4 zb/mecz.

CZYTAJ DALEJ

"6" - Patrick Ewing, środkowy

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

"King kong" to ikona New York Knicks. Twardy środkowy, pracujący równie ciężko w ataku, co w obronie. Średnio w karierze notował po 21 punktów i blisko 10 zbiórek na mecz. Po rozstaniu z zespołem z Nowego Jorku w 2000 roku (grał w Knicks od 1985) "dograł" dwa ostatnie lata nieprzeciętnej kariery w Seattle SuperSonics i Orlando Magic. Od 11 lat pracuje jako asystent trenera. W tym sezonie jest w sztabie trenerskim Charlotte Bobcats.

W Barcelonie, w drodze po swój drugi złoty medal olimpijski (pierwszy zdobył w 1984 roku w Los Angeles) rzucał po 9,5 pkt i zbierał ponad 5 piłek w każdym spotkaniu.

CZYTAJ DALEJ

"7" - Larry Bird, niski skrzydłowy

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

Zanim w NBA zaczął rządzić Michael Jordan i jego Chicago Bulls mistrzostwo zazwyczaj rozstrzygało się między Los Angeles Lakers i Boston Celtics. Liderem i gwiazdą tej drugiej ekipy był Larry Bird. Genialny i wszechstronny strzelec, nieustępliwy obrońca i charyzmatyczny przywódca. Trzy razy poprowadził Celtics do mistrzostwa (1981, 1984, 1986), trzykrotnie wybrany MVP ligi (1984-1986). Średnie z kariery: 24,3 pkt, 10 zb, 6,3 as/mecz.

Po przejściu na sportową emeryturę przez kilka lat pracował jako trener Indiana Pacers, zdobywając w 1999 roku nagrodę dla trenera roku.

W Barcelonie dokuczały mu bóle pleców, przez które zakończył karierę. Wystąpił jednak we wszystkich meczach notując po ponad 8 pkt i blisko 4 zb/mecz.

CZYTAJ DALEJ

"8" - Scottie Pippen, niski skrzydłowy

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

Scottie Pippen to jeden z najwszechstronniejszych zawodników w historii NBA. Kiedy trzeba było - rzucał, zbierał lub rozgrywał. Znakomity obrońca, potrafił wyeliminować z gry czołowych koszykarzy ligi. Miał ogromny wkład w każdy z sześciu pierścieni wywalczonych przez Chicago Bulls.

Średnie z kariery: 16,1 pkt, 6,4 zb, 5,2 as/mecz.

W Barcelonie wywalczył pierwszy ze swoich dwóch złotych medali olimpijskich. Kolejny zdobył cztery lata później w Atlancie. Jako członek Dream Teamu notował po 9 pkt i 5,9 as/mecz.

CZYTAJ DALEJ

"9" - Michael Jordan, rzucający obrońca

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

Prawdopodobnie najlepszy koszykarz w historii. Sześciokrotny mistrz NBA z Chicago Bulls, dziesięciokrotny król strzelców rozgrywek, pięciokrotny MVP sezonu zasadniczego, sześciokrotny MVP finałów...listę osiągnięć Michaela Jordana można by ciągnąć jeszcze długo.

Wywindował koszykówkę na inny poziom, a z NBA zrobił międzynarodową korporację rozpoznawalną w każdym zakątku globu. Średnie z kariery: 30,1 pkt, 6,2 zb, 5,3 as/mecz.

Dwukrotny mistrz olimpijski (Los Angeles, Barcelona). Na IO w 1992 roku zdobywał średnio po 14,9 pkt/mecz, dodatkowo rozdając po blisko 5 asyst.

CZYTAJ DALEJ

"10" - Clyde Drexler, rzucający obrońca/skrzydłowy

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

Clyde Drexler zapisał piękną kartę w historii Portland Trail Blazers i Houston Rockets. Trzykrotnie grał w finałach NBA, tytuł zdobył za trzecim podejściem z zespołem "Rakiet". Wcześniej, jako lider Blazers, musiał uznać wyższość Detroit Pistons i Chicago Bulls. Drexlera charakteryzowała wszechstronność, z równą łatwością zdobywał punkty, rozgrywał i grał w obronie. Efektownymi wsadami zapracował na przydomek "szybowiec".

Statystyki z kariery: 20,4 pkt, 6,1 zb, 5,6 as/mecz. W Barcelonie notował: 10,5 pkt, 3 zb i 3,6 as/mecz.

CZYTAJ DALEJ

"11" - Karl Malone, silny skrzydłowy

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

Dla wielu Karl Malone to najlepszy silny skrzydłowy w historii. Tytan pracy, twardziel na boisku. W obronie był jak skała, a w ataku jak...listonosz. Taki właśnie pseudonim miał legendarny zawodnik Utah Jazz, bo w każdym spotkaniu robił swoje dostarczając "przesyłkę" w postaci 20-30 punktów. Ta regularność wywindowała go na drugie miejsce na liście wszech czasów. Więcej punktów od Malone'a (36 928) zdobył tylko Kareem Abdul-Jabbar (38 387).

Średnie z kariery: 25 pkt, 10,1 zb, 3,5 as/mecz. Dwukrotny MVP ligi (1997, 1999), trzy razy grał w finałach (dwa razy z Utah, raz z Los Angeles Lakers), ale upragnionego mistrzostwa nie zdobył.

W Barcelonie notował przeciętnie: 13 pkt, 5,3 zb/mecz. Cztery lata później zdobył kolejny złoty medal olimpijski.

CZYTAJ DALEJ

"12" - John Stockton, rozgrywający

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

Wraz z Karlem Malone w Utah Jazz stworzył niezapomniany duet i miał udział w wielu z 36 928 punktów zdobytych przez "listonosza". Niepozorny John Stockton, człowiek o urodzie pracownika banku a nie gwiazdy NBA, jest rekordzistą ligi pod względem asyst (15 806) i przechwytów (3 265). Wygrywał klasyfikację na najlepszego podającego ligi od 1988 do 1996 roku.

Średnie z kariery: 13,1 pkt, 10,5 as/mecz. W Barcelonie grał niewiele, zapisując w statystykach po 2,8 pkt i 2 as/mecz. Cztery lata później w Atlancie dołożył do swojej kolekcji kolejne "złoto" olimpijskie.

CZYTAJ DALEJ

"13" - Chris Mullin, niski skrzydłowy

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

Mistrz olimpijski z Los Angeles i Barcelony. Znakomity strzelec, w najlepszych latach rzucający średnio po 25 punktów na mecz. W trakcie trwającej 16 lat zawodowej kariery reprezentował Golden State Warriors i Indiana Pacers.

Średnie w karierze: 18,2 pkt/mecz. Statystyki w Barcelonie: 12,9 pkt, 3,6 as/mecz.

CZYTAJ DALEJ

"14" - Charles Barkley, silny skrzydłowy

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

"Sir Charles" - wielki koszykarz i równie wielka osobowość. Zawsze miał wiele do powiedzenia, ale najwięcej mówiła za niego jego gra. Zarówno w Philadelphia 76ers, Phoenix Suns i Houston Rockets Barkley udowadniał, że jest jednym z najlepszych silnych skrzydłowych w dziejach ligi. MVP ligi z 1993 roku. Obok Malone'a i Stocktona jeden z najwybitniejszych zawodników, którzy nigdy nie zdobyli mistrzowskiego tytułu.

Średnie z kariery: 22,1 pkt, 11,7 zb, 3,9 as/mecz. Mistrz olimpijski z Barcelony i Atlanty. Statystyki z Barcelony: 18 pkt (najwięcej w zespole), 4,1 zb/mecz.

CZYTAJ DALEJ

"15" - Magic Johnson

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

Wirtuoz basketu, motor napędowy grającej efektowną koszykówkę drużyny Los Angeles Lakers. Prowadzeni przez Magika "Jeziorowcy" pięciokrotnie zostali mistrzami NBA (1980, 1982, 1985, 1987, 1988). Johnson trzy razy był wybierany MVP sezonu zasadniczego i finałów. W listopadzie 1991 roku przerwał (zakończył ją oficjalnie po sezonie 1995/96) zawodową karierę z powodu zakażenia wirusem HIV. Kilka miesięcy później wrócił i w wielkim stylu został MVP meczu gwiazd, a latem 1992 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie.

Średnie z kariery: 19,5 pkt, 11,2 as, 7,2 zb/mecz. Statystyki w Barcelonie: 8 pkt, 5,5 as/mecz.

CZYTAJ DALEJ

Trener: Chuck Daly

Dream Team w Barcelonie wygrał wszystkie spotkania różnicą sięgającą średnio 44 punktów. Jedynie gwiazdy reprezentacji Chorwacji (Toni Kukocz, Drażen Petrović, Dino Radja i Arijan Komażec) potrafiły momentami dotrzymać kroku Amerykanom, ale i tak poległy różnicą 33 (w fazie grupowej) i 32 punktów (mecz o złoty medal).

Oprócz złota olimpijskiego w swoim bogatym trenerskim CV miał m.in. 14-letni staż pracy w NBA i dwa tytuły mistrzowskie wywalczone w 1989 i 1990 roku z Detroit Pistons.

Sztab trenerski Dream Teamu uzupełniali: Mike Krzyzewski, PJ Carlesimo i Lenny Wilkens.

CZYTAJ DALEJ

Droga Dream Teamu do złota igrzysk olimpijskich w Barcelonie:

USA - Angola 116:48 / faza grupowa

USA - Chorwacja 103:70 / faza grupowa

USA - Niemcy 111:68 / faza grupowa

USA - Brazylia 127:83 / faza grupowa

USA - Hiszpania 122:81 / faza grupowa

USA - Portoryko 115:77 / ćwierćfinał

USA - Litwa 127:76 / półfinał

USA - Chorwacja 117:85 / finał

Przygotował: Dariusz Jaroń

***

Zobacz również: Chicago Bulls w sezonie 1995/96