Tragiczna wycieczka mistrza. Nie żyje legenda polskich zapasów

O tym, jak wybitnym zapaśnikiem był Bogdan Daras, niech świadczy fakt, że tylko on i Kazimierz Lipień zostawali mistrzami świata w stylu klasycznym dwukrotnie.

Sportowiec ten na swoim koncie miał też dwa tytuły wicemistrza Europy. Był czterokrotnym mistrzem Polski. Za swoje zasługi trafił nawet na znaczek Poczty Polskiej.

Polski mistrz stulecia wyjechał do USA, a potem tragedia. Brat-bliźniak: "Nie mogę sobie darować"

Zwłaszcza drugi tytuł zdobyty przez Darasa w 1986 roku miał miejsce w niezwykłych okolicznościach. W finale MŚ mierzył się z Węgrem Tiborem Komaromim. Obaj zawodnicy zostali zdyskwalifikowani przed końcem walki. Zgodnie z ówczesnym regulaminem obu przyznano drugie miejsce, nie przyznając złotego medalu. W kolejnym roku na kongresie światowej federacji (FILA) zmieniono jednak decyzję i obu zawodnikom przyznano złote medale, choć w statucie nie było żadnej podstawy prawnej do tego.

- Walka zakończyła się wynikiem 0:0, a przepisy wówczas były takie, że za brak punktu dyskwalifikowani byli obaj zawodnicy. Później jednak we wszystko wmieszało się węgierskie ministerstwo sportu i ostatecznie przyznano nam złote medale - wspominał kiedyś Daras w rozmowie ze mną.

Daras nigdy nie zdobył olimpijskiego medalu. Najbliżej tego był w 1988 roku w Seulu, gdzie był wówczas chorążym polskiej ekipy w czasie rozpoczęcia igrzysk.

Daras pokonał dwóch pierwszych rywali - Włocha Ernesto Razzino i Portorykańczyka Ubaldo Rodrigueza. W kolejnej rundzie uległ jednak Michałowi Mamiaszwilemu, a następnej niespodziewanie Jugosłowianinowi Goranowi Kasumowi. Gdyby nie ta porażka walczyłby o medal. A tak stoczył pojedynek o siódme miejsce z Amerykaninem Johnem Morganem, który przegrał.

Na igrzyska przyjechał jednak świeżo po poważnej kontuzji.

- Na krótko przed igrzyskami do gipsu trafiła moja noga. Uszkodziłem kolano. To był uraz przeciążeniowy. Po wyjęciu z gipsu nastąpił zanik mięśni. I szansa uciekła - opowiadał.

Zaraz po igrzyskach w Seulu Daras zakończył karierę. Wyjechał do Niemiec, gdzie pracował w jednej z firm budowlanych, zajmował się także szkoleniem. Był trenerem w VfK Schifferstadt w Bundeslidze. Sam też występował na niemieckich matach.

W Niemczech pozostał do emerytury, a potem wrócił do Polski. Osiadł w Tomaszowie Mazowieckim. Daras zmarł w niedzielę (23 marca) na zawał serca zaraz po powrocie z wycieczki rowerowej.