Dariusz Wdowczyk - talent polskiej piłki nożnej i kontrowersyjna postać na ławce trenerskiej [SYLWETKA]

Dariusz Wdowczyk urodził się w 1962 roku w Warszawie. Przyszedł na świat w piłkarskiej rodzinie - zarówno jego ojciec, jak i brat grali w piłkę. Wdowczyk od początku czuł więc, że jego przyszłością również zawładnąć może piłka nożna. Swoje pierwsze piłkarskie kroki stawiał w klubie Gwardia Warszawa, w którym spędził aż siedem lat. Poza grą w klubie Wdowczyk działał również aktywnie w reprezentacji juniorskiej i wraz z nią sięgnął dwukrotnie po tytuł wicemistrza Europy do lat 18. Początki sportowej kariery piłkarza były więc bardzo udane i obiecujące.

W 1980 roku Wdowczyk przeszedł z juniorskiego klubu do seniorskiej drużyny Gwardii Warszawa, w której pozostał do 1983 roku. Dzięki swoim umiejętnościom i postawie na boisku przyciągnął uwagę zarządców Legii Warszawa. Trafił do Legii na siedem udanych sezonów. Eksperci dobrze oceniali jego grę, określając go jednym z najlepszych piłkarzy lat osiemdziesiątych. Sam piłkarz "odwdzięczał się" pochlebcom, strzelając kolejne bramki dla klubu. W 1989 roku Wdowczyk przeniósł się do Szkocji i rozpoczął grę w barwach Celticu, z którego kolejno przeszedł do angielskiego klubu Reading.

Równolegle z karierą klubową, Dariusz Wdowczyk rozwijał się również w reprezentacji. W 1984 roku dostał powołanie od Antoniego Piechniczka. W reprezentacji grał przez okres ośmiu lat.

Na koniec kariery piłkarskiej Wdowczyk wrócił do Polski i do gry w Polonii Warszawa. To właśnie z tym klubem rozpoczęła się jego trenerska przygoda.

Wdowczyk pracował kolejno w klubach: Orlen Płock. Widzew Łódź, Korona Kielce, Legia Warszawa, Polonia Warszawa, Pogoń Szczecin, Wisła Kraków i Piast Gliwice.

Trudno mówić o karierze Dariusz Wdowczyka bez poruszania tematów związanych z korupcją. Były piłkarz dla wielu odbiorców stał się twarzą największej bolączki, jaka dotknęła polską piłkę nożną w ostatnich dekadach.

Trenerskie poczynania Wdowczyka zostały przerwane w marcu 2008 roku. To w tym czasie został zatrzymany przez CBA i ostatecznie oskarżony o wręczanie majątkowych korzyści sędziom i ekspertom. W efekcie przekazywanych łapówek Korona Kielce prowadzona przez Wdowczyka miała awansować na wyższe miejsca w tabeli. Dariusz Wdowczyk przyznał się do winy, przyjął karę trzech lat pozbawienia wolności w zawieszeniu na pięć lat oraz wysoką grzywnę. Wydział Dyscypliny PZPN nałożył z kolei na trenera okres siedmiu lat dyskwalifikacji, który zakończył się przedwcześnie, po upływie czterech lat.

Choć znaczna część późnej zawodowej kariery Wdowczyka oparła się na oczyszczaniu swojego imienia ze stawianych mu zarzutów, nie można odmówić piłkarzowi i trenerowi ważnych osiągnięć.

Klubowe sukcesy Dariusza Wdowczyka:

● Wicemistrzostwo Polski: 1985 r., 1986 r.,

● Puchar Polski: 1989 r., 1990 r.,

● Superpuchar Polski: 1989 r.,

● Superpuchar Polski w roli trenera: 2000 r.,

● Puchar Ligi w roli trenera: 2000 r.,

● Mistrz Polski: 2000 r.,

● Mistrz Polski w roli trenera: 2006 r.

Sukcesy reprezentacyjne Wdowczyka:

● Wicemistrzostwo Europy do lat 18.: 1980 r., 1981 r.,

Piast Gliwice. Dariusz Wdowczyk: Nie chcę wpisać do CV spadku

Dariusz Wdowczyk sukces w sporcie zawdzięcza także żonie, która według piłkarza i trenera miała przejąć większość domowych obowiązków. Para doczekała się dwójki dzieci.

Wdowczyk przez lata oceniany był przez pryzmat afery korupcyjnej, jednak prywatnie zawsze podkreślał, że mógł liczyć na wsparcie ze strony żony i rodziny. To im przede wszystkim chciał oddać sprawiedliwość, poddając się karze.

● W 2013 roku Wdowczyk ponownie wrócił na trenerską ławkę w roli szkoleniowca Pogoni Szczecin. Odniósł z klubem 19 zwycięstw i poniósł tyle samo porażek. Po tym czasie trenował jeszcze Wisłę Kraków i Piasta Gliwice.

● Dariusz Wdowczyk kilkukrotnie wymieniany był jako kandydat na stanowisko trenera reprezentacji. Sam podkreślał, że swoje winy odkupił i może ze spokojem wrócić na boisko. Odmówił jednak przyjęcia roli asystenta trenerów Pawła Janasa i Jerzego Engela.

● Były trener przyjął posadę eksperta piłkarskiego w telewizji Polsat.

● "Zawsze potrafiłem znaleźć sobie miejsce. Nie żyję tylko piłką, mam bliskich, którzy zawsze przy mnie byli i wspierali. Pracuję w Polsacie, komentuję i oceniam mecze, co daje mi dużo satysfakcji. Nie ciągnie mnie do trenerki, choć okazje do powrotu na ławkę były. Odmawiałem i były to świadome decyzje. Kiedy piłkarz kończy karierę, "wiesza buty na kołku". Szczerze mówiąc, nie wiem, co się mówi, kiedy pracę w zawodzie kończy trener. Życie płynie wolniej, nie wyjeżdżam na zgrupowania, nie opracowuję kolejnego mikrocyklu treningowego i nie ma wszystkiego tego, co wiąże się z pracą szkoleniowca. Potrafię się bez tego odnaleźć. Różnie w moim życiu bywało, futbolem dalej się interesuję, ale już nie zajmuje tyle miejsca, ile kiedyś. W wielu miejscach byłem, sporo widziałem, dużo przeżyłem i osiągnąłem. Mam różne wspomnienia, pewnych rzeczy nie da się naprawić i nie ma sensu do nich wracać. Z jednej pracy sam rezygnowałem, z innych klubów mnie zwalniano. Pewien etap w moim życiu się skończył i akceptuję to. Najbardziej zadowolony jestem z tego, że to świadoma decyzja, bo ja już niczego nie muszę."

Nie ja byłem inicjatorem, ale pojawił się człowiek, który powiedział, że może nam pomóc. On pomógł już zespołom, które awansował wcześniej, w tym rok wcześniej — wyjaśnił były trener. - Razem z najbardziej doświadczonymi piłkarzami zespołu, którzy grali już i w drugiej i w pierwszej lidze ustaliliśmy, że w to wchodzimy. Po awansie nigdy później, a także nigdy wcześniej nie przyjąłem podobnej propozycji, choć ów człowiek mi takie rzeczy proponował.

---

● "W środowisku piłkarskim nikt nie spodziewał się jak rozwinie się sprawa korupcji gdy przyjmowano antykorupcyjną ustawę, bodajże w 2004 r. Do pierwszych zatrzymań. Sam nie spodziewałem się, że to CBA, gdy półtora roku temu usłyszałem pukanie do drzwi. Choć już wcześniej zatrzymano piłkarzy Korony i kierownika drużyny."

Dariusz Wdowczyk: Pewnych rzeczy nie można tolerować