Pogrom w Krakowie. Śląsk Wrocław zdemolował Wisłę

W sierpniu 2016 r. Wisła dostała łomot u siebie od Śląska 1-5, ale wówczas aż do 68. minuty krakowianie remisowali 1-1. Tamten koszmar z obecnego składu pamiętają tylko Alan Uryga i Maciej Sadlok, ale nawet oni się pewnie nie spodziewali, że już po 27 minutach razem z całą Wisłą będą leżeć na deskach po trzech ciosach. Co gorsza dla krakowian, wynik 0-3 do przerwy był najniższym wymiarem kary.

Dziura niczym Rów Mariański w drugiej linii i proste błędy w defensywie, której piłkarze, na tle ruchliwego Śląska, prezentowali się niczym słupy soli - to były największe bolączki wiślaków. Sytuacji nie poprawiła kolejna już kontuzja Aschrafa El Mahdiouiego, który był awizowany do składu, ale po rozgrzewce zastąpił go Gieorgij Żukow.

"Białą Gwiazdę" błyskawicznie ukąsił Erik Expostio, którego dwa lata temu wrocławianie sprowadzili z czwartego poziomu rozgrywek w Hiszpanii.

Wychowanek Malagi najpierw wykorzystał podanie Mateusza Praszelika, zbyt pochopne wyjście z bramki Mikołaja Biegańskiego i fakt, że żaden z obrońców Wisły się do niego nie pofatygował. Przelobował bramkarza i na nic się zdała rozpaczliwa pogoń za piłką Mateja Hanouska. Było 0-1 już po siedmiu minutach.

CZYTAJ TAKŻE: Zakazana pirotechnika w KrakowieLedwie cztery minuty później Exposito obsłużył wychowanek Wisły Krzysztof Mączyński, którego praca, przy współpracy z Wojciechem Gollą i Robertem Pichem dała wrocławianom panowanie na środku boiska. Erik z łatwością Serafina Szotę i zza pola karnego kopnął w lewy róg. Biegański spodziewał się pewnie strzału w drugą stronę, przez co za późno rzucił się w kierunku piłki i jej nie sięgnął.

Nie minęło 27 minut, a Wisłę pogrążył obrońca Diogo Verdasca, który po podaniu z rzutu wolnego Dino Sztigleca był sam jak palec przed bramką i zagłówkował do siatki.

Po trzeciej bramce kibice gości urządzili sobie zabawę z pirotechniką. W ruch poszły race i granaty hukowe. Zadymienie boiska uniemożliwiło grę przez kilka minut.

Z kolei trener Adrian Gula uznał, że nie ma czego bronić i za dwóch defensorów Macieja Sadloka i Konrada Gruszkowskiego wpuścił dwóch skrzydłowych - Dora Hugiego i Yawa Yeboaha, przy czym ten pierwszy operował na środku.

Jedynym efektem tych zmian były kolejne sytuacje dla Śląska. Biegański wygrał pojedynek z Exposito, a w 40. min powinno być 0-4. Najpierw Erik trafił w poprzeczkę, Robert Pich dobijał już do pustej bramki, lecz również ostemplował poprzeczkę.

Po gwizdku kończącym I połowę Śląsk wykłócał z sędzią Piotrem Lasykiem, domagając się podyktowania rzutu karnego, po tym, jak Exposito upadł w starciu z Matejem Hanouskiem.

Rzut karny i tak był, ale nieco później. Alan Uryga niechcący zahaczył uciekającego już z "szesnastki" Exposito. Erik sam wymierzył karę, kopiąc z 11 metrów w prawy róg. Biegański wylądował w lewym.

Obrazem rozpaczy trenera Adriana Guli było wpuszczenie przy stanie 0-4 za jedynego napastnik Felicio Brown Forbesa defensywnego pomocnika Nikolę Kuveljicia.

Gdyby wzorem boksu można było rzucić ręcznik, by poddać zespół, Gula by pewnie to zrobił. Biegański wygrał jeszcze pojedynek z Victorem Garcią Marinem, ale po prostopadłym podaniu oszukał go zwodem Marcel Zylla, który trafieniem do pustej bramki ostatecznie pogrążył Wisłę.

Śląsk był lepszy w każdej strefie boiska i zdeklasował "Białą Gwiazdę".

"Walczyć, biegać i się starać, a jak nie to wyp...!" - ryknęli do piłkarzy kibice Wisły.

Bramki:

0-1   Exposito (7. Z podania Praszelika), 0-2 Exposito (11. Z podania Mączyńskiego), 0-3 Diogo Verdasca (26. Głową z podania Sztigleca), 0-4 Exposito (77. Z karnego po faulu Urygi), 0-5 Marcel Zylla (90.).

Sędziował Piotr Lasyk z Bytomia.

Żółta kartka: Gruszkowski, Frydrych, Szot oraz Schwarz

Widzów 13563

Z Krakowa Michał Białoński, Interia