Nietypowe okładki "France Football" ze Złotą Piłką: 7 wspaniałych i 2 dziwne

2 / 9

Złota Piłka 1957 - Alfredo Di Stefano na okładce "France Football"

3 / 9

Złota Piłka 1958 - Raymond Kopa na kolejnej z serii "rysunkowych" okładek "France Football"

4 / 9

Złota Piłka 1959 (1959 Ballon d'Or) - Alfredo Di Stefano, pierwszy piłkarz nagrodzony drugi raz tytułem najlepszego piłkarza Europy, na kolejnej "rysowanej" okładce "France Football"

5 / 9

Złota Piłka 1960 - Hiszpan Luis Suarez (FC Barcelona) na rok przed odejściem do Interu Mediolan, został uznany za najlepszego piłkarza roku w Europie. Ostatnia z serii pięciu okładek "France Football" z rysowanymi laureatami Złotej Piłki

6 / 9

Złota Piłka 1963 (1963 Ballon d'Or) - Lew Jaszyn z ZSRR to pierwszy w historii bramkarz, uznany za najlepszego piłkarza w Europie w plebiscycie magazynu "France Football". Okładka "France Football", po dwóch latach przerwy (1961-1962), gdy o laureacie informowano tylko małą ramkę na pierwszej stronie, znów w całości była poświęcona zwycięzcy Złotej Piłki. "Jaszyn - Ballon d'Or 63. Sowiecki gigant europejskim graczem nr 1" - czytamy tytuły na okładce "France Football". Bardzo duży wpływ na wyróżnienie w tamtym roku Lwa Jaszyna mógł mieć fakt, że krótko przed głosowaniem radziecki bramkarz wziął udział w meczu Reszty Świata przeciwko Anglii na stadionie Wembley w Londynie. To był jeden z jego najlepszych meczów w karierze. Lew Jaszyn popisał się mnóstwem efektownych i skutecznych parad bramkarskich, które musiały zrobić wrażenie na głosujących w plebiscycie "France Football".

7 / 9

Złota Piłka 1983 (1983 Ballon d'Or). MIchel Platini w barwach Juventusu na fotomontażu na okładce "France Football" trzyma wielką Złotą Piłkę. Przez 20 lat między Złotą Piłką dla Lwa Jaszyna a pierwszą nagrodą dla Michela Platiniego, "France Football" nie eksperymentował z okładkami, najczęściej laureaci byli obwieszczani dość dużym zdjęciem (od 1977 roku kolorowym). W 1983 roku grafik "France Football" postanowił jednak zaprezentować swoje możliwości i... efekt nie wygląda poważnie. Michel Platini wygrał Złotą Piłkę trzy razy z rzędu - w 1983, 1984 i 1985 roku. W 1983 roku razem z Juventusem (ze swoim kolegą Zbigniewem Bońkiem w składzie) zagrał w finale Pucharu Europy, gdzie przegrał 0-1 z HSV.

8 / 9

Złota Piłka 1985 (1985 Ballon d'Or). "France Football" trzecie z rzędu zwycięstwo Michela Platiniego w plebiscycie uczciło okładką, na której twarz francuskiego piłkarza jest wpisana w.... Złotą Piłkę. Tytuł "Le Roi-Soleil" oznacza "Króla Słońce", jak nazywano króla Ludwika XIV. Ze wszystkich okładek "France Football" ta wydaje się najbardziej dziwaczna. W 1985 roku Juventus z Michelem Platinim wygrał Puchar Mistrzów po finale z Liverpoolem na Heysel, a Francuz z rzutu karnego strzelił jedynego gola. W tym samym roku Francuz został (trzeci raz z rzędu) królem strzelców Serie A, a w ojczyźnie został też uhonorowany przez prezydenta kraju Legią Honorową V klasy.

9 / 9

Złota Piłka 1986 (1986 Ballon d'Or). Ihor Biełanow - ukraiński reprezentant Związku Radzieckiego na efektownej okładce "France Football" wybiega ze środka Złotej Piłki w stroju niedźwiedzia polarnego. Okładka uznawana za najbardziej pomysłową w całej historii plebiscytu magazynu "France Football". Sam Ihor Biełanow (w Polsce długo nazywany Igorem Biełanowem) w 1986 roku wygrał z Dynamem Kijów Puchar Zdobywców Pucharów. W finale z Atletico Madryt (3-0) gola nie strzelił, ale zdobywał bramki w półfinale i w ćwierćfinale. Na mistrzostwach świata w 1986 roku w Meksyku Ihor Biełanow zdobył trzy gole w przegranym przez z ZSSR meczu z Belgią (3-4).