Żużel. Niemiecki tuner był na próbę. Zostanie z Sajfutdinowem na dłużej
Po rozstaniu z tunerem Ashleyem Holloway’em Emil Sajfutdinow został na lodzie. Rosjanin wiele obiecywał sonie po współpracy z Peterem Johnsem, ale szybko się okazało, że brexit mocno komplikuje dostawy silników. Sajfutdinow postanowił zaryzykować i na próbę wziął silniki Joachima Kugelmanna. Na sprzęcie Niemca zajął drugie i czwarte miejsce w Grand Prix Czech.
Emil Sajfutdinow miał wymarzony układ z tunerem Ashleyem Hollowa’em. Angielski mechanik mieszkający pod Bydgoszczą był z Sajfutdinowem od początku kariery, traktował go niezwykle priorytetowo. Wszystko się skończyło, gdy do Hollowaya dotarła informacja, że jego silniki miał otwierać inny mechanik. Poza tym team Sajfutdinowa robił mu czarną reklamę. Wciąż dało się słyszeć narzekania, że silniki Hollowaya są w tym roku słabe, że Emil jest wolny.
Holloway nie wytrzymał, a Kowalski nie chciał go przyjąć
Holloway nie wytrzymał i zakończył współpracę, a Sajfutdinow zaczął szukać nowych rozwiązań. Próbował wrócić do Ryszarda Kowalskiego, ale tam drzwi są dla niego wciąż zamknięte (za wożenie silników Kowalskiego do innego mechanika).
Gdy nie udało się z Kowalskim padło na Petera Johnsa. Opcją był też Flemming Graversen, ale problem z Duńczykiem polega na tym, że on robi swoje silniki i jest skonfliktowany z GM-em. Włoski producent zarzuca zresztą Graversenowi plagiat. Sajfutdinow, który ma z GM-em dobre relacje musiał więc z tego kierunku zrezygnować.
Johns to kłopoty, stąd wziął się Kugelmann
Z Johnsem też szybko zaczęły się kłopoty. Brexit mocno utrudnia przesyłki i serwisowanie silników. Dlatego Sajfutdinow wziął, na próbę, silnik od Joachima Kugelmanna. Niemiec rok temu praktycznie wypadł z gry. Z jego silników korzystał Patryk Dudek, ale nic mu nie wychodziło, więc zrezygnował. Także zawodnicy Betard Sparty Wrocław: Max Fricke, Daniel Bewley i Przemysław Liszka odstawili silniki od Kugelmanna, który w tym momencie zniknął z rynku.
Sajfutdinow dał jednak Niemcowi drugie życie. Pierwszy turniej Grand Prix w Pradze Rosjanin zaczynał na silniku Hollowaya (wciąż ma ich kilka, a serwisuje je Witold Gromowski), a potem przesiadł się na Kugelmanna. Drugie i czwarte miejsce w GP to wystarczający powód, by kontynuować podjętą na próbę współpracę. Choć postronni obserwatorzy uważają, że to nie silniki Kugelmanna takie dobre, lecz Emil się zawziął i chce wszystkim pokazać, że wcześniej miał sprzętowy problem. Faktem jest, że Sajfutdinow to świetny zawodnik, który wiele nie potrzebuje, by błyszczeć.
