Przed ostatnimi zawodami Hancock w klasyfikacji generalnej miał 127 punktów i wyprzedzał Krzysztofa Kasprzaka o 12 "oczek". Tylko katastrofa mogła więc pokrzyżować plany prawie 45-letniego żużlowca. Hancock to żywa legenda żużla. Mistrzostwo zdobywał także w 1997 i 2011 roku. W 2006 roku zdobył srebro, a w latach 1996 , 2004 i 2012 sięgał po brąz. Startował w aż 179 (ze 180) zawodach Grand Prix. Zabrakło go tylko raz, 3 września w Vojens z powodu kontuzji dłoni. Podczas GP Łotwy w sierpniu w Daugavpils przekroczył niewiarygodną wręcz liczbę 1000 biegów tego cyklu. 30-letni Kasprzak wywalczył swój pierwszy medal indywidualnych mistrzostw świata. Przed rokiem po srebro sięgnął Jarosław Hampel. Polak wyprzedził w powtórzonym wyścigu finałowym Szweda Andreasa Jonssona oraz Jarosława Hampela. Duńczyk Nicki Pedersen, który potrącił Kasprzaka w pierwszym starcie, został wykluczony z finału. Fatalnie wyglądający upadek kibice zebrani na Motoarenie obejrzeli w biegu czwartym. Uderzony przez Szweda Fredrika Lindgrena Duńczyk Michael Jepsen Jensen przeleciał przez kierownicę i z całym impetem uderzył głową w tor. Do parkingu zjechał w karetce, a potem został odwieziony do szpitala. Powtórkę w świetnym stylu wygrał zastępujący go pierwszy rezerwowy Paweł Przedpełski. Pewnie pokonał dwóch Chrisów, Holdera i Harrisa. Bezpośredni pojedynek Kasprzak i Hancock stoczyli w biegu piątym. Świetnie ze startu wyszedł Amerykanin, a Polak musiał się sporo napracować, by przyjechać na drugim miejscu przed goniącym go w klasyfikacji Słoweńcem Matejem Zagarem. Druga seria startów całkowicie nie wyszła walczącemu o ósemkę Jarosławowi Hampelowi. Bieg ósmy zakończył na ostatnim miejscu, a wygrał Szwed Andreas Jonsson, który dzięki temu wyprzedził Polaka w klasyfikacji. Ogromną radość 44-letniego Amerykanina komplet publiczności mógł oglądać w Toruniu po biegu 10. Hancock przyjechał co prawda drugi, ale rywale w swoich startach pojechali nieco słabiej i popularny "Grin" mógł się cieszyć z trzeciego tytułu indywidualnego mistrza świata. Temperatura zawodów, mimo że nowy czempion był już znany, absolutnie nie spadła. Zacięta rywalizacja toczyła się do samego końca, zarówno o pozostałe dwa medale, jak i utrzymanie się w przyszłym sezonie w elicie. Upragnione srebro w biegu 18. wywalczył Kasprzak, pokonując w bezpośredniej walce Pedersena. Punkty wcześniej pogubił Woffinden mający jeszcze przed zawodami szansę na srebro, więc popularny "Kasper" mógł już cieszyć się z drugiego miejsca. Emocje sięgnęły zenitu w finale wieczoru, kiedy to pod taśmą oprócz Kasprzaka, Hampela i Jonssona stanął Pedersen. Duńczyk ponownie pokazał, że na torze nigdy nie odpuszcza. Na drugim łuku pierwszego okrążenia wytrącił z rytmu jazdy Kasprzaka, a ten dwukrotnie odbijając się od bandy upadł na tor. Winowajca z powtórki biegu został wykluczony, co oznaczało, że o brązowym medalu zadecyduje bieg dodatkowy, bowiem w klasyfikacji obaj mieli po 121 punktów. Lepszy w dodatkowym biegu okazał się Duńczyk i to on odebrał w Toruniu brąz. Czołowa ósemka tegorocznych mistrzostw zapewniła sobie prawo startu w cyklu GP 2015. Upragnione ósme miejsce wywalczył ostatecznie Jarosław Hampel. Za rok stałymi uczestnikami spośród polskich żużlowców będą Hampel, Kasprzak i Janowski. Niewykluczone, że jeszcze ktoś otrzyma stałą kartę. W trakcie zawodów poinformowano także, iż toruńska Motoarena będzie gościła najlepszych żużlowców na świecie przez kolejne trzy sezony (2015-2017). Zgodnie z zawartą umową z właścicielem praw do cyklu Grand Prix, turnieje w Toruniu kończyć będą rywalizację na torach europejskich. Wyniki: pierwszy półfinał 1. Nicki Pedersen (Dania) 2. Jarosław Hampel (Polska) 3. Tai Woffinden (W. Brytania) 4. Greg Hancock (USA) drugi półfinał 1. Andreas Jonsson (Szwecja) 2. Krzysztof Kasprzak (Polska) 3. Adrian Miedziński (Polska) 4. Kenneth Bjerre (Dania) finał 1. Krzysztof Kasprzak (Polska) 2. Andreas Jonsson (Szwecja) 3. Jarosław Hampel (Polska) 4. Nicki Pedersen (Dania) bieg dodatkowy o brązowy medal 1. Nicki Pedersen (Dania) 2. Tai Woffinden (W. Brytania) Końcowe wyniki Grand Prix w Toruniu: 1. Krzysztof Kasprzak (Polska) 17 2. Andreas Jonsson (Szwecja) 17 3. Jarosław Hampel (Polska) 11 4. Nicki Pedersen (đđDania) 14 5. Greg Hancock (USA) 13 6. Tai Woffinden (W. Brytania) 9 7. Adrian Miedziński (Polska) 9 8. Kenneth Bjerre (Dania) 8 9. Chris Holder (Australia) 7 10. Maciej Janowski (Polska) 7 11. Troy Batchelor (Australia) 6 12. Matej Zagar (Słowenia) 5 13. Martin Smoliński (Niemcy) 4 14. Chris Harris (W. Brytania) 4 15. Paweł Przedpełski (Polska) 4 16. Fredrik Lindgren (Szwecja) 3 17. Michael Jepsen Jensen (Dania) 0 18. Oskar Fajfer(Polska) 0 Klasyfikacja końcowa MŚ: 1. Greg Hancock (USA) 140 pkt 2. Krzysztof Kasprzak (Polska) 132 3. Nicki Pedersen (Dania) 121 4. Tai Woffinden (W. Brytania) 121 5. Matej Zagar (Słowenia) 114 6. Andreas Jonsson (Szwecja) 103 7. Chris Holder (Australia) 100 8. Jarosław Hampel (Polska) 98 ------------------------------------ 9. Troy Batchelor (Australia) 91 10. Fredrik Lindgren (Szwecja) 90 11. Niels Kristian Iversen (Dania) 87 12. Martin Smoliński (Niemcy) 81 13. Kenneth Bjerre (Dania) 79 14. Darcy Ward (Australia) 75 15. Chris Harris (W. Brytania) 48 ... 18. Bartosz Zmarzlik (Polska) 17 19. Adrian Miedziński (Polska) 14 24. Maciej Janowski (Polska) 7 27. Paweł Przedpełski (Polska) 4 33. Adrian Cyfer (Polska) 2 Złoci medaliści mistrzostw świata: 1936, Londyn: Lionel Van Praag (Australia) 1937, Londyn: Jack Milne (USA) 1938, Londyn: Bluey Wilkinson (Australia) 1949, Londyn: Tommy Price (Anglia) 1950, Londyn: Fred Williams (Walia) 1951, Londyn: Jack Young (Australia) 1952, Londyn: Jack Young (Australia) 1953, Londyn: Fred Williams (Walia) 1954, Londyn: Ronnie Moore (Nowa Zelandia) 1955, Londyn: Peter Craven (Anglia) 1956, Londyn: Ove Fundin (Szwecja) 1957, Londyn: Barry Briggs (Nowa Zelandia) 1958, Londyn: Barry Briggs (Nowa Zelandia) 1959, Londyn: Ronnie Moore (Nowa Zelandia) 1960, Londyn: Ove Fundin (Szwecja) 1961, Malmoe: Ove Fundin (Szwecja) 1962, Londyn: Peter Craven (Anglia) 1963, Londyn: Ove Fundin (Szwecja) 1964, Goeteborg: Barry Briggs (Nowa Zelandia) 1965, Londyn: Bjoern Knutsson (Szwecja) 1966, Goeteborg: Barry Briggs (Nowa Zelandia) 1967, Londyn: Ove Fundin (Szwecja) 1968, Goeteborg: Ivan Mauger (Nowa Zelandia) 1969, Londyn: Ivan Mauger (Nowa Zelandia) 1970, Wrocław: Ivan Mauger (Nowa Zelandia) 1971, Goeteborg: Ole Olsen (Dania) 1972, Londyn: Ivan Mauger (Nowa Zelandia) 1973, Chorzów: Jerzy Szczakiel (Polska) 1974, Goeteborg: Anders Michanek (Szwecja) 1975, Londyn: Ole Olsen (Dania) 1976, Chorzów: Peter Collins (Anglia) 1977, Goeteborg: Ivan Mauger (Nowa Zelandia) 1978, Londyn: Ole Olsen (Dania) 1979, Chorzów: Ivan Mauger (Nowa Zelandia) 1980, Goeteborg: Michael Lee (Anglia) 1981, Londyn: Bruce Penhall (USA) 1982, Los Angeles: Bruce Penhall (USA) 1983, Norden: Egon Mueller (RFN) 1984, Goeteborg: Erik Gundersen (Dania) 1985, Bradford: Erik Gundersen (Dania) 1986, Chorzów: Hans Nielsen (Dania) 1987, Amsterdam: Hans Nielsen (Dania) 1988, Vojens: Erik Gundersen (Dania) 1989, Monachium: Hans Nielsen (Dania) 1990, Bradford: Per Jonsson (Szwecja) 1991, Goeteborg: Jan O. Pedersen (Dania) 1992, Wrocław: Gary Havelock (Anglia) 1993, Pocking: Sam Ermolenko (USA) 1994, Vojens: Tony Rickardsson (Szwecja) 1995, cykl Grand Prix: Hans Nielsen (Dania) 1996, cykl Grand Prix: Billy Hamill (USA) 1997, cykl Grand Prix: Greg Hancock (USA) 1998, cykl Grand Prix: Tony Rickardsson (Szwecja) 1999, cykl Grand Prix: Tony Rickardsson (Szwecja) 2000, cykl Grand Prix: Mark Loram (Anglia) 2001, cykl Grand Prix: Tony Rickardsson (Szwecja) 2002, cykl Grand Prix: Tony Rickardsson (Szwecja) 2003, cykl Grand Prix: Nicki Pedersen (Dania) 2004, cykl Grand Prix: Jason Crump (Australia) 2005, cykl Grand Prix: Tony Rickardsson (Szwecja) 2006, cykl Grand Prix: Jason Crump (Australia) 2007, cykl Grand Prix: Nicki Pedersen (Dania) 2008, cykl Grand Prix: Nicki Pedersen (Dania) 2009, cykl Grand Prix: Jason Crump (Australia) 2010, cykl Grand Prix: Tomasz Gollob (Polska) 2011, cykl Grand Prix: Greg Hancock (USA) 2012, cykl Grand Prix: Chris Holder (Australia) 2013, cykl Grand Prix: Tai Woffinden (Anglia) 2014, cykl Grand Prix: Greg Hancock (USA) - Lista zawodników, którzy więcej niż jeden raz byli indywidualnymi mistrzami świata: 6 - Ivan Mauger (Nowa Zelandia): 1968, 1969, 1970, 1972, 1977, 1979 Tony Rickardsson (Szwecja): 1994, 1998, 1999, 2001, 2002, 2005 5 - Ove Fundin (Szwecja): 1956, 1960, 1961, 1963, 1967 4 - Barry Briggs (Nowa Zelandia): 1957, 1958, 1964, 1966 Hans Nielsen (Dania): 1986, 1987, 1989, 1995 3 - Erik Gundersen (Dania): 1984, 1985, 1988 Ole Olsen (Dania): 1971, 1975, 1978 Nicki Pedersen (Dania): 2003, 2007, 2008 Jason Crump (Australia): 2004, 2006, 2009 Greg Hancock (USA): 1997, 2011, 2014 2 - Peter Craven (Anglia): 1955, 1962 Ronnie Moore (Nowa Zelandia): 1954, 1959 Bruce Penhall (USA): 1981, 1982 Fred Williams (Walia): 1950, 1953 Jack Young (Australia): 1951, 1952