Londyńska publiczność szybko zapomniała albo nawet wybaczyła Hiszpanowi, że w piątkowym półfinale wyeliminował Szkota Andy'ego Murraya, ostatnią nadzieję na pierwszy triumf tenisisty gospodarzy w imprezie od 74 lat. Jako ostatni dokonał tego Fred Perry w 1936 roku. Oklaskiwała sprawiedliwie obu finalistów, a w pewnym momencie z tłumu dobiegł na kort krzyk "kocham cię, Rafa", który wzbudził gromki śmiech w przerwie między gemami. 24-letni Nadal był wyraźnie zrelaksowany i raczej pewny swojej przewagi. Mocno koncentrował się na grze i uniknął większych błędów czy przestojów. Cały czas kontrolował rozwój wydarzeń na korcie i starał się wywierać presję na mierzącym blisko dwa metry rywalu przy returnie. Berdych po raz pierwszy znalazł się w opałach w siódmym gemie, w którym pozwolił Hiszpanowi odskoczyć na 40:0 przy swoim podaniu. Obronił pierwszego "break pointa", ale przy drugim został skutecznie minięty, gdy biegł do siatki. Ponownie stracił serwis w dziewiątym gemie, w którym obronił asem pierwszego setbola, ale chwilę później jego forhend trafił w siatkę. W ten sposób po 34 minutach Nadal wygrał pierwszą partię. Na otwarcie drugiego seta Czech nie wykorzystał trzech - ze swoich czterech w całym meczu - "break pointów". Dalej obaj pewnie wygrywali swoje podania do stanu 6:5 dla Hiszpana, który w 12. gemie przyspieszył grę, a ryzykowne uderzenia piłek po liniach pozwoliły mu przełamać rywala. Tym samym rozstrzygnął trwającą 54 minut partię na swoją korzyść. Także w trzeciej części finału wyrównana gra toczyła się niemal do samego końca. Ją również Nadal wygrał zdobywając "breaka" w ostatnim gemie. Po dwóch godzinach i 13 minutach wykorzystał pierwszego meczbola, po którym rzucił się na kort i zrobił fikołka z radości. "Finał Wimbledonu jest zawsze moim marzeniem, a trzymając puchar mogę powiedzieć, że dostałem więcej. Tomas masz wspaniały sezon, więc przepraszam za dzisiaj, ale życzę ci powodzenia na resztę roku" - powiedział odbierając trofeum Nadal, który otrzyma również milion funtów premii. 24-letni Berdych przed miesiącem osiągnął pierwszy wielkoszlemowy półfinał na kortach ziemnych im. Rolanda Garrosa w Paryżu. W Londynie poprawił ten rezultat i jako pierwszy Czech od 1987 roku dotarł do wimbledońskiego finału (wówczas dokonał tego pochodzący z Pragi Ivan Lendl, choć grał już z amerykańskim paszportem). Niedzielny mecz z loży królewskiej oglądał Jan Kodes, jedyny triumfator z tego kraju (1973). "To były dla mnie dwa wspaniałe tygodnie, ale on dzisiaj był zbyt silny. W ciągu ostatniego miesiąca po raz drugi udowodnił, że jest wielkim mistrzem i przyznaję, że zasłużył na to zwycięstwo" - powiedział Berdych. Hiszpan chociaż od początku czerwca prowadzi w klasyfikacji ATP World Tour został rozstawiony z dwójką. Zarząd All England Lawn Tennis and Croquet Club uznał bowiem, że na "jedynkę" bardziej zasługuje Szwajcar Roger Federer, sześciokrotny triumfator imprezy (2003-07 i 2009). Tenisista z Bazylei nie obronił jednak tytułu, wyeliminowany w ćwierćfinale przez Berdycha. Brak Federera w finale Nadal wykorzystał do zdobycia drugiego tytułu w Londynie. Pierwszy wywalczył dwa lata temu, po zaskakującej wygranej ze Szwajcarem 9:7 w piątym secie. W niedzielę zdobył ósmy tytuł w Wielkim Szlemie, w którym pięciokrotnie zwyciężał w Roland Garros (2005-08 i w tym sezonie) i raz w Australian Open (2009). Wynik finału gry pojedynczej mężczyzn: Rafael Nadal (Hiszpania, 2) - Tomas Berdych (Czechy, 12) 6:3, 7:5, 6:4. Wszyscy zwycięzcy Wimbledonu (do 1906 roku startowali w nim tylko tenisiści brytyjscy): 1877 - Spencer Gore (W.Brytania) 1878 - Frank Hadow (W.Brytania) 1879 - John Hartley (W.Brytania) 1980 - John Hartley (W.Brytania) 1881 - Willie Renshaw (W.Brytania) 1882 - Willie Renshaw (W.Brytania) 1883 - Willie Renshaw (W.Brytania) 1884 - Willie Renshaw (W.Brytania) 1885 - Willie Renshaw (W.Brytania) 1886 - Willie Renshaw (W.Brytania) 1887 - Herbert Lawford (W.Brytania) 1888 - Ernest Renshaw (W.Brytania) 1889 - Willie Renshaw (W.Brytania) 1890 - Willoughby Hamilton (W.Brytania) 1891 - Wilfred Baddeley (W.Brytania) 1892 - Wilfred Baddeley (W.Brytania) 1893 - Joshua Pim (W.Brytania) 1894 - Joshua Pim (W.Brytania) 1895 - Wilfred Baddeley (W.Brytania) 1896 - Harold Mahoney (W.Brytania) 1897 - Reggie Doherty (W.Brytania) 1898 - Reggie Doherty (W.Brytania) 1899 - Reggie Doherty (W.Brytania) 1900 - Reggie Doherty (W.Brytania) 1901 - Arthur Gore (W.Brytania) 1902 - Laurie Doherty (W.Brytania) 1903 - Laurie Doherty (W.Brytania) 1904 - Laurie Doherty (W.Brytania) 1905 - Laurie Doherty (W.Brytania) 1906 - Laurie Doherty (W.Brytania) 1907 - Norman Brookes (Australia) 1908 - Arthur Gore (W.Brytania) 1909 - Arthur Gore (W.Brytania) 1910 - Tony Wilding (Nowa Zelandia) 1911 - Tony Wilding (Nowa Zelandia) 1912 - Tony Wilding (Nowa Zelandia) 1913 - Tony Wilding (Nowa Zelandia) 1914 - Norman Brookes (Australia) 1915-18 - nie rozgrywano 1919 - Gerald Patterson (Australia) 1920 - Bill Tilden (USA) 1921 - Bill Tilden (USA) 1922 - Gerald Patterson (Australia) 1923 - Bill Johnston (USA) 1924 - Jean Borotra (Francja) 1925 - Rene Lacoste (Francja) 1926 - Jean Borotra (Francja) 1927 - Henri Cochet (Francja) 1928 - Rene Lacoste (Francja) 1929 - Henri Cochet (Francja) 1930 - Bill Tildenn (USA) 1931 - Sidney Wood (USA) 1932 - Ellsworth Vines (USA) 1933 - Jack Crawford (Australia) 1934 - Fred Perry (W.Brytania) 1935 - Fred Perry (W.Brytania) 1936 - Fred Perry (W.Brytania) 1937 - Don Budge (USA) 1938 - Don Budge (USA) 1939 - Bobby Riggs (USA) 1940-45 - nie rozgrywano 1946 - Yvon Petra (Francja) 1947 - John Kramer (USA) 1948 - Bob Falkenburg (USA) 1949 - Ted Schroeder (USA) 1950 - Budge Patty (USA) 1951 - Dick Savitt (USA) 1952 - Francis Sedgman (Australia) 1953 - Vic Seixas (USA) 1954 - Jaroslav Drobny (Czechosłowacja) 1955 - Tony Trabert (USA) 1956 - Lewis Hoad (Australia) 1957 - Lewis Hoad (Australia) 1958 - Ashley Cooper (USA) 1959 - Alex Olmedo (USA) 1960 - Neale Fraser (Australia) 1961 - Rod Laver (Australia) 1962 - Rod Laver (Australia) 1963 - Chuck McKinley (USA) 1964 - Roy Emerson (Australia) 1965 - Roy Emerson (Australia) 1966 - Manuel Santana (Hiszpania) 1967 - John Newcombe (Australia) 1968 - Rod Laver (Australia) 1969 - Rod Laver (Australia) 1970 - John Newcombe (Australia) 1971 - John Newcombe (Australia) 1972 - Stan Smith (USA) 1973 - Jan Kodes (Czechosłowacja) 1974 - Jimmy Connors (USA) 1975 - Arthur Ashe (USA) 1976 - Bjoern Borg (Szwecja) 1977 - Bjoern Borg (Szwecja) 1978 - Bjoern Borg (Szwecja) 1979 - Bjoern Borg (Szwecja) 1980 - Bjoern Borg (Szwecja) 1981 - John McEnroe (USA) 1982 - Jimmy Connors (USA) 1983 - John McEnroe (USA) 1984 - John McEnroe (USA) 1985 - Boris Becker (Niemcy) 1986 - Boris Becker (Niemcy) 1987 - Pat Cash (Australia) 1988 - Stefan Edberg (Szwecja) 1989 - Boris Becker (Niemcy) 1990 - Stefan Edberg (Szwecja) 1991 - Michael Stich (Niemcy) 1992 - Andre Agassi (USA) 1993 - Pete Sampras (USA) 1994 - Pete Sampras (USA) 1995 - Pete Sampras (USA) 1996 - Richard Krajicek (Holandia) 1997 - Pete Sampras (USA) 1998 - Pete Sampras (USA) 1999 - Pete Sampras (USA) 2000 - Pete Sampras (USA) 2001 - Goran Ivanisevic (Chorwacja) 2002 - Lleyton Hewitt (Australia) 2003 - Roger Federer (Szwajcaria) 2004 - Roger Federer (Szwajcaria) 2005 - Roger Federer (Szwajcaria) 2006 - Roger Federer (Szwajcaria) 2007 - Roger Federer (Szwajcaria) 2008 - Rafael Nadal (Hiszpania) 2009 - Roger Federer (Szwajcaria) 2010 - Rafael Nadal (Hiszpania)