To znaczy, że od ich pobicia do dzisiaj minęło tyle, ile od pobicia do... początku lat pięćdziesiątych. To cała epoka. W innych dyscyplinach sportu, n. w pływaniu, nie znajdziemy rekordów z taką brodą, co jest efektem zmian, jakie zaszły w lekkoatletyce. Po epoce wielce podejrzanych rezultatów z czasów rywalizacji potęg lekkoatletycznych USA i krajów bloku wschodniego nadeszły czasy, które mają problem, by im dorównać.Rekord Inessy Kraweć, który po 26 latach pobiła na igrzyskach w Tokio wenezuelska trójskoczkini Yulimar Rojas, padł dlatego, że pochodził już spoza tamtej, dawnej epoki ekstremalnego śrubowania rezultatów, co do których wielu specjalistów od lekkoatletyki jest zdania, że należałoby je unieważnić. Ukraińska mistrzyni świata pobiła wynikiem 15,50 m najlepszy na świecie rezultat w trójskoku podczas mistrzostw świata w Göteborgu w 1995 roku. Od tamtej pory na mistrzostwach świata udało się poprawić tylko dwa rekordy świata (nie licząc nowej konkurencji, jaką jest sztafeta mieszana), na mistrzostwach Europy - jeden i na igrzyskach olimpijskich - dwa (wliczając wynik Wenezuelki). Inaczej mówiąc, lekkoatletyka się w wielu rekordach zabetonowała na wiele lat. Niektórzy mówią, że na zawsze. Tokio 2020. Rekordy świata nietykalne Czy bowiem ktokolwiek będzie jeszcze rzucał dyskiem tak daleko, jak rzucał w 1986 roku Jürgen Schult z NRD - 74,08 metra, skoro w tym roku w Tokio szwedzki miotacz Daniel Stahl świętował złoto po rzucie na odległość o ponad sześć metrów krótszą? Czy ktoś dopędzi Jurija Sedycha w rzucie młotem także z 1986 roku, który wtedy uzyskał jakimś cudem nieprawdopodobną odległość 86,74 m, skoro listy w tym roku otwierają rzuty na 82 metry? To nie przypadek, że przez ponad 30 lat nikomu nie udało się nawet zbliżyć do tych wyników z czasów lekkoatletycznego wyścigu zbrojeń.CZYTAJ TAKŻE: Lamont Marcell Jacobs dołączył do garstki ludziRekord Inessy Kraweć z 26-letnią brodą wydaje się leciwy, ale to nic w porównaniu z prawdziwie... rekordowymi rekordami. Najstarszym jest czas 1.53,28 czechosłowackiej biegaczki Jarmili Kratochvilovej na 800 metrów. Uzyskano go w lipcu 1983 roku. W Tokio wynik 2.02,32 nie dał Joannie Jóźwik awansu do olimpijskiego finału tej konkurencji, a złoto w Rio zdobyła czasem 1.55,28 południowoafrykańska biegacza Caster Semenya, u której poziom męskich hormonów uznano z czasem za wysoki i w 2019 roku nie dopuszczono już jej do startu na mistrzostwach świata. Co zatem powiedzieć o rezultacie Kratochvilovej? Rekordy świata starsze od tego, pobitego przez Yulimar Rojas w Tokio 2020: 1983 - Jarmila Kratochvilova (Czechosłowacja) na 800 metrów (wynik 1.53, 28)1985 - Marita Koch (NRD) na 400 metrów (wynik 47,60)1986 - Jürgen Schult (NRD) w rzucie dyskiem (wynik 74,08 m1986 - Jurij Sedych (ZSRR) w rzucie młotem (wynik 86,74 m)1987 - Natalia Lisowskaja (ZSRR) w pchnięciu kulą (wynik22,63 m)1987 - Stefka Kostadinowa (Bułgaria) w skoku wzwyż (wynik 2,09 m)1988 - Galina Czistiakowa (ZSRR) w skoku w dal (wynik 7,52 m)1988 - Gabriele Reinsch (NRD) w rzucie dyskiem (wynik 76,80 m)1988 - Jackie Joyner-Kersee (USA) w siedmioboju (wynik 7291 pkt)1988 - Florence Griffith-Joyner (USA) na 100 metrów (wynik 10,49 s)1988 - Florence Griffith-Joyner (USA) na 200 metrów (wynik 21,34 s)1988 - ZSRR w sztafecie 4x400 metrów kobiet (wynik 3.15,17) 1991 - Mike Powell 9USA) w skoku w dal (wynik 8,95 m)1993 - Javier Sotomayor (Kuba) w skoku wzwyż (wynik 2,45 m)1993 - USA w sztafecie 4x400 metrów mężczyzn (wynik 2.54,29) 1995 - Jonathan Edwards (W. Brytania) w trójskoku (wynik 18,29 m)