W początkowej fazie planowania turnieju rosyjscy organizatorzy przewidzieli możliwość rozgrywania meczów aż na czterech stołecznych arenach. Oprócz stadionu na Łużnikach, piłkarze mieli też zagrać na mającym dopiero powstać obiekcie Spartaka, nowym stadionie w podmoskiewskim Podolsku oraz przebudowanej arenie Dynama. Ostatecznie FIFA nie wyraziła zgody na tak dużą koncentrację obiektów w jednym miejscu, wyznaczając limit dwóch. Władze zarzuciły więc kosztowny plan budowy areny w Podolsku, wskazując na Łużniki oraz jeden z dwóch stadionów należących do rywalizujących ze sobą klubów – Spartaka i Dynama. Rozpoczął się wyścig z czasem. Dynamo przygotowało szeroki projekt obejmujący budowę nowej areny piłkarskiej połączonej z halą do hokeja i koszykówki. Prace przeciągały się jednak bardzo, a szybciej z budową poradził sobie Spartak, który mimo ogromnej popularności w całym kraju oraz największej liczby tytułów mistrzowskich nie miał dotychczas własnego stadionu. Nową inwestycję zrealizowano już w 2014 roku i oficjalnie przyznano jej status mundialowego obiektu. Spartak Arenę ulokowano w północnej części miasta, kilka kilometrów od stadionu Dynama. Obiekt ma dość klasyczną bryłę, lecz poza tym zastosowano w nim wiele nowoczesnych i rzadkich rozwiązań. Cała konstrukcja fasady pokryta jest ponad 600 czerwono-białymi szklanymi taflami w kształcie rombu. Ich kolor i forma nawiązują do barw zespołu oraz klubowego herbu, w którym rosyjska litera "C" wpisana jest we wzór diamentu. Elementy fasady, z których cześć jest ruchoma, nachodzą na siebie, co pozwala do pewnego stopnia przystosowywać obiekt do panujących warunków atmosferycznych. Specjalny układ konstrukcji zapewnia zarówno przewiew powietrza w ciągu upalnego lata, jak i dobrą izolację zimą, nie blokując przy tym w pełni dostępu promieniom słońca. Bardziej krytyczne opinie zbiera potężna stalowa konstrukcja dachu, która zdaniem wielu architektów zaburza lekkość wzoru fasady. Kolejnym z rzadko spotykanych rozwiązań zastosowanych na stadionie jest umieszczenie na zewnętrznej ścianie, nad wejściem, gigantycznego wyświetlacza. Inne technologiczne innowacje obejmują m.in. pełen dostęp do sieci bezprzewodowej, co ma pozwolić kibicom korzystać z mobilnych aplikacji w celu zamówienia napojów czy odnalezienia swojego miejsca. Teren wokół stadionu jest bardzo dobrze zagospodarowany. W celu ułatwienia dojazdu w pobliżu areny uruchomiono stację metra, wybudowaną, lecz pozostającą nieczynną od połowy lat 70. Przed głównym wejściem umieszczono 25-metrową statuę gladiatora Spartakusa. Na terenie obiektu znajduje się tablica upamiętniająca kibiców Spartaka, którzy zginęli w 1983 na Łużnikach w wyniku paniki i zamieszania, do których doszło pod koniec meczu z holenderskim HFC Haarlem. Problem ostatecznej liczy ofiar oraz samego przebiegu tragicznych wydarzeń nie został wyjaśniony do dziś. Przyjmuje się, że śmierć poniosło wtedy co najmniej 66, głównie bardzo młodych, osób. W trakcie mundialu oświetlenie stadionu ma być niebieskie, co w połączeniu z czerwono-białą fasadą będzie przypominać barwy Rosji, tonując mocno widoczne elementy klubowe. Oprócz meczu biało-czerwonych z Senegalem (19 czerwca, grupa H), na stadionie Spartaka zostaną również rozegrane mecze Argentyny z Islandią (16 czerwca, grupa D), Belgii z Tunezją (21 czerwca, grupa G), Serbii z Brazylią (27 czerwca, grupa E) oraz mecz 1/8 finału. Spartak Arena (Moskwa) klub: Spartak Moskwa pojemność: 45 000 rok otwarcia: 2014