PAP: Czym była dla pana i kolegów rywalizacja o siódmą lokatę z drużyną Stanów Zjednoczonych, ojczyzny koszykówki, złożoną w komplecie z graczy NBA? Adam Waczyński: - Mecz z USA zdarza się rzadko. To wyjątkowe przeżycie. Jak zawsze, zagraliśmy najlepiej jak potrafimy. To było miłe doświadczeni grać przeciwko trenerom Popovichowi i Kerrowi oraz amerykańskim graczom, wśród których są przyszłe gwiazdy NBA, a niektórzy już takimi są. Gdyby w pierwszej połowie wpadały wam rzuty za trzy punkty, pojedynek byłby bardziej wyrównany... - To prawda. Dużo "trójek" kosz nam wypluwał. Może to wynikało też z całej otoczki: że to Stany Zjednoczone, itd. Pokazaliśmy w drugiej połowie charakter, wygraliśmy ją zresztą trzema punktami. Staraliśmy się, nawiązywaliśmy walkę. Myślę, że mecz był ciekawy do oglądania. Było wiele fajnych akcji w naszym wykonaniu. Możemy być z siebie zadowoleni. Jak ten mecz wyglądał z perspektywy boiska. Widzieliście u Amerykanów respekt czy lekceważenie? - W pierwszej połowie to raczej my mieliśmy do nich zbyt wiele szacunku. Z tego wynikały te niecelne rzuty, łatwe akcje rywali. Trener nam to powiedział w przerwie i poprawiło się w drugiej połowie. Jak nas potraktowali? Trudno powiedzieć, oni zawsze grają na sto procent możliwości. Na pewno różne myśli chodziły im po głowach. Może żałowali, że nie są wyżej w klasyfikacji. Uważam jednak, że ci co byli na parkiecie, dawali z siebie wszystko. Rozpoczął pan w meczu z USA 14. setkę punktów zdobytych w barwach narodowych. Ma pan ich 1317, najwięcej z obecnych reprezentantów. Jak pan patrzy na swoją karierę w kadrze? - Gra z orzełkiem na piersi to wielki zaszczyt i honor, marzenie każdego młodego koszykarza. Już kilka dobrych lat jestem w reprezentacji seniorskiej, wcześniej juniorskiej. Zawsze jest to dla mnie wielka przyjemność reprezentować Polskę. Cieszę się, że zdrowie pozwala mi grać, konkurować, jak na mundialu w Chinach, z zespołami światowej klasy. Jak kapitan zespołu ocenia cały turniej, wynik na mistrzostwach, to, co was tutaj spotkało? - Uważam, że możemy być dumni. Polskich koszykarzy nie było na mistrzostwach świata przez 52 lata. Wróciliśmy i pokazaliśmy, że też mamy dobrych zawodników. Pod względem koszykarskim na pewno możemy być z siebie zadowoleni. Daliśmy z siebie naprawdę wszystko. Od samego początku graliśmy mocno skoncentrowani. Chcieliśmy awansować do szesnastki, potem do ćwierćfinału. Udało nam się to. Jesteśmy w ósemce najlepszych zespołów na świecie. - Graliśmy ostatni mecz przeciwko Amerykanom, czego nikt się nie spodziewał. Ani tego, że my będziemy tak wysoko, ani że Amerykanie tak nisko. To na pewno niesamowite doświadczenie. Jeśli chodzi o otoczkę turnieju - organizacja była naprawdę na światowym poziomie. Wszystko bardzo profesjonalne. Nigdy czegoś takiego nie przeżyłem. Co chcieliśmy, to mieliśmy. Obyśmy tylko nie byli zanadto rozpieszczeni przed powrotem do klubów. Co ten mundial może dać polskiej koszykówce? - Myślę, że dobry występ na mundialu to początek czegoś większego, że po tym mistrzostwach koszykówka, piękny sport, zyska uznanie wśród szerszego grona Polaków, zainteresuje dzieci i młodzież. W finale spotkają się dwa zespoły, które was pokonały: Argentyna i Hiszpania. Kto jest pana faworytem? - Hiszpania nie zagrała jeszcze w tym turnieju swojej najlepszej koszykówki, więc w meczu o złoto mogą być bardzo groźni. Argentyna z kolei gra zadziwiająco, imponuje fantazją w ataku i szybkimi reakcjami w obronie. Graliśmy przeciwko obydwu finalistom, walczyliśmy z gorszym bądź lepszym skutkiem, ale stawialiśmy im się. To było dla nas dobre doświadczenie. W obydwu zespołach grają moi koledzy z hiszpańskiej ACB, więc życzę im, żeby wygrał... lepszy, a wszystkim zawodnikom, żeby pozostali zdrowi. W Pekinie rozmawiał - Marek Cegliński