Początki kariery Alexa Fergusona Alex Ferguson wielkim piłkarzem... nie był. Urodzony w Glasgow piłkarz występował na pozycji napastnika, ale jego kariera niczym specjalnym się nie wyróżniła. Występował kolejno w Queen’s Park, St. Johnstone F.C., Dunfermline, Rangers, Falkirk F.C. oraz Ayr United. Bilans strzelonych bramek legenda United ma jednak całkiem niezły - w 317 spotkania podczas seniorskiej kariery zdobył 171 bramek. Nie brakowało mu jednak temperamentu. W jednym ze spotkań przemaszerował całą długość boiska, by skonfrontować się z graczem ze swojej drużyny po błędnym podaniu. Szybkie zakończenie piłkarskiej kariery przyniosło jeszcze szybsze rozpoczęcie tej trenerskiej. Jako trener Alex Ferguson zadebiutował już w wieku 32 lat. Swoją przygodę na ławce trenerskiej rozpoczął w East Stirlingshire, drugoligowej szkockiej drużynie. Tu zabawił tylko cztery miesiące. To wystarczyło, by dał się poznać jako osoba, która jak nikt wcześniej dba o dyscyplinę w drużynie. "Był przerażającym draniem" - tak o Fergusonie mówił ówczesny napastnik tej ekipy Bobby McCulley. Zobacz także: Szkoci z milionami dla Ukrainy i chytrym tytułem dla Polski Przystanek St. Mirren Ferguson do St. Mirren trafił jako młody, jeszcze trenersko "nieopierzony" szkoleniowiec z kilkumiesięcznym stażem. Nie mogąc liczyć na szacunek płynący z doświadczenia zdobytego jako trener, klub zdobył swoją postawą. Jak przyzna po wielu latach, był porywczy i zarozumiały, a do klubu przyszedł z własnymi pomysłami, które zaczął narzucać nie znosząc sprzeciwu. Pewny siebie zapowiedział, że St. Mirren zostanie trzecią drużyną Szkocji. Ta postawa miała związek z jego własną niepewnością i brakiem doświadczenia, o czym opowiadał w późniejszych wywiadach. Do St. Mirren Ferguson zabiera też żelazną dyscyplinę. Kapitan St Mirren Ian Reid stracił opaskę dosłownie sekundy po tym, gdy na grupowym zdjęciu zrobił "królicze uszy" za plecami nowego menadżera. Jeden z piłkarzy chciał opuścić trening tłumacząc, że zabiera swoją dziewczynę na koncert muzyki pop. Ferguson powiedział mu, żeby już z niego nie wracał. St. Mirren to ważna karta w historii szkockiego menadżera tym bardziej, że to tutaj rodzi się jego umiejętność do wyławiania talentów i niesamowita zdolność pracy z młodymi piłkarzami. St. Mirren awansowało do ekstraklasy ze średnią wieku zaledwie 19 lat. Tony Fitzpatrick był przygotowywany do roli kapitana, gdy miał zaledwie 17 lat. Z tymi młodzikami Ferguson zdobywa mistrzostwo First Division w 1977 roku, a rok później zostaje wyrzucony z klubu. Alex Ferguson wchodzi na szczyt z Aberdeen St. Mirren to jedyny klub, który kiedykolwiek zwolnił Fergusona. Głównym powodem było naruszenie umowy, kiedy zgodził się dołączyć do Aberdeen. Ten sportowy rozwód wyszedł na dobre szkockiemu szkoleniowcowi, który przerywa hegemonię Celticu i Rangersów. Ferguson po słabym pierwszym sezonie, już w drugim sięga po mistrzostwo. Po raz pierwszy od 15 lat ligi nie wygrali ani Rangersi, ani Celtic. Ferguson przez kolejne lata kariery nie zmienia swojego podejścia do piłkarzy, od których wymaga dyscypliny i szacunku. Johna Hewitta, jednego ze swoich graczy, ukarał grzywną za wyprzedzenie go na drodze publicznej. Fergusonem podczas słabych występów rządzą ataki wybuchów - podczas przerwy po nieudanej pierwszej połowie kopnął w graczy bulierą na herbatę. To właśnie wtedy powstał wiele mówiący przydomek "Furious Fergie". Ferguson poprowadził Aberdeen do największego sukcesu w sezonie 1982-83. To właśnie wtedy Aberdeen zdobywa Puchar Zdobywców Pucharów, eliminując po drodze Lecha Poznań i Bayern Monachium. W finale wygrywają z Realem Madryt 2-1. Legenda "Królewskich" Alfredo Di Stefano powie później, że "Aberdeen ma coś, czego nie można kupić - duszę, ducha drużyny zbudowanego na rodzinnej tradycji". Aberdeen z Fergusonem mistrzostwo kraju świętuje jeszcze dwukrotnie w roku 1984 i 1985. Sukces drużyna sprawia, że z klubu odchodzą najlepsi piłkarze, jak Gordon Strachan, a z samym Fergusonem zaczynają flirtować potęgi jak Arsenal, Tottenham czy Rangersi. Zanim jednak zdecyduje się na poważny romans z którymkolwiek z nich, Ferguson przejmuje na chwilę stery narodowej drużyny Szkocji. Krótka kariera selekcjonera Fergusona Ferguson był częścią sztabu szkockiej reprezentacji podczas kwalifikacji do Mistrzostw Świata w 1986 roku. Pewnie by tak zostało, gdyby nie tragedia, która miała miejsce rok wcześniej. We wrześniu 1985 roku pod koniec meczu eliminacji MŚ 1986 Walia - Szkocja, selekcjoner Jock Stein blednie i zostaje wyniesiony do szatni. Lekarzom nie udaje się go uratować, a Ferguson decyduje się przejąć szkocką drużynę narodową. Niestety, pomimo niezłej postawy, udziału w Mistrzostwach Świata 1986 w Meksyku Ferguson nie może zaliczyć do udanych. W fazie grupowej rozgrywek Szkocja zdobywa jeden punkt i nie przechodzi do kolejnej rundy. Mistrzostwa Świata przechodzą do historii dzięki Maradonie, który w ćwierćfinałowym meczu z Anglią strzelił gola ręką. Po tym, jak Szkocji nie udało się przejść przez fazy grupowe mistrzostw świata, Ferguson ustąpił ze stanowiska menedżera reprezentacji narodowej w czerwcu tego samego roku. Zobacz także: Szkocja - Polska. Siedem fleszy przed meczem "Orłów" ze Szkotami Manchester United i trudne dobrego początki Ferguson menedżerem "Czerwonych Diabłów" został 6 listopada 1986 roku. Dwa dni później zaliczył porażkę w debiucie z Oxford United. Pierwszy sezon Szkota w Manchesterze zakończył się 11. miejscem w tabeli. Kolejny przyniósł efekty i United zajmuje drugą lokatę. Trzeci sezon to porażka i powrót na 11 miejsce. Kibice zaczynali się niecierpliwić, a część z nich na mecze przynosiła banery z napisami "Trzy lata wymówek i nadal jest gówniany". Posadę ratuje mu wygrana w finale Pucharu Anglii w 1990 roku. Rok później Ferguson powtarza wyczyn z Aberdeen i sięga z United po Puchar Zdobywców Pucharów. Po drodze eliminuje Legię Warszawa, a w finale Manchester pokonuje Barcelonę 2-1. Pierwsze mistrzostwo Anglii przychodzi w sezonie 1992/1993, pomimo że jeszcze w listopadzie United okupuje dziesiątą lokatę. Wszystko jednak zmienia przyjście Erica Cantony z Leeds za 1,2 miliona funtów oraz pamiętny mecz w kwietniu '93 roku z Sheffield Wednesday. To wtedy powstaje określenie "Fergie time", który nawiązuje do dodatkowych minut rzekomo przyznawanych zespołom Fergusona na zdobycie gola. Na cztery minuty przed końcem United wyrównuje, by zdobyć zwycięskiego gola po siedmiu doliczonych minutach. "Czerwone Diabły" wskakują na fotel lidera, z którego już nie zejdą, a kibice cieszą się z pierwszego od 26 lat mistrzostwa kraju. Alex Ferguson i dominacja, która trwała ćwierć wieku Alex Ferguson poprowadził United w 1500 meczach przez niemal 27 lat. W tym czasie zdobył trzynaście tytułów mistrza kraju, dominując na krajowym podwórku. W sezonie 1998/1999 Manchester United został pierwszym angielskim klubem, który wygrał Premier League, Ligę Mistrzów i zdobył Puchar Anglii podczas jednych rozgrywek - tak zwaną "potrójną koronę". Za to rok później otrzymuje od królowej Elżbiety II tytuł szlachecki. Ferguson nie zmienia swojej polityki wprowadzania młodych graczy do zespołu. Za jego kadencji wprowadza Davida Beckhama i Paula Scholesa. W 2003 roku ściąga zaledwie 18-letniego Cristiano Ronaldo. Rok później, w tym samym wieku, na Old Trafford trafia Wayne Rooney. Nie zmienił się też temperament Fergusona. Wystarczy wspomnieć sytuację z kopnięciem przez niego buta, który rozciął łuk brwiowy Beckhamowi, co tylko przypieczętowało jego transfer do Realu. Ferguson odchodzi z United w 2013 roku, żegnając się z kibicami kolejnym mistrzostwem kraju. Odejścia Alexa Fergusona z klubów kończą się dla nich fatalnie. Aberdeen na mistrzostwo Szkocji czeka już ponad 35 lat. W Manchesterze posucha trwa od niemal dziesięciu. Na Old Trafford od odejścia Fergusona za sterami stoi już siódmy trener... Alex Ferguson i jego lista osiągnieć SUKCESY FERGUSONA Z ST. MIRREN: Scottish First Division: 1977 SUKCESCY FERGUSONA Z ABERDEEN: Mistrzostwo Szkocji: 1981, 1984, 1985Puchar Szkocji: 1982, 1983, 1984, 1986Puchar Zdobywców Pucharów: 1983Superpuchar Europy: 1983 SUKCESY FERGUSONA Z MANCHESTEREM UNITED: Mistrzostwo Anglii: 1993, 1994, 1996, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2007, 2008, 2009, 2011, 2013Puchar Anglii: 1990, 1994, 1996, 1999, 2004Puchar Ligi Angielskiej: 1990, 1994, 1996, 1999, 2004Tracza Dobroczynności: 1990, 1993, 1994, 1996, 1997, 2003, 2007, 2008, 2010, 2011Liga Mistrzów: 1999, 2008Puchar Zdobywców Pucharów: 1991Superpuchar Europy: 1991Puchar Interkontynentalny: 1999Klubowe Mistrzostwo Świata: 2008 INDYWIDUALNE SUKCESY FERGUSONA: Trener dekady League Managers Association: 1990-2000Trener roku LMA: 1998/1999, 2007/2008, 2010/2011Trener sezonu Premier League: 1994/1995, 1995-1997, 1998-2000, 2002/2003, 2006-2009, 2010/2011, 2012/2013Trener miesiąca Premier League: 27 tytułówTrener roku UEFA: 1998/1999Trener Drużyny Roku UEFA: 2007, 2008Trener roku Onze d'Or: 1999, 2007, 2008English Football Hall of Fame: 2002 Alex Ferguson sezon po sezonie 1957 - Rozpoczęcie kariery piłkarskiej w szkockim klubie Queen's Park.1974 - Koniec piłkarskiej kariery i przejęcie klubu East Stirling.1978 - Ferguson zostaje menedżerem Aberdeen w najwyższej klasie rozgrywkowej Szkocji, wygrywając po raz pierwszy szkocką ligę w 1981 roku.1983 - Zdobywa Puchar Zdobywców Pucharów pokonując w finale Real Madryt.1985 - Ferguson przejmuje tymczasowo dowództwo reprezentacji Szkocji po śmierci menedżera Jocka Steina 10 września.1986 - Zostaje menedżerem Manchesteru United jako zastępca zwolnionego Rona Atkinsona. 1990 - Ferguson zdobywa pierwsze trofeum w United, Puchar Anglii po powtórce z Crystal Palace w finale.1991 - Zdobywa Puchar Zdobywców Pucharów po pokonaniu Barcelony 2:1 w finale.1993 - Ferguson zdobywa pierwszy angielski tytuł United od 1967 roku i zostaje wybrany Menedżerem Roku.1994 - Utrzymuje tytuł mistrza Anglii, a także wygrywa FA Cup.1996 - Ponownie wygrywa Premier League, tym razem z młodymi zawodnikami w swoim zespole, takimi jak David Beckham, Ryan Giggs, Paul Scholes i Gary Neville.1999 - Wygrywa historyczną potrójną koronę Premier League.2002 - Decyduje się pozostać w United po ogłoszeniu decyzji o przejściu na emeryturę pod koniec sezonu. Przyznaje, że decyzja o upublicznieniu ogłoszenia była "absolutną katastrofą".2003 - Kopie butem piłkarskim w twarz Beckhama.2007 - Ferguson pozbawia Chelsea trzeciego tytułu z rzędu w Anglii, wygrywając Premier League z United po raz dziewiąty.2008 - Po raz drugi wygrywa Ligę Mistrzów, wygrywając w rzutach karnych z Chelsea po remisie 1:1 oraz wygrywa Klubowe Mistrzostwa Świata.2010 - Wygrywa czwarty i ostatni raz Puchar Ligi.2011 - United zmienia nazwę trybuny North Stand na Old Trafford na Sir Alex Ferguson Stand, na cześć 25-lecia pracy menadżera.2013 - Ferguson żegna się z United zdobywając Premier League po raz 13.