Maciej Słomiński, Interia: PKH Lotos wycofał się z ligi - czy wieko trumny jest już zamknięte, czy może się pojawić wybawca na białym rumaku? Bartosz Purzyński, pełnomocnik zarządu PKH Lotos: - W procesie licencyjnym jest szereg warunków do spełnienia. Przez lata wyrobiliśmy sobie tyle dobrych relacji, że moglibyśmy zadzwonić do PHL i poprosić o dwa tygodnie więcej na spełnienie kryteriów. Władzom ligi nie zależy na tym, by kluby znikały, dlatego myślę, że spotkalibyśmy się z przychylnością. Zmiana nastąpiła jednak w naszym myśleniu. Przestaliśmy widzieć cel i sens w naszej działalności. Dosyć wtaczania syzyfowego kamienia pod górę. Nasz klub jest inicjatywą oddolną, powstał z potrzeby, którą w 2014 odczuwało całe gdańskie środowisko hokejowe. W 2011 roku ligowy hokej przestał w Gdańsku istnieć. Gdy powoływaliśmy do życia PKH w klasach hokejowych było mało dzieci, jeszcze mniej trenowało i grało. Trenerzy stawali na głowie, aby z kilku roczników stworzyć drużynę. Dziś tych dzieci jest znacznie więcej i hokej na powrót stał się w Gdańsku popularną dyscypliną, o której się mówi, na którą się chodzi i którą - co najważniejsze - warto uprawiać. Robiliście z powodzeniem akcje crowdfoundingowe. Może trzeba było powtórzyć ten patent? - Zawsze robiliśmy to od strony pozytywnej, żeby zaangażować kibiców w życie klubu. Nigdy nie prosiliśmy o pieniądze, bo brakowało kasy. Pierwsi w Polsce zebraliśmy w ten sposób pieniądze na transfer zawodnika. Brakowało nam ofensywnego obrońcy, wyszliśmy z inicjatywą i przekazem do kibiców - to kosztuje tyle i tyle, pomożecie? Ludzie kupując pamiątki klubowe albo rzeczy zasadniczo niedostępne, np. dzień z kierownikiem drużyny, sfinansowali wynagrodzenie zawodnika i mocno się z nim identyfikowali. Innym razem zbieraliśmy pieniądze na zakup strojów dla zawodników. Lubiliśmy być prekursorami, robić rzeczy, których nikt w polskim hokeju wcześniej nie próbował. W takim razie ile pieniędzy zabrakło, by wystartować w lidze? Słyszałem o 300 tysiącach złotych. - Budżet w skali sezonu jest spięty i to chciałbym bardzo mocno podkreślić. Problemem jest niekorzystny spływ pieniądza. Środki finansowe miały wpłynąć nie wtedy kiedy trzeba - po prostu zbyt późno. Jesteśmy ludźmi ze skrupułami, gdybyśmy ich nie mieli, może byśmy wystartowali w lidze na zasadzie: Jakoś to będzie. W ostatnich miesiącach zniknęła perspektywa, że Gdańsk postawi nową, przystosowaną do rozgrywania meczów ligowych halę. Przez rok braliśmy udział w konsultacjach w tej sprawie. Miasto nas zaprosiło, mogliśmy wyrazić swoje zdanie. Była w to zaangażowana sekcja curlingu i inne, wybór miał zostać dokonany między czterema wariantami. Ostatecznie został wybrany wariant piąty. Nikt nie wie, jak będzie on wyglądał. Znając budżet projektu - 22 mln zł - wiem jedno: To będzie obiekt bez trybun, a nie hala z prawdziwego zdarzenia. Gdyby była perspektywa, że po 2-3 latach w Olivii moglibyśmy przenieść się do prawdziwie miejskiego obiektu, byłoby to do zniesienia. To, że zostanie wypowiedziana umowa o dzierżawę Hali Olivia i przekaże ją w zarządzanie Gdańskiego Ośrodka Sportu jest jeszcze mniej prawdopodobne. Dochodzę do powodu najważniejszego - jesteśmy zmuszeni wynajmować halę od organizacji skrajnie nam nieprzyjaznej. Operatora hali, który podejmuje działania zmierzające do uniemożliwienia nam startu w rozgrywkach, o innych złośliwościach nie wspomnę. Czy przez sześć lat trwania waszego projektu był moment, gdy można było porozumieć się z Halą Olivia i prezesem Kosteckim? Nie ukrywajmy, Gdańsk nie jest ośrodkiem, w którym mogłyby istnieć dwa kluby hokejowe. - Na papierze połączenie potencjału naszego i Stoczniowca miałoby sens. Płaciliśmy za lód ok. 350 tysięcy złotych rocznie... Większość klubów Polskiej Hokej Ligi ponosi symboliczne lub znacznie mniejsze opłaty. Nasze budżety są podobne do budżetów innych klubów ze środka tabeli PHL z tą różnicą, że my za wynajem lodu płacimy równowartość wynagrodzenia piątki wartościowych zawodników. Moglibyśmy te pieniądze wydać na nich i mówić o zupełnie innych, wyższych celach sportowych w lidze. Tylko kto o zdrowych zmysłach zaryzykuje porozumienie z ludźmi, którzy przez 6 lat konsekwentnie pokazywali nam, że na Hali Olivia jesteśmy persona non grata? Z tego co wiem, dwa lata temu wyszła poważna propozycja od Stoczniowca. - Do rozmowy próbowano nas zmusić, stawiając zaporowe ceny za wynajem hali. Stoczniowiec żądał przedstawiciela w Radzie Nadzorczej oraz 10 procent udziałów w naszej sportowej spółce akcyjnej. Te propozycje przedstawiane były w sposób mocno odbiegający od jakichkolwiek standardów biznesowych. Nasi partnerzy, przede wszystkim firmy z Klubu Biznesu, wstrzymaliby finansowanie projektu, gdybyśmy porozumieli się z osobami powszechnie uważanymi za skompromitowane w środowisku hokejowym. Odrzucając na bok sprawy personalne, mając na sercu dobro naszej pięknej dyscypliny, w zeszłym roku sondowaliśmy możliwość porozumienia. Pytaliśmy władze GKS Stoczniowiec, czy mają w planach prowadzenie drużyny seniorskiej w PHL. Proponowaliśmy także zacieśnienie współpracy w zakresie rozwoju młodych zawodników. Uzyskaliśmy odpowiedź odmowną. Tymczasem w czerwcu tego roku dowiedzieliśmy się dzień przed terminem zgłoszeń do ligi, że oni chcą wystartować. Zaskoczyli wszystkich i nie informując nikogo o swoich planach, próbowali przejąć część środków miejskich przeznaczonych na promocję miasta przez hokej. To posunięcie traktuję jako skrajnie wrogie i obliczone na próbę zdemolowania budżetu naszej organizacji. Decyzja o zgłoszeniu drużyny do ligi jest w pełni świadomym, planowanym działaniem zarządu GKS Stoczniowiec, który nie uzyskał awansu sportowego do PHL... Liga jest zamknięta, a udział w niej wymaga zakupu dzikiej karty.