Piłkarki ręczne Brazylii, jako pierwszy zespół z Ameryki Południowej, zostały mistrzyniami świata. W finale turnieju w Serbii pokonały w Belgradzie drużynę gospodarzy 22-20 (13-11).
Droga po złoty medal ekipy "Canarinhos" wiodła m.in. przez... Polskę. Przed wyjazdem do Serbii Brazylijki rozegrały dwa towarzyskie spotkania z "Biało-czerwonymi" we Władysławowie (nieoficjalne) i Elblągu, doznając dwóch porażek. Później były już niepokonane, z finałem w Belgradzie włącznie.
Wygrały w turnieju wszystkie dziewięć meczów, a tylko w ćwierćfinale z Węgrami do zwycięstwa potrzebowały dwóch dogrywek. Z Serbkami zmierzyły się również w grupie i także były lepsza o dwa trafienia. Również z Dunkami grały dwa razy - w grupie i półfinale.
Podopieczne duńskiego trenera Mortena Soubaka nawiązały do sukcesów swoich rodaków w innych grach zespołowych. Wcześniej mistrzami świata byli brazylijscy piłkarze, aż pięciokrotnie, ale i siatkarze, koszykarze i koszykarki. Do czołówki od lat należą również siatkarki i piłkarki nożne, choć brakuje im złotych medali mistrzostw globu.
Brazylijki zostały pierwszą drużyną z Ameryki Południowej, która w stanęła na podium, i to od razu na najwyższym stopniu, wielkiej imprezy w piłce ręcznej. Spoza Europy tytuł mistrzyń świata wywalczyły wcześniej, w 1995 roku, tylko Koreanki.
W finale, oglądanym w Kombank Arenie przez rekordową w historii kobiecego szczypiorniaka liczbę 19 467 widzów, późniejsze triumfatorki tylko raz były w opałach. W 16. minucie po celnym rzucie Jeleny Popovic przegrywały 6:8, ale już na przerwę schodziły z dwoma bramkami przewagi (13-11).
W drugiej odsłonie po golach wybranej najlepszą zawodniczką imprezy Eduardy Amorim odskoczyły na 16-11, ale przez kolejne osiem minut nie znalazły sposobu na serbskie bramkarki i zrobiło się 16-15.
Później ekipie gospodarzy udało się nawet doprowadzić do remisu 19-19 i 20-20, ale w końcówce większe opanowanie wykazały Brazylijki. Decydującego gola (na 22-20) minutę przed ostatnim gwizdkiem sędziów uzyskała Ana Rodrigues.
Brazylia: Barbara Arenhart, Mayssa Pessoa - Alexandra Nascimento 6, Fernanda da Silva 4, Ana Rodrigues 4, Eduarda Amorim 3, Deborah Nunes 2, Deonise Cavaleiro 2, Daniela Piedade 1, Samira Rocha, Fabiana Diniz, Mayara Moura, Amanda Andrade, Elaine Gomes, Karoline Souza, Mariana Costa.
Serbia: Jovana Risovic, Katarina Tomasevic - Dragana Cvijic 5, Sanja Damnjanovic 4, Andrea Lekic 4, Jelena Żivkovic 2, Jelena Nisavic 2, Katarina Krpez 1, Jelena Popovic 1, Svietlana Ognjenovic 1, Bilijana Filipovic, Jelena Eric, Sanja Rajovic, Ivana Milosevic, Kristina Liscevic, Marina Dmitrovic.
Kary: Brazylia - 10 minut; Serbia - 8. Sędziowie: Ignacio Garcia i Andreu Marin Lorente (Hiszpania). Widzów: 19 467.
złoto srebro brąz
1957 Jugosławia: CSRS Węgry Jugosławia 7. Polska
1962 Rumunia: Rumunia Dania CSRS 7. Polska
1965 RFN: Węgry Jugosławia RFN 8. Polska
1971 Holandia: NRD Jugosławia RFN
1973 Jugosławia: Jugosławia Rumunia ZSRR 5. Polska
1975 ZSRR: NRD ZSRR Węgry 7. Polska
1978 CSRS: NRD ZSRR Węgry 6. Polska
1982 Węgry: ZSRR Węgry Jugosławia
1986 Holandia: ZSRR CSRS Norwegia 13. Polska
1990 Korea Płd.: ZSRR Jugosławia NRD 9. Polska
1993 Norwegia: Niemcy Dania Norwegia 10. Polska
1995 Austria i Węgry:Korea Płd. Węgry Dania
1997 Niemcy: Dania Norwegia Niemcy 8. Polska
1999 Norwegia: Norwegia Francja Austria 11. Polska
2001 Włochy: Rosja Norwegia Jugosławia
2003 Chorwacja: Francja Węgry Korea Płd.
2005 Rosja: Rosja Rumunia Węgry 19. Polska
2007 Francja: Rosja Norwegia Niemcy 11. Polska
2009 Chiny: Rosja Francja Norwegia
2011 Brazylia: Norwegia Francja Hiszpania
2013 Serbia: Brazylia Serbia Dania 4. Polska
1. Brazylia
2. Serbia
3. Dania
4. Polska
5. Norwegia
6. Francja
7. Niemcy
8. Węgry
9. Hiszpania
10. Rumunia
11. Czarnogóra
12. Korea Płd.
13. Holandia
14. Japonia
15. Czechy
16. Angola
17. Tunezja
18. Chiny
19. Argentyna
20. Demokratyczna Rep. Konga
21. Paragwaj
22. Algieria
23. Dominikana
24. Australia
