Thierry Henry - młodość i początki kariery piłkarza Henry urodził się 17 sierpnia 1977 roku w Les Ulis. Dorastał w miejscu, gdzie mieszkało wielu emigrantów pochodzących z francuskich kolonii. Wychowany w duchu sportu, którego przekazał mu ojciec, liczył na powodzenie w życiu zawodowym. Piłkarz uczył się gry w słynnej szkółce piłkarskiej Centre Technique National Fernand Sastre w Clairefontaine-en-Yvelines. Od początku uznawany był za wyjątkowo dobrego napastnika, a pierwsze kroki w drużynie juniorskiej stawiał w 1983 roku. W 1994 roku trafił do klubu AS Monaco. Jego talent wychwycił sam Arsène Wenger. Legenda w nowej roli. Słynny piłkarz poprowadzi reprezentację swojego kraju Thierry Henry - rozwój kariery piłkarza W 1999 roku Henry trafił do Arsenalu, gdzie stał się topowym graczem, który umiejętnie zdobywał kolejne bramki. To w tym klubie zyskał największą, światową rozpoznawalność. W trakcie gry dla drużyny zdobył miano najlepszego strzelca w historii Arsenalu. Zdobył 228 bramek w 377 meczach. W 2007 roku przeszedł do FC Barcelona. Grając w tym czasie, udało mu się pokonać rekord Michela Platiniego na najlepszego strzelca w historii reprezentacji. Wraz z zespołem Barcelony wygrał w 2009 roku La Ligę. W 2010 przeszedł do New York Red Bulls, a po dwóch latach został wypożyczony do Arsenalu. Karierę piłkarską zakończył w 2014 roku. Thierry Henry grał w takich klubach jak: ● 1994-1999: AS Monaco, ● 1999: Juventus Turyn, ● 1999-2007: Arsenal Londyn, ● 2007-2010: FC Barcelona, ● 2010-2014: New York Red Bulls, ● 2012 - Arsenal Londyn. Swój pierwszy mecz w reprezentacji Francji piłkarz rozegrał w 1997 roku. Już w kolejnym mógł pomóc drużynie w zdobyciu złotego medalu na Mistrzostwach Świata. W trakcie Mistrzostw Europy 2000 strzelił trzy gole, a Francja zdobył tytuł mistrza. W 2010 roku Henry rozegrał swój ostatni mecz dla reprezentacji Francji. Thierry Henry - największe sukcesy i osiągnięcia sportowe Piłkarz na przestrzeni lat swojej kariery przyczynił się do rozwoju kadry narodowej, klubów, w których występował, ale także zdobywał indywidualne nagrody. W dorobku ma takie osiągnięcia jak: AS Monaco ● 1997: Mistrzostwo Francji ● 1997: Superpuchar Francji ● 1999: Juventus Puchar Intertoto Arsenal Londyn ● 2002,2004: Mistrzostwo Anglii, ● 2002, 2003, 2005: Puchar Anglii, ● 2002, 2004: Tarcza Wspólnoty, ● 2000: Finał Pucharu UEFA ● 2006: Finał Ligi Mistrzów FC Barcelona ● 2009, 2010: Mistrzostwo Hiszpanii, ● 2009: Puchar Hiszpanii, ● 2009: Superpuchar Hiszpanii, ● 2009: Liga Mistrzów UEFA, ● 2009: Superpuchar Europy, ● 2006: Klubowe Mistrzostwo Świata. New York Red Bulls ● 2013: Supporters' Shield ● 2010, 2013: Mistrzostwo Konferencji Wschodniej. Najważniejsze sukcesy reprezentacyjne osiągnięte przez piłkarza: ● 1998: Mistrzostwo świata, ● 2000: Mistrzostwo Europy, ● 2003: Puchar Konfederacji. Thierry Henry stanie przed wielkim wyzwaniem? Media o tym trąbią Thierry Henry - życie prywatne Piłkarz był w związku małżeńskim z modelką, Nicole Merry. Para rozstała się w 2007 roku. Byli małżonkowie mają córkę. Henry na początku związku podkreślał, że małżeństwo jest dla niego dobrą zmianą. Thierry Henry - ciekawostki ● Piłkarz od lat jest wielkim fanem koszykówki i sam przyjaźni się z kilkoma profesjonalnymi graczami. ● Jego idolem w dzieciństwie był Marco van Basten. To jego ruchy na boisku podglądał młody Henry. ● Sportowiec aktualnie próbuje swoich sił w roli trenera. Ma poprowadzić młodzieżową drużynę Francji do Mistrzostw Europy 2025. Thierry Henry - cytaty ● "Arsenal jest w mojej krwi, jest w moim sercu. Zawsze, zawsze, zawsze będę o Was pamiętał. Powiedziałem, że na zawsze pozostanę Kanonierem i nie kłamałem, ponieważ gdy stajesz się Kanonierem, jesteś nim do końca życia. Mam ten klub w sercu, pozostanie w nim na zawsze". ● "Gdy wygraliśmy mistrzostwo na White Hart Lane, oni strzelili gola w ostatniej minucie meczu. Cieszyli się, ponieważ doprowadzili do remisu. Pamiętam, jak zwróciłem się do Mauricio Taricco: "Zdajesz sobie sprawę z tego, że potrzebowaliśmy tylko remisu, bo wygrać ligę?" Wszyscy byli w szoku. Odpowiedziałem więc: "Tak, zaraz będziemy celebrować nasz triumf na waszym boisku. Trzymajcie się!" ● "Byłem szybki. Musiałem mieć 10 sytuacji, by strzelić jedną bramkę, ale jednocześnie potrafiłem stworzyć sobie te szanse. Później jednak powiedziałem sobie: musisz strzelać znacznie więcej bramek. Żeby być skutecznym, stając oko w oko z bramkarzem, trzeba wypracować automatyzm. Nie można za wiele myśleć. Bo wiedz, że dla napastnika najgorsza sytuacja to taka, w której ma czas pomyśleć. W Monaco, gdzie trenerem od przygotowania fizycznego był Claude Puel, często zostawałem po treningach. Pracowałem nie tylko nad wykończeniem, ale jako że zaczynałem jako skrzydłowy, także nad dośrodkowaniami. To później wielokrotnie mi pomagało — rozumiałem rolę nie tylko napastnika, ale i podającego. Często chwalimy strzelców, ale za szybko zapominamy, że ktoś wcześniej musiał piłkę idealnie dorzucić". ● "Nie potrafię zrozumieć spóźniania się na trening, gdy trwa on półtorej godziny, a reszta dnia to czas wolny. Mnie zdarzyło się to raz w Monaco i Jean Tigana wyjaśnił bardzo jasno, że to ostatni raz. Miał rację, nigdy później nie byłem na treningu po czasie. Jeśli spóźniasz się na trening prowadząc samochód, na meczu twoje nogi nie poprowadzą ciebie". ● "Gdy byłem jeszcze młodym zawodnikiem, na szafkach nie było nazwisk. Czekałem, aż wszyscy zajmą swoje miejsca, bym sam mógł usiąść tam, gdzie było wolne. Autobus na nasze treningi ruszał o 10:00, ja pojawiałem się na przystanku o 8:00 i czekałem dwie godziny, po czym wchodziłem i czekałem aż pozwolono mi usiąść".