Hidalgo w latach 50. i 60. XX wieku był piłkarzem Le Havre, Reims i Monaco. Z Reims zdobył tytuł mistrza Francji, grał w finale Pucharu Europy (obecnie Liga Mistrzów) z Realem Madryt, strzelając jeden z goli. Francuski klub przegrał wtedy 3-4. Mistrzostwo kraju zdobywał także z Monaco. Jeden raz zagrał w reprezentacji Francji. Wielką karierę zrobił jako trener. Wyprowadził na prostą reprezentację Francji, którą objął w 1975 roku. Wcześniej "Trójkolorowi" przez długie lata mieli problemy z zakwalifikowaniem się na wielkie turnieje. Hidalgo zmienił oblicze tej drużyny. Wykorzystał potencjał talentów, które pojawiały się na boiskach Francji po stworzeniu systemu słynnych "centre du formation" - szkółek piłkarskich. Narodziła się generacja takich piłkarzy jak: Michel Platini, Luis Fernandez, Jean Tigana, Alain Giresse, Dominique Rocheteau, Maxime Bossis, Manuel Amoros. Wszyscy grali w reprezentacji Hidalgo. Pod jego wodzą Francja wystąpiła w trzech wielkich turniejach - na mistrzostwach świata w Argentynie (1978) i Hiszpanii (1982) oraz mistrzostwach Europy (1984), których była gospodarzem. W Argentynie "Trójkolorowi" odpadli w fazie grupowej, w Hiszpanii zajęli czwarte miejsce, przegrywając mecz o brąz z Polską. Do annałów francuskiej piłki przeszedł jednak półfinałowy mecz z Niemcami w Sevilli przegrany w rzutach karnych. Na Euro w 1984 Francuzi wygrali pierwszy wielki turniej piłkarski w historii. W meczu o złoto na paryskim Parc des Princes pokonali Hiszpanię 2-0. Po zakończeniu kariery trenerskiej Hidalgo odmówił teki ministra sportu. Pod koniec lat 80. został menedżerem potężnego wówczas Olympique Marsylia. Opuścił klub w niesławie. Został skazany na karę ośmiu miesięcy więzienia w zawieszeniu i grzywnę z powodu malwersacji finansowych. "France Info", radio, które podało wiadomość o śmierci trenera poinformowało, że Hidalgo zmarł w domu, z przyczyn naturalnych "w otoczeniu najbliższych". Ze względu na pandemię koronawirusa nie wiadomo, kiedy odbędzie się pogrzeb legendarnego we Francji szkoleniowca. ok