Legia nie potrafiła, nowy lider tego dokonał. Koncert, twierdza obroniona

Siedem spotkań i siedem zwycięstw, do tego średnio ponad trzy zdobyte bramki w każdym spotkaniu - to dorobek Jagiellonii na stadionie przy Słonecznej. Wydawało się, że potrafiąca dobrze się bronić i groźna w kontratakach Stal Mielec może tę serię nieco przyhamować. Zwłaszcza, że kilka dni temu "zdobyła" obiekt Legii Warszawa , wygrała tam 3:1 . Wydawało się, że w piątek w Białymstoku może czekać ją podobna skala trudności. A trener Kamil Kiereś o tym wiedział i... posłał do boju tę samą jedenastką, co w Warszawie. Bezradna Stal Mielec. A przecież defensywa Jagiellonii ma sporo dziur Jagiellonia miała zaś coś do udowodnienia swoim kibicom, po dwóch wyjazdowych spotkaniach, w których zdobyła zaledwie jeden punkt. Zwłaszcza porażka w Szczecinie mogła trochę boleć, Pogoń była jednak zespołem znacznie lepszym . Co się dzieje na wyjazdach, nie ma na razie miejsca w Białymstoku. Tu bowiem zespół trenera Siemieńca nie ma sobie równych. Przekonała się o tym Stal, która została zepchnięta do głębokiej obrony. Tego można się było spodziewać, ale że goście nie będą w stanie nawet kontrować - już nie. Jeśli gdzieś w ekipie z Podlasia szukać słabszych punktów, to jest to defensywa. Tymczasem dziś Stal nie miała za bardzo okazji, by poważniej zagrozić Zlatanowi Alomeroviciowi . A po 25. minutach gospodarze prowadzili już 2:0 i... było w zasadzie po meczu. Szybkie dwa ciosy Jagiellonii. Nawet jeśli Stal marzyła o sensacji, jej plany runęły Jagiellonia mogła prowadzić już w 6. minucie, wtedy gości uratował Krystian Getinger , w desperacki sposób broniący na linii bramkowej strzał José Naranjo . Napór gospodarzy trwał nadal, przyniósł w końcu skutek. Kristoffer Hansen popisał się niemal bliźniaczą akcją do tej, którą 10 dni temu przeprowadził w Poznaniu , dając Jagiellonii nadzieję na odrobienie strat. Znów pomknął od linii bocznej w kierunku środka boiska, znów mu nikt za bardzo nie przeszkadzał. Różnica była jedna: tym razem kopnął w dalszy róg, a nie przy bliższym słupku. Za chwilę było już 2:0 - Leândro sfaulował przy linii bocznej pola karnego Dominika Marczuka , z karnego trafił zaś ponownie Bartłomiej Wdowik . I wszystko już w zasadzie było jasne. Stal bowiem nie miała argumentów, by powtórzyć wyczyn z Warszawy. Był strzał zza linii pola karnego Michała Trąbki , był bliski ustrzelenia przypadkowego samobója Adrián Diéguez , ale to wszystko. Piłka przez zdecydowaną większość czasu była po stronie gospodarzy, Jagiellonia oddała dziewięć strzałów, przy dwóch gości. No i miała ponad 90 proc. celnych podań, co świadczyło o jej faktycznej dominacji i bezradności rywali. Szymon Marciniak zmienił zdanie - zamiast karnego był rzut wolny. Piłkarzowi Jgaiellonii to... wszystko jedno Niewiele zresztą zmieniło się w drugiej połowie, gospodarze nadal mieli pełną kontrolę nad tym spotkaniem. Nie zdobywali kolejnych bramek, więc trener Siemieniec posłał do boju swoje dwie największe strzelby: Jesusa Imaza i Afimico Pululu . Hiszpan zresztą zdobył ładną bramkę na 3:0, znów pokazując spryt i spore umiejętności techniczne. A wynik na 4:0 ustalił Wdowik. Chciał to zrobić z rzutu karnego, który już podyktował Szymon Marciniak za faul na Tomaszu Kupiszu , ale po interwencji VAR zmienił zdanie, bo przewinienie Berta Esselinka nastąpiło jednak przed linią pola karnego. Reprezentant Polski nie miał z tym jednak problemu - nie z karnego, to z wolnego: Wdowik trafił niemal w okienko. "Jaga" wygrała więc 4:0, choć próbował jeszcze honorowe trafienie dla gości zaliczyć Getinger. Nie udało się, a był blisko. Jedynym negatywnym aspektem meczu dla gospodarzy była kontuzja stawu skokowego Jarosława Kubickiego - wiele wskazuje na to, że dla pomocnika Jagiellonii ta runda może się już skończyć.