Przełamanie bariery czterech minut w biegu na milę porównywano potem do zdobycia Mt. Everestu i lądowania człowieka na księżycu. Już w szkole Roger zdradzał wielki talent do biegania. Po przeniesieniu się rodziny spod Londynu do Bath drażnił kolegów swą pilnością w nauce. Wybaczali mu te cechy kujona, gdy widzieli jak spisuje się w szkolnych zawodach. Wytrwałość w nauce opłaciła się, Roger otrzymał stypendium Oxford University. Prasa szybko dostrzegła walory studenta Oxfordu, młodego biegacza na 1500 m. Tymczasem, ku zdziwieniu lekkoatletycznego środowiska sportowiec zrezygnował ze startu w IO 1948 r. w Londynie, koncentrując się na treningach i studiach medycznych. W 1951 r. został mistrzem Wielkiej Brytanii w biegu na milę i dojrzał do olimpijskiego startu w Helsinkach w 1952 r. Zmieniony w ostatniej chwili czas rozgrywania przedbiegów nie pozwolił mu odpocząć przed finałem biegu na 1500 m, w którym zajął "znienawidzone" przez sportowców czwarte miejsce. Po powrocie z igrzysk musiał przeżyć gorzkie chwile, ostrą krytykę mediów. Postanowił odzyskać "dobre imię" atakując granicę czterech minut w biegu na milę, choć zaabsorbowany studiami w St. Mary's Hospital Medical School trenował wtedy zaledwie 45 minut dziennie. 6 maja 1954 r., na stadionie uniwersytetu Oxford zorganizowano atak na rekord świata. Przyjaciele Bannistera, Chris Chataway i Chris Brasher poprowadzili bieg na pierwszych okrążeniach tak, że trzy czwarte dystansu Bannister przebiegł poniżej 3 minut, a ostatnie okrążenie potrafił pokonać poniżej minuty. Przerwał taśmę, padł wyczerpany, a spiker ogłosił, że padła bariera 4 minut - 3.59,4. W wieku 25 lat student medycyny przeszedł do historii. Po 46 dniach, w czerwcu w Turku (Finlandia), Australijczyk John Landy uzyskał czas 3.58,0. Bannister miał jednak satysfakcję, gdyż latem 1954 r., podczas Igrzysk Imperium Brytyjskiego w Vancouver, pokonał nowego rekordzistę świata w biegu, który potem nazwano "milą stulecia". Bannister przebiegł dystans w czasie 3,58,8, a Landy 3.59.6. W tym samym 1954 r. Bannister został mistrzem Europy w biegu na 1500 m i wkrótce zakończył karierę sportową. W 1955 r. wydano jego autobiografię "First Four Minutes", w której napisał - "Uznałem, że biegi długodystansowe są nudne, a mila doskonała". Po ukończeniu studiów medycznych przez lata łączył karierę naukową z pracą kliniczną jako neurolog. W 1975 r. otrzymał tytuł szlachecki i jako Sir Roger Bannister pozostaje legendą brytyjskiego i światowego sportu.