Tegoroczny okres przygotowawczy nie był najlepszy dla Małachowskiego. Po bardzo intensywnym roku olimpijskim chciał odpocząć i wszedł później w trening, a poza tym przytrafiła mu się kontuzja pleców. - Każdy zawodnik, który przygotowuje się do mistrzostw Europy, świata czy igrzysk ma jakieś problemy zdrowotne. Taki jest sport i to jest już submaksymalny wysiłek organizmu. Mnie dopadła kontuzja pleców, z którą miałem też wcześniej problemy, ale teraz jest już wszystko ok - poinformował mistrz świata z Pekinu (2015). Mało prawdopodobne wydaje się, by lekkoatleta WKS Śląsk Wrocław obronił tytuł. - Różnie jednak bywa. Czasami ktoś ma "dzień konia". Wiele było już niespodzianek. Wszyscy przed igrzyskami w Rio zawieszaliśmy złoty medal na szyi Pawła Fajdka. Reszta miała się bić o srebro i brąz. A on nie wszedł do finału. To jest piękno sportu. Nie dla Pawła w tej sytuacji, ale to pokazało, że medali nie wolno rozdawać przed konkursami - podkreślił. Podopieczny trenera Witolda Suskiego przyznał jednak, że w zeszłym sezonie, kiedy zdobył drugie w karierze olimpijskie srebro (wcześniej w Pekinie w 2008), był w lepszej dyspozycji niż teraz. - Musiałem trochę odpocząć. Tak ciężko sezonu przygotowawczego nie zacząłem. Miałem też problemy zdrowotne po drodze, więc spokojnie. Ja do tego sezonu podchodzę bezstresowo, chcę w ciszy dotrwać do Tokio. To, co jest po drodze, to tylko przystanki. W 2020 roku chcę powalczyć naprawdę o wysokie podium igrzysk - powiedział. W Londynie Małachowski już startował - chociażby w olimpijskim konkursie w 2012 roku. Zajął wówczas piąte miejsce i czuł wielki niedosyt. - Organizacyjnie Brytyjczycy bardzo dobrze sobie radzą. Stadion jest taki sam dla każdego. Robert Urbanek startował tam w tym sezonie i mówił, że koło jest zbyt tępe, ale jak popada deszcz - a to się często w Londynie zdarza - będzie dobre. Konkursu igrzysk nie pamiętam za bardzo, jest wtedy duży stres, ogromne emocje. Wiem, że na pewno tam nie wieje, więc to, co każdy wypracował zimą i latem, będzie mógł zaprezentować - zaznaczył. To będzie jego szósty występ w mistrzostwach świata. Debiutował w tej imprezie w Osace 10 lat temu, a mimo wszystko nie czuje się rutyniarzem. - Mityng można powtórzyć za tydzień, a jak nie wyjdzie w mistrzostwach świata, to kolejna okazja będzie za dwa lata. To całkowicie inny stres. W eliminacjach do dyspozycji są trzy rzuty, jest określone minimum kwalifikacyjne, wiele osób nie dostaje się do finału. Zobaczymy, jak teraz będzie. Są młodzi zawodnicy, którzy powinni już w Rio fajnie rzucać i być w finale, a okazało się, że im nie wyszło. Różnie teraz też może być - ocenił. On sam liczy, że w Londynie będzie po prostu fajne show. - A medale na mistrzostwach świata nie będą rozdawane między 65 a 67 ma, lecz trochę dalej - dodał Małachowski. Podopieczny Witolda Suskiego sam jest w coraz lepszej dyspozycji. W Festiwalu Rzutów im. Kamili Skolimowskiej miał 67,68, ale w siódmej próbie - już poza konkursem - posłał dysk na 69,19. To obecnie drugi wynik na świecie. Dalej rzucał w tym roku jedynie Szwed Daniel Stahl - 71,29. Do stolicy Wielkiej Brytanii na pewno nie przyleci mistrz olimpijski Niemiec Christoph Harting. W tym sezonie jest bez formy, też trenował mniej. Przed rokiem w Rio de Janeiro w ostatniej próbie przerzucił Małachowskiego i zepchnął go na drugie miejsce. - Nie jest dla mnie dużym zaskoczeniem, że go teraz nie będzie. Rzucał nierówno, w kratkę. Chciałbym tylko, żeby w Rio to nie był jego jedyny medal z dużej imprezy. Chciałbym, by jeszcze kilka zdobył, bo inaczej będę na siebie jeszcze bardziej zły - przyznał. Mistrzostwa świata w Londynie odbędą się w dniach 4-13 sierpnia. Eliminacje rzutu dyskiem zaplanowane są na pierwszy dzień imprezy.