Efes Anadolu Stambuł po raz pierwszy w historii zdobył mistrzostwo Euroligi koszykarzy. W finale rozegranym w Kolonii turecki zespół pokonał FC Barcelona, najlepszą drużynę sezonu zasadniczego, 86:81 (15:22, 24:14, 26:22, 21:23). Najlepszym graczem finału został Serb Vasilije Micic. Efes jest drugim w historii tureckim klubem, który zdobył trofeum - w 2017 r. najlepszym zespołem klubowym w Europie był Fenerbahce Stambuł. Mecz finałowy stał na znakomitym poziomie i choć spotkały się dwie najlepiej broniące drużyny Euroligi (FC miała najlepsza defensywę) to gra w ofensywie także była godna finału. Katalończycy prowadzeni przez litewskiego trenera, byłą gwiazdę parkietów Euroligi Sarunasa Jasikeviciusa (pomagają mu dwaj mistrzowie Polski Darius Maskoliunas i Tomas Masiulis) mieli przewagę w pierwszej części. Prowadzili nawet 25:15 na początku drugiej kwarty, ale potem coś zacięło się w ich systemie gry. Rywale, finaliści Euroligi z 2019 r., nie tylko szybko odrobili straty, ale uzyskali prowadzenie 36:29. Nie do zatrzymania był dla zawodników FC Amerykanin Shane Larkin, a także najlepszy koszykarz sezonu zasadniczego Serb Vasilije Micic. W trzeciej kwarcie koszykarze znad Bosforu prowadzili nawet 55:44. Barcelona walczyła do końca. Amerykanin Brandon Davis (17 pkt i 11 zbiórek), 41-letni Pau Gasol, dwukrotny mistrz NBA z LA Lakers i doświadczony grecki rozgrywający Nick Calathes, mimo kontuzji stawu skokowego doznanej w półfinale, nie poddawali się i próbowali odwrócić losy meczu. W 35. minucie, po akcji byłego gracza NBA Nikoli Mirotica, był remis 69:69. Larkin i Micic w końcówce zachowali jednak więcej sił i spokoju, który dawał im także doświadczony turecki szkoleniowiec Ergin Ataman biorąc czas na żądanie w najważniejszych momentach spotkania. Po akcji Micica oraz Amerykanina Chrisa Singletona, byłego kolegi Marcina Gortata z Washington Wizards, Efes prowadził 79:74 na niespełna dwie minuty przed końcem i nie dał sobie odebrać wygranej. Trzecie miejsce wywalczył zespół AX Armani Mediolan po wygranej z CSKa MOskwa 83:73. Wyniki: finał: Anadolu Efes Stambuł - FC Barcelona 86:81 (15:22, 24:14, 26:22, 21:23) Efes: Vasilije Micic 25, Shane Larkin 21, Sertac Sanli 12, Bryant Dunston 6, Adrien Moerman 6, Tibor Pleiss 5, Krunoslav Simon 4, Chris Singleton 4, Rodrigue Beaubois 3, James Anderson 0, Dogus Balbay 0; FC: Cory Higgins 23, Kyle Kuric 18, Brandon Davies 17, Nikola Mirotic 11, Lenadro Bolmaro 7, Alex Abrines 2, Viktor Claver 2, Pau Gasol 1, Nick Calathes 0, Adam Hanga 0, Rolands Smits 0. mecz o trzecie miejsce: AX Armani Mediolan - CSKA Moskwa 83:73 (20:23, 20:11, 20:23, 23:16) Najwięcej punktów: dla Armani - Sergio Rodriguez 14, Vladimir Micov 14, Shavon Shields 11, Michael Roll 11, Riccardo Moraschini 11; dla CSKA - Tornike Shengelia 18, Gabriel Lundberg 13, Johannes Voigtmann 12. Real Madryt z największą liczbą trofeów Najbardziej utytułowaną drużyną - z 10 mistrzostwami - jest Real Madryt. W sezonie 2019/2020 rozgrywki zostały przerwane z powodu pandemii COVID-19 i nie dokończono ich. W latach 1958-96 najlepsze kluby Starego Kontynentu rywalizowały w Pucharze Klubowych Mistrzów Europy. Największe sukcesy polskich drużyn w tamtym okresie to trzecia lokata Polonii Warszawa (1960), czwarta Lecha Poznań (1959) oraz ćwierćfinały Legii Warszawa (1958, 1961, 1962, 1964) i Wisły Kraków (1963, 1965). Po reformie formuły rozgrywek w 1988 roku Polskę reprezentowało w Eurolidze pięć ekip: Lech Poznań w 1990 roku, Śląsk Wrocław w latach 2001-04, Prokom Trefl (potem jako Asseco Gdynia) w latach 2004-13, Stelmet Zielona Góra (2013/14 oraz 2015/16) i PGE Turów Zgorzelec (2014/15). Największy sukces mistrza Polski to występ Asseco Gdynia pod wodzą litewskiego trenera Tomasa Pacesasa w ćwierćfinale w 2010 r. (porażka z Olympiakosem Pireus 1-3). W sezonie 2000/01 istniała SuproLiga, zarządzana przez Międzynarodową Federację Koszykówki (FIBA), a także Euroliga - prowadzona przez Unię Koszykarskich Lig Europy (ULEB). Rozgrywki te wygrało Maccabi Tel Awiw, pokonując w Paryżu Panathinaikos Ateny. Triumfatorzy Euroligi (do 1996 roku PKME): 1958 ASK Ryga (ZSRR) 1959 ASK Ryga (ZSRR) 1960 ASK Ryga (ZSRR) 1961 CSKA Moskwa (ZSRR) 1962 Dynamo Tbilisi (ZSRR) 1963 CSKA Moskwa 1964 Real Madryt (Hiszpania) 1965 Real Madryt 1966 AP Simmenthal Mediolan (Włochy) 1967 Real Madryt 1968 Real Madryt 1969 CSKA Moskwa 1970 Ignis Varese (Włochy) 1971 CSKA Moskwa 1972 Ignis Varese 1973 Ignis Varese 1974 Real Madryt 1975 Ignis Varese 1976 Mobilgirgi Varese 1977 Maccabi Tel Awiw (Izrael) 1978 Real Madryt 1979 KK Bośnia Sarajewo (Jugosławia) 1980 Real Madryt 1981 Maccabi Tel Awiw 1982 Ultrarapida Cantu (Włochy) 1983 Ford Cantu 1984 Virtus Banco Rzym (Włochy) 1985 KK Cibona Zagrzeb (Jugosławia) 1986 KK Cibona Zagrzeb 1987 Tracer Mediolan 1988 Tracer Mediolan 1989 KK Jugoplastika Split (Jugosławia) 1990 KK Jugoplastika Split 1991 POP 84 Split (Chorwacja) 1992 KK Partizan Belgrad (Jugosławia) 1993 CSP Limoges (Francja) 1994 Joventut Badalona (Hiszpania) 1995 Real Teka Madryt 1996 Panathinaikos Ateny (Grecja) 1997 Olympiakos Pireus (Grecja) 1998 Kinder Bolonia (Włochy) 1999 Żalgiris Kowno (Litwa) 2000 Panathinaikos Ateny 2001 SuproLiga: Maccabi Tel Awiw Euroliga: Kinder Bolonia 2002 Panathinaikos Ateny (Grecja) 2003 FC Barcelona (Hiszpania) 2004 Maccabi Tel Awiw (Izrael) 2005 Maccabi Tel Awiw 2006 CSKA Moskwa 2007 Panathinaikos Ateny 2008 CSKA Moskwa 2009 Panathinaikos Ateny 2010 Regal FC Barcelona 2011 Panathinaikos Ateny 2012 Olympiakos Pireus 2013 Olympiakos Pireus 2014 Maccabi Tel Awiw 2015 Real Madryt 2016 CSKA Moskwa 2017 Fenerbahce Stambuł 2018 Real Madryt 2019 CSKA Moskwa 2020 nie rozgrywano play off 2021 Anadolu Efes Stambuł