Urodzony 11 stycznia 1935 roku w Nowym Sączu Zenon Hajduga był legendą tej dyscypliny nie tylko w Polsce. Lewoskrzydłowy napastnik występował na lodowisku w barwach KTH Krynica do 1953 roku oraz w latach (1957-1958), Cracovii (1953-1955), OWKS Kraków (1956-1956) i Znicza Pruszków (1960-1967). Absolwent stołecznej Akademii Wychowania Fizycznego był w latach 1982-1984 asystentem trenera Emila Nikodemowicza opiekującego się reprezentacją Polski seniorów. Prowadził drużynę narodową w 25 meczach, oraz juniorów w ME (1981, 1988-90) oraz młodzieżową w MŚ w latach 1979-1980. Trenował hokeistów Znicza Pruszków (1968-1974), Legii Warszawa (1974-1979), drużyny młodzieżowej GKS Tychy (1984-1985), a także Cinkamy Celje (1985-1987) oraz Crvenej Zvezdy Belgrad (1987-1988). W latach 2000-2008 przez dwie kadencje sprawował funkcję prezesa Polskiego Związku Hokeja na Lodzie. W latach (1979-1980) był szefem wyszkolenia i sekretarzem generalnym (1992-2000) hokejowej centrali. Hajduga był także długoletnim członkiem zarządu i szefem Komisji Rewizyjnej Polskiego Komitetu Olimpijskiego, a także członkiem Zarządu Fundacji Kształcenia i Dokształcania Trenerów Polskich Związków Sportowych. Za zasługi w działalności na rzecz rozwoju kultury fizycznej i sportu został uhonorowany w 2000 roku Złotym Krzyżem Zasługi. Posiadał ponadto złoty medal za zasługi na rzecz Polskiego Ruchu Olimpijskiego oraz złotą odznaką Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej. 28 razy, co jest ewenementem w historii tej dyscypliny sportu, był delegatem Polski na kongresy Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie (IIHF)