Wspinaczka wysokogórska uprawiana w Himalajach to nie tylko hobby, ale także nierozerwalna część życia wspinaczy, dla których jest jak narkotyk. Zdobywanie kolejnych szczytów, ponowne wejścia, gdy nie udało się zdobyć góry czy planowanie wypraw jest im potrzebne jak tlen, którego na takich wysokościach brakuje. Tak samo było z Maćkiem Berbeką, który bardzo chętniej wracał w Himalaje i Karakorum. Dziś przypada rocznica zdobycia przez Berbekę i Pawlikowskiego szóstej co do wielkości góry świata — Czo Oju. Rocznica wejścia Berberki i Pawlikowskiego na Czo Oju Dokładnie 37 lat temu dwóch Maciejów — Berbeka i Pawlikowski zdobyło szczyt Czo Oju. Zakopiańczycy byli członkami polsko-kanadyjskiej wyprawy pod przewodnictwem Andrzeja Zawady. Dokładnie o godzinie 14:20 na pytanie Zawady o to, czy są na szczycie, Berbeka odpowiedział: "nie wiem, nie wiem, ale wyżej już nie można!". Dzień zdobycia Czo Oju był, jak to określił kierownik wyprawy Zawada, "wymarzony do ataku szczytowego". Po zdobyciu góry Berbeka i Pawlikowski zdali przez radio relację, że leżą na szczycie góry, gdyż potężny wiatr znacznie utrudniał zawieszenie na szczycie flag Polski i Kanady. Ostatecznie udało im się to zrobić i rozpoczęli schodzenie z Czo Oju. Czytaj również: Memoriał Polskich Himalaistów stanął przy szlaku wiodącym pod Everest Było to pierwsze w historii zimowe wejście na ten ośmiotysięcznik. Po trzech dniach, 15 lutego, na szczyt dotarli Jerzy Kukuczka i Zygmunt Andrzej Heinrich. Dla Berbeki był to drugi ośmiotysięcznik zdobyty zimą (po Manaslu w styczniu 1984), dla Pawlikowskiego pierwszy, dla Kukuczki już ósmy, a dla Heinricha piąty. Kim był Maciej Berbeka? Berbeka urodził się 17 października 1954 roku w Zakopanem. Ukończył zakopiańskie Państwowe Liceum Technik Plastycznych, a także Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Wzornictwa Przemysłowego. Z wykształcenia był malarzem, grafikiem i scenografem. Po studiach pracował w teatrze im. Witkacego w Zakopanem. Od 1979 roku był ratownikiem Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Jego żona, Ewa, również pracowała w zakopiańskim Teatrze im. Witkacego, para miała czterech synów — Franciszka, Jana, Krzysztofa i Stanisława. W trakcie swojej kariery himalaisty zdobył pięć ośmiotysięczników — Annapurnę (1981), Manaslu (1984), Czo Oju, Mount Everest (1993) oraz Broad Peak (2013). W 2015 roku prezydent Komorowski odznaczył Macieja Berbekę Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2020 roku na rynku pojawiła się biografia “Berbeka. Życie w cieniu Broad Peaku", napisana przez Dariusza Kortko i Jerzego Porębski. Kim jest Maciej Pawlikowski? Pawlikowski urodził się 19 lutego 1951 roku w Zakopanem, z wykształcenia jest technikiem budowlanym. Od 18. roku życia uprawia taternictwo, a w wieku 25 lat został zawodowym ratownikiem Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Rok później zdobył uprawnienia instruktora taternictwa oraz przewodnika tatrzańskiego. Maciej Pawlikowski zdobył w swojej karierze jeden ośmiotysięcznik — Czo Oju. W Himalajach zdobył jeszcze Ngadi Chuli (7871 m n.p.m.) w 1979 roku. Ponadto zdobywał szczyty w Alpach, Andach i na Kaukazie. Był uczestnikiem wielu wypraw w Himalaje i Karakorum — m.in. na Mount Everest, Annapurnę, Manaslu, K2, Nanga Parbat czy Makalu. W 2009 roku Pawlikowski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jest także kawalerem Złotego Krzyża Zasługi. Czytaj również: Denis Urubko: Himalaizm to sztuka życia Czo Oju, czyli Turkusowa bogini Czo Oju to góra znajdująca się w pasmie Himalajów Wysokich na granicy chińsko-nepalskiej. Jej wysokość według różnych źródeł to 8188 lub 8201 m n.p.m., co zalicza ją do grona czternastu ośmiotysięczników na świecie. Według specjalistów Czo Oju jest najłatwiejszym do zdobycia szczytem pod względem technicznym, a dodatkowo odsetek wypadków ze skutkiem śmiertelnym na tej górze jest najniższy wśród wszystkich ośmiotysięczników. Pierwsze wejście na tę górę miało miejsce 19 października 1954 roku, gdy na szczycie zameldowało się dwóch Austriaków: Herbert Tichy i Sepp Jöchle Jöchler oraz Nepalczyk Pasang Dawa Lama. Na pierwsze zimowe wejście na szczyt, który w języku tybetańskim oznacza Turkusową boginię, miał miejsce ponad 30 lat później. To właśnie ekspedycja pod kierownictwem Andrzeja Zawady, a przede wszystkim ich dwóch członków — Berbeka i Pawlikowski, 12 lutego 1985 roku jako pierwsi w historii zdobyli Czo Oju zimą. Maciej Berbeka i Broad Peak — tragiczny koniec wyprawy Berbeka zaginął 6 marca 2013 roku. Jego cmentarzem okazał się Broad Peak. Polski himalaista wrócił na Falchan Kangri po 25 latach od momentu, gdy w 1988 roku myślał, że zdobył szczyt, a w rzeczywistości okazało się, że stał na przedwierzchołku Rocky Summit. Kierownikiem wyprawy był Krzysztof Wielicki. Maciej Berbeka podjął atak szczytowy wraz z Tomaszem Kowalskim. 5 marca 2013 polscy himalaiści zdobyli szczyt, jednak nie udało im się zejść do obozu ze względu na ekstremalnie trudne warunki. Berbeka miał przeczekać noc na przełęczy (7900 m n.p.m.), natomiast Kowalski na wyżej położonej grani (7960 m n.p.m.). Następnego dnia uczestnicy widzieli już jedynie Macieja Berbekę — znajdował się na ścianie pod przełęczą, czyli na drodze do obozu szturmowego, jednak nigdy do niego nie dotarł. Podczas akcji poszukiwawczej nie natrafiono na żaden ślad Berbeki ani Kowalskiego. Wielicki 8 marca 2013 roku ogłosił, że zostali oni uznani za zmarłych. Wyprawa poszukiwawcza została zorganizowana w lipcu tego samego roku przez Jacka Berbekę, brata Maćka. Ciało Tomasza Kowalskiego znaleziono na grani (7960 m n.p.m.), a następnie pochowano 100 metrów niżej. Po dziś dzień ciało Macieja Berbeki nie zostało odnalezione. Zobacz także: Odnaleziono ciało zaginionej alpinistki po blisko... 42 latach! Wanda Rutkiewicz była wielka mimo rodzinnych tragedii: śmierci brata i ojca Był rekordzistą Polski w locie na paralotni. Zginął tragicznie w Himalajach