Życzenia dla Andrzeja Gołoty. Były trener specjalnie dla Interii

- Chyba do końca życia będę miał ten sam obraz jego pracowitości i oddania - bo tak można by było go pochwalić. Andrzej Gołota jak trenował to trenował, a jak się bawił to się bawił. Potrafił to robić bardzo dobrze, ale to cecha dodatnia, bo znaczy, że człowiek żyje i się raduje. W każdym razie zawsze był na posterunku i wykonywał zadania, które od niego wymagaliśmy - mówi Czesław Ptak, jeden z trenerów Gołoty w czasach boksu amatorskiego, prowadzący pierwszą reprezentację Polski w dwóch okresach: w latach 1977-1983 i 1994-1996.

Z Andrzejem Gołotą poznali się jednak w kadrze juniorów, którą wtedy prowadził Czesław Ptak. Wówczas 17-letni przyszły zawodowiec, w barwach Legii Warszawa, został wicemistrzem świata juniorów, w finale uznając wyższość wybitnego Kubańczyka Feliksa Savona. To był 1985 rok.Tylko w Interii: To z nim Andrzej Gołota wykuwał formę w Tatrach!Były szkoleniowiec zwraca uwagę, że jako młody chłopak Andrzej musiał radzić sobie z problemami natury prywatnej i osobistej. To jednak sprawiło, że Gołota szybko okrzepł.

- Potrafił dostosować się do życia w różnych warunkach. Kiedy tylko była potrzeba poważniał i był odpowiedzialny. I jedno trzeba powiedzieć: Andrzej nie był złym człowiekiem, wielokrotnie pomagał innym. Był konkretną osobą i bardzo dobrym zawodnikiem, co wszyscy muszą przyznać. Pozostawił po sobie trwały ślad, że kiedyś był taki Gołota... - akcentuje były prezes Polskiego Związku Bokserskiego (w latach 2000-2004).

Andrzej Gołota do dzisiaj jest swoistym fenomenem społecznym. W przestrzeni publicznej z zasady wypowiada się krótko i zwięźle, przez co towarzyszy mu niesłabnąca aura niedostępności i tajemniczości. Przy tym jednak wielokrotnie krótkimi zdaniami potrafi trafić w punkt, a jego sformułowania zaczynają żyć własnym życiem. Za to podczas prywatnych rozmów zachowuje się zgoła inaczej, ma duże poczucie humoru i opowiada bardzo ciekawie.

Trener Czesław Ptak to potwierdza. - Andrzej był człowiekiem lubianym. Wyróżniał się pracowitością i doskonałymi treningami, które odbywał. Musiał być bardzo czujny i wytrzymały, a przy tym panować nad swoją psychiką. Boks jest dyscypliną, w której nie można popełniać błędów. Jeden błąd potrafi kosztować bardzo drogo - akcentuje nestor Ptak, który sam był pięściarzem, rywalizującym w kategoriach średniej i półciężkiej.

Czesław Ptak akcentuje, że w czasach amatorskich wielu trenerów pracowało nad ukształtowaniem Andrzeja Gołoty, dlatego nikt nie powinien sobie przypisywać szczególnych zasług. - Nieraz prowadziliśmy wspólne dyskusje, jak prowadzić Andrzeja, wiedząc że ma charakter. Nie był pospolitym uczniem i w niektórych momentach miał niebezpieczne zachowania, przy czym nie bardzo szkodliwe, na przykład nie zgadzając się z niektórymi sformułowaniami, kierowanymi do niego. Dlatego cały czas trzeba było trzymać go w ryzach. Powiedziałbym, że był inteligentnym rozbójnikiem - uśmiecha się z Czesław Ptak.

- Jednak w sportach walki taki charakterek jest bardzo dobry. Jego chęć wygrywania mobilizowała wszystkich trenerów, którzy z nim pracowali. Andrzej miał w sobie walkę zawsze, nie tylko w ringu, ale już przed pojedynkami rozgrywał, jak będzie boksował - dodaje Ptak, dotykając ważnego wątku, a mianowicie psychiki i mentalności Andrzeja Gołoty, która zdaniem wielu przeszkodziła mu wznieść się na jeszcze wyższy poziom.

- Każdy zawodnik, uprawiający sporty walki, przygotowuje się do pojedynków. Ale rzeczywiście, przebywanie z Andrzejem przed walkami było bardzo pożądane przez każdego z trenerów, aby odciągnąć go od negatywnych myśli. Chodziło o to, żeby nie był zbyt stremowany, bo bardzo to przeżywał, chcąc wypaść jak najlepiej i zrealizować cały plan. Trener musi wiedzieć, że każdy zawodnik ma inną konstrukcję psychiczną i na tym polega cała sztuka prowadzenia podopiecznego - akcentuje nasz rozmówca.

Już 20 maja tego roku Czesław Ptak będzie obchodził swój piękny jubileusz 80. urodzin. Dziś sam składa życzenia swojemu byłemu podopiecznemu. A mówiąc precyzyjnie ma jedno życzenie.

- Życzę, żeby zawsze pamiętał o ludziach, którzy z nim pracowali i dobrze mu życzyli. Bo ja zawsze każdemu zawodnikowi życzyłem dobrze, aby był dobrym człowiekiem - kończy Czesław Ptak.

Czytaj też: