W latach 1949-1958 był 19-krotnym mistrzem kraju w dwójce bez sternika, dwójce ze sternikiem, czwórce bez sternika i ósemce. W 1957 roku w Duisburgu zdobył brązowy medal mistrzostw Europy w dwójce ze sternikiem. Po zakończeniu kariery sportowej był szkoleniowcem, działaczem, sędzią, organizatorem i popularyzatorem wioślarstwa, a w 1964 i 1976 roku - trenerem kadry olimpijskiej. Jego o rok młodszy brat Edward Schwarzer był wioślarzem i lekkoatletą (wicemistrz Polski w 10-boju z 1948 roku), startował w igrzyskach w Helsinkach.