Przybylski urodził się 7 sierpnia 1939 roku w Tczewie. W 1961 roku ukończył Studium Nauczycielskie w Radomiu, trzy lata później Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie, a w 1967 roku został absolwentem pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1953-1968 był piłkarzem Pomorzanina Toruń, Unii Wąbrzeźno, AZS Warszawa i Broni Radom, a jako trener prowadził Stoczniowca Gdańsk (1971-1975), Bałtyk Gdynia (1975-1978) oraz Lechię Gdańsk (1979-1980). W 1971 roku rozpoczął pracę w Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku (wówczas była to Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego). W latach 1977-1980 był kierownikiem Zakładu Zespołowych Gier Sportowych, a od 1999 do 2002 roku kierownikiem Zakładu Teorii i Metodyki Zespołowych Gier Sportowych. Od 2002 roku kierował Zakładem Teorii i Metodyki Piłki Nożnej, natomiast w latach 2007-2008 Katedrą Teorii i Metodyki Zespołowych Gier Sportowych. W latach 1999-2002 roku był dziekanem Wydziału Wychowania Fizycznego, a od 2002 do 2008 roku, czyli przez dwie kadencje, sprawował funkcję rektora AWFiS. W latach 2000-2008 był ponadto prezesem klubu AZS AWFiS Gdańsk. W 1987 uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych na Uniwersytecie Gdańskim, a habilitację z dziedziny nauk o kulturze fizycznej zrobił w 1999 roku na Narodowym Uniwersytecie Wychowania Fizycznego i Sportu w Kijowie. Tytuł profesora AWFiS Gdańsk otrzymał w 2006 roku. Autor podręcznika "Kontrola treningu piłkarzy", od 2010 roku przewodniczący Gdańskiej Rady Sportu - organu doradczego prezydenta miasta. Działacz PZPN - od 1998 roku członek Komisji Zagranicznej i Rady Trenerów, w latach 2000-2004 był członkiem zarządu związku, a od 2004 roku Rzecznikiem Etyki PZPN. Z kolei w Pomorskim Związku Piłki Nożnej pracował w ostatnim okresie na rzecz Rady Trenerów i Klubu Seniora.