Nie żyje profesor Józef Lipiec. Polski sport stracił wybitną postać
Smutne wieści nadeszły z Małopolski. Zmarł bowiem profesor Józef Lipiec, który wykładał na wielu uczelniach, a na macierzystym Uniwersytecie Jagiellońskim od 1987 roku był profesorem w Instytucie Filozofii, gdzie przez dwie kadencje kierował Radą Naukową IF. Był także założycielem Polskiej Akademii Olimpijskiej, a od 2000 roku jej przewodniczącym. Przewodniczył też Komisji Kultury i Edukacji Polskiego Komitetu Olimpijskiego.
O śmierci profesora Józefa Lipca poinformował Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego.
"Z wielkim żalem i smutkiem przyjąłem informację o śmierci Pana prof. Józefa Lipca. Wieczny Odpoczynek racz Mu dać Panie" - przekazał marszałek Łukasz Smółka.
Józef Lipiec urodził się 15 marca 1942 roku w Nowym Sączu. W 1964 roku ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Potem skończył jeszcze socjologię.
Od 1964 roku pracował w Zakładzie Filozofii Akademii Górniczo-Hutniczej (asystent, adiunkt, docent), wykładając także na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz działając jako publicysta ("Życie Literackie", "Student", "Przekrój", "Tempo" oraz "Zdanie", którego był pierwszym redaktorem naczelnym).
W 1970 roku doktoryzował się na Uniwersytecie Jagiellońskim, a osiem lat później uzyskał habilitację. Profesorem został w 1984 roku.
Od 1987 był profesorem na Uniwersytecie Jagiellońskim w Instytucie Filozofii, gdzie przez dwie kadencje kierował Radą Naukową IF, a także pełnił funkcję członka Senatu i przewodniczącego Komisji Etyki (jest autorem Akademickiego Kodeksu Wartości).
Profesor Józef Lipiec łączył filozofię i sport
Przez trzy kadencje przewodniczył Komisji Kultury i Edukacji Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Był członkiem-założycielem Polskiej Akademii Olimpijskiej, a od 2000 jej przewodniczącym, także inicjatorem i wieloletnim prezesem Małopolskiej Rady Olimpijskiej oraz członkiem Rady ds. Sportu przy prezydencie miasta Krakowa. W latach 90. był członkiem Rady ds. Sportu i Turystyki przy Prezydencie RP.
Działalność naukowa i dydaktyczna w jego przypadku obejmowała przede wszystkim ontologię, filozofię społeczną, aksjologię, etykę, estetykę, a także filozofię sportu.
Książki z zakresu filozofii sportu, które napisał to: "Kalokagatia" (1998), "Filozofia olimpizmu" (1999), "Pożegnanie z Olimpią" (2007), "Fenomenologia wędrówki" (2009), "Sympozjon Olimpijski" (2014) oraz "Homo Olimpicus" (2017).
Został odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim OOP, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, złotym medalem "Za długoletnią służbę", Złotą Odznaką ZHP (jako harcmistrz i działacz SPH) oraz Złotym Medalem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego im. P. de Coubertina i Złotym Medalem Fair Play.
W roku 2014 otrzymał tytuł doktora honoris causa AWF w Krakowie. Trzykrotnie uhonorowany Wawrzynem Olimpijskim w dziedzinie literatury (2 razy złotym i 1 raz brązowym).
