Samaranch został wybrany na stanowisko siódmego w historii szefa MKOl 16 lipca 1980 roku przed igrzyskami XXII olimpiady w Moskwie. Zastąpił Irlandczyka Michaela Morrisa lorda Killanina. Zgodnie z Kartą MKOl Hiszpan objął stanowisko po igrzyskach, które zakończyły się 3 sierpnia. Juan Antonio Samaranch Torello urodził się 17 lipca 1920 roku w Barcelonie. Z wykształcenia był ekonomistą (studiował w Hiszpanii, Anglii i USA). W bogatej karierze politycznej był m.in. radnym miejskim w parlamencie lokalnym Barcelony odpowiedzialnym za sport, członkiem i przewodniczącym Rady Prowincjonalnej Barcelony (1955-1967). W latach 1967-1977 zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym. Był członkiem Unii Międzyparlamentarnej. Od sierpnia 1977 do sierpnia 1980 roku sprawował funkcję ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego w ZSRR, jednocześnie akredytowanym w Mongolii. Działał w hiszpańskim i międzynarodowym ruchu sportowym. W 1954 roku został członkiem Hiszpańskiego Komitetu Olimpijskiego (SOC), któremu przewodniczył w latach 1967-1970. W 1966 roku wybrano go na członka MKOl, trzy lata później wszedł w skład Komitetu Wykonawczego, a w 1974 roku został pierwszym wiceprzewodniczącym. Piastował to stanowisko do 1978 roku. W latach 1979-1980 był szefem protokołu oraz komisji prasy, informacji i kultury. W 1980 roku powierzono mu funkcję przewodniczącego MKOl. Samaranch objął ster MKOl w bardzo trudnym okresie - po igrzyskach w stolicy ZSRR, kiedy rozgrywkom sportowym towarzyszyły spory na tle politycznym. Bojkot olimpiady w Moskwie, a także tej w Los Angeles cztery lata później stanowił zagrożenie dla idei ruchu olimpijskiego. Samaranchowi udało się jednak zjednoczyć sportowy świat, znacznie zwiększyć popularność igrzysk i liczbę dyscyplin, w których mogli rywalizować sportowcy. Przypisuje się mu zasługę przystosowania największej imprezy sportowej do współczesnych warunków. W Seulu ponownie spotkali się niemal wszyscy najlepsi (oprócz zawodników Kuby i KRL-D). Król Hiszpanii Juan Carlos, składając Samaranchowi gratulacje "za wyjątkowe poświęcenie dla dobra świata sportu oraz za zasługi w dziele lepszego porozumienia między ludźmi z całego świata", przyznał mu w 1991 roku tytuł markiza. Pod koniec urzędowania musiał stawić czoła aferze korupcyjnej w MKOl związanej m.in. z wyborem gospodarzy igrzysk. W 1999 roku dziesięciu członków MKOl zostało zmuszonych do rezygnacji z powodu skandali dotyczących organizacji zimowych igrzysk w Salt Lake City w 2002 roku. Największym osiągnięciem Samarancha było zwiększenie dyscyplin znajdujących się w programie olimpijskim z 21 w Moskwie do 28 w Sydney oraz zawarcie wielu umów sponsorskich, które zagwarantowały finansową przyszłość tej organizacji. Za prawa do transmisji z igrzysk w Pekinie w 2008 roku MKOl otrzymał ponad 1,7 mld dolarów. Juan Antonio Samaranch miał dwójkę dzieci, syna i córkę. Jego żona Maria Teresa Salisachs Rowe zmarła w trakcie igrzysk w Sydney. Pojechał wtedy na pogrzeb, po którym wrócił do Australii. Władał hiszpańskim, francuskim, angielskim, porozumiewał się bez trudu po rosyjsku i niemiecku. Jego hobby była sztuka i filatelistyka, szczególnie o tematyce sportowej. W młodości czynnie uprawiał hokej na trawie, boks, piłkę nożną, żeglarstwo, golf i jeździectwo. Jego marzeniem było, aby w rodzinnej Barcelonie odbyły się igrzyska olimpijskie. Idea ta nabrała rzeczywistości w 1992 roku. Wielokrotnie z sympatią wyrażał się o Polsce, jej sportowcach i działaczach. Nie było igrzysk, na których Samaranch nie zawitałby do Domu Polskiego. Powstałe w Warszawie Centrum Olimpijskie imienia Jana Pawła II uważał za jedną z najładniejszych siedzib narodowego komitetu olimpijskiego. "Wiele krajów posiada wspaniałe centra, ale z tych, w których gościłem, warszawskie jest najwspanialsze" - chwalił 11 grudnia 2004 roku nowoczesną budowlę. Na spotkaniu z dziennikarzami z zadowoleniem przyjął ofiarowane mu polskie znaczki i kartki pocztowe opatrzone okolicznościowymi stemplami imprez sportowych. W czasie ostatniej wizyty w Warszawie, w maju 2009 roku, otrzymał pamiątkowy medal wybity z okazji 50-lecia Klubu Dziennikarzy Sportowych. Kalendarium dziesięciu wizyt Samarancha w Polsce: grudzień 1981 - z okazji Europejskiej Konferencji Sportowej w Warszawie lipiec 1984 - gość Ogólnopolskiej Spartakiady Młodzieży w Poznaniu czerwiec 1985 - przy okazji powrotu z Moskwy po XII Festiwalu Młodzieży listopad 1989 - z okazji uroczystości 70-lecia PKOl październik 1994 - z okazji 75-lecia PKOl; prezydent Lech Wałęsa udekorował go Krzyżem Komandorskim z gwiazdą Orderu Zasługi RP lipiec 1997 - w Warszawie spotkanie z prezydentem Aleksandrem Kwaśniewskim styczeń 1999 - z okazji 80-lecia PKOl listopad 2000 - gość Zgromadzenia Generalnego Europejskich Komitetów Olimpijskich w Warszawie grudzień 2004 - wizyta w Centrum Olimpijskim w Warszawie maj 2009 - z okazji 90-lecia PKOl i 14. Światowych Targów Kolekcjonerów Olimpijskich