- Pierwsze miejsce jest już zarezerwowane dla Contadora. Hiszpan jest absolutnym fenomenem. Wyścigi z jego udziałem straciły na atrakcyjności, bo każdą metę pod górę wygrywa jak chce, jakby miał jeszcze jeden dodatkowy bieg - powiedział Szmyd. Contador cały czas czeka na werdykt Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu, rozpatrującego zasadność decyzji hiszpańskiej federacji, która oczyściła go z zarzutu stosowania zabronionych środków podczas ubiegłorocznego Tour de France. W próbce jego moczu znaleziono wówczas mikroskopijne ślady clenbuterolu. Wyrok sądu w Lozannie jest spodziewany przed startem Tour de France na początku lipca. Ale nawet korzystna dla Hiszpana decyzja nie oznacza, że będzie mógł wystartować w "Wielkiej Pętli". Francuzi niechętnie widzą w swoim wyścigu kogokolwiek podejrzanego o doping. W tej sytuacji najważniejszym dla Contadora wyścigiem w sezonie będzie Giro. Kolarz z Madrytu solidnie przygotował się do startu w Italii. Święta Wielkanocne spędził na rekonesansie dwóch najtrudniejszych etapów: zapoznawał się z podjazdem na Grossglockner w austriackich Alpach Wschodnich, gdzie zakończy się 13. odcinek, a także przejechał cały 14. etap z austriackiego Lienzu na Monte Zoncolan (1750 m) w Alpach Karnickich, pokonując po drodze pięć przełęczy, w tym nieznany jeszcze z wyścigów Monte Crostis (2251 m). - To będzie na pewno trudniejszy wyścig niż trzy lata temu (w 2008 roku Contador wygrał Giro - PAP). Podjazdy są sztywniejsze. Zdaję sobie sprawę, że jestem jednym z faworytów, ale nie jedynym - powiedział Contador. Zapytany o najgroźniejszych rywali, wymienił Włochów Vincenzo Nibalego i Michele Scarponiego oraz Rosjanina Denisa Mienszowa. Szmyd, który przed rokiem miał swój wkład w zwycięstwie w Giro Ivana Basso, tym razem będzie asekurować Nibalego. - Nibali ma talent, ale jako lider drużyny pojedzie w tym wyścigu po raz pierwszy. Rok temu nie dawałbym mu szans na podium. Dziś patrzę na to trochę bardziej optymistycznie - ocenił Polak. Tegoroczny wyścig będzie częścią obchodów 150. rocznicy zjednoczenia Włoch. Dlatego trasa prowadzi niemal przez cały kraj - kolarze odwiedzą 17 z 20 regionów Italii. Zmagania rozpocznie drużynowa jazda na czas w Turynie, a zakończy indywidualna - w Mediolanie. Na starcie stanie 207 kolarzy z 23 grup. Oprócz 18 zespołów elity, zakwalifikowanych automatycznie, z dzikimi kartami wystartuje pięć z drugiej dywizji UCI, w tym hiszpańska grupa Geox Denisa Mienszowa. Grupy: AG2R La Mondiale, BMC, Euskaltel-Euskadi, HTC-Highroad, Katiusza, Lampre-ISD, Leopard-Trek, Liquigas-Cannondale, Movistar Team, Omega Pharma-Lotto, Astana, QuickStep, Rabobank, Saxo Bank, Sky, Garmin-Cervelo, Radioshack, Vacansoleil, Acqua e Sapone, Androni Giocattoli, Colnago-CSF, Farnese Vini-Neri Sottoli, Geox. Trasa: 1. etap, 7 maja: Venaria Reale - Turyn (19,3 km - druż. na czas) 2. etap, 8 maja: Alba - Parma (244 km) 3. etap, 9 maja: Reggio Emilia - Rapallo (173 km) 4. etap, 10 maja: Genua Quarto dei Mille - Livorno (216 km) 5. etap, 11 maja: Piombino - Orvieto (191 km) 6. etap, 12 maja: Orvieto - Fiuggi (216 km) 7. etap, 13 maja: Maddaloni - Montevergine Mercogliano (110 km) 8. etap, 14 maja: Sapri - Tropea (217 km) 9. etap, 15 maja: Messina - ?tna (169 km) dzień przerwy - 16 maja 10. etap, 17 maja: Termoli - Teramo (159 km) 11. etap, 18 maja: Tortoreto Lido - Castelfidardo (142 km) 12. etap, 19 maja: Castelfidardo - Ravenna (184 km) 13. etap, 20 maja: Spilimbergo - Grossglockner (167 km) 14. etap, 21 maja: Lienz - Monte Zoncolan (210 km) 15. etap, 22 maja: Conegliano - Gardeccia/Val di Fassa (229 km) dzień przerwy - 23 maja 16. etap, 24 maja: Belluno - Nevegal (12,7 km - ind. na czas) 17. etap, 25 maja: Feltre - Tirano (230 km) 18. etap, 26 maja: Morbegno - San Pellegrino Terme (151 km) 19. etap, 27 maja: Bergamo - Mucagnaga (209 km) 20. etap, 28 maja: Verbiana - Sestriere (242 km) 21. etap, 29 maja: Mediolan - Mediolan (31,5 - ind. na czas) Zwycięzcy wyścigu Giro d'Italia: 1909 Luigi Ganna (Włochy) 1910 Carlo Galetti (Włochy) 1911 Carlo Galetti (Włochy) 1912 Atala (prowadzono klasyfikację drużynową) 1913 Carlo Oriani (Włochy) 1914 Alfonso Calzolari (Włochy) 1919 Costante Girardengo (Włochy) 1920 Gaetano Belgialoni (Włochy) 1921 Giovanni Brunero (Włochy) 1922 Giovanni Brunero (Włochy) 1923 Costante Girardengo (Włochy) 1924 Giuseppe Enrici (Włochy) 1925 Alfredo Binda (Włochy) 1926 Giovanni Brunero (Włochy) 1927 Alfredo Binda (Włochy) 1928 Alfredo Binda (Włochy) 1929 Alfredo Binda (Włochy) 1930 Luigi Marchisio (Włochy) 1931 Francesco Camusso (Włochy) 1932 Antonio Pesenti (Włochy) 1933 Alfredo Binda (Włochy) 1934 Learco Guerra (Włochy) 1935 Vasco Bergamaschi (Włochy) 1936 Gino Bartali (Włochy) 1937 Gino Bartali (Włochy) 1938 Giovanni Valetti (Włochy) 1939 Giovanni Valetti (Włochy) 1940 Fausto Coppi (Włochy) 1946 Gino Bartali (Włochy) 1947 Fausto Coppi (Włochy) 1948 Fiorenzo Magni (Włochy) 1949 Fausto Coppi (Włochy) 1950 Hugo Koblet (Szwajcaria) 1951 Fiorenzo Magni (Włochy) 1952 Fausto Coppi (Włochy) 1953 Fausto Coppi (Włochy) 1954 Carlo Clerici (Szwajcaria) 1955 Fiorenzo Magni (Włochy) 1956 Charly Gaul (Luksemburg) 1957 Gastone Nencini (Włochy) 1958 Ercole Baldini (Włochy) 1959 Charly Gaul (Luksemburg) 1960 Jacques Anquetil (Francja) 1961 Arnaldo Pambianco (Włochy) 1962 Franco Balmamion (Włochy) 1963 Franco Balmamion (Włochy) 1964 Jacques Anquetil (Francja) 1965 Vittorio Adorni (Włochy) 1966 Gianni Motta (Włochy) 1967 Felice Gimondi (Włochy) 1968 Eddy Merckx (Belgia) 1969 Felice Gimondi (Włochy) 1970 Eddy Merckx (Belgia) 1971 Gosta Pettersson (Szwecja) 1972 Eddy Merckx (Belgia) 1973 Eddy Merckx (Belgia) 1974 Eddy Merckx (Belgia) 1975 Fausto Bertoglio (Włochy) 1976 Felice Gimondi (Włochy) 1977 Michel Pollentier (Belgia) 1978 Johan De Muynck (Belgia) 1979 Giuseppe Saronni (Włochy) 1980 Bernard Hinault (Francja) 1981 Giovanni Battaglin (Włochy) 1982 Bernard Hinault (Francja) 1983 Giuseppe Saronni (Włochy) 1984 Francesco Moser (Włochy) 1985 Bernard Hinault (Francja) 1986 Roberto Visentini (Włochy) 1987 Stephen Roche (Irlandia) 1988 Andrew Hampsten (USA) 1989 Laurent Fignon (Francja) 1990 Gianni Bugno (Włochy) 1991 Franco Chioccioli (Włochy) 1992 Miguel Indurain (Hiszpania) 1993 Miguel Indurain (Hiszpania) 1994 Jewgienij Bierzin (Rosja) 1995 Tony Rominger (Szwajcaria) 1996 Paweł Tonkow (Rosja) 1997 Ivan Gotti (Włochy) 1998 Marco Pantani (Włochy) 1999 Ivan Gotti (Włochy) 2000 Stefano Garzelli (Włochy) 2001 Gilberto Simoni (Włochy) 2002 Paolo Savoldelli (Włochy) 2003 Gilberto Simoni (Włochy) 2004 Damiano Cunego (Włochy) 2005 Paolo Savoldelli (Włochy) 2006 Ivan Basso (Włochy) 2007 Danilo di Luca (Włochy) 2008 Alberto Contador (Hiszpania) 2009 Denis Mienszow (Rosja) 2010 Ivan Basso (Włochy)