Egipcjanie po raz piąty w historii wywalczyli mistrzostwo Afryki, z tego trzykrotnie udało im się to, gdy byli gospodarzami turnieju. Poprzednio wygrywali w 1957, 1959, 1986 i 1998 roku. "Faraoni" w klasyfikacji wszech czasów wyprzedzili Kamerun i Ghanę, które zanotowały po cztery triumfy. W ciągu regulaminowych 90 minut gry, mimo licznych okazji, żadnej z drużyn nie udało się zdobyć gola. W 85. minucie na stadionie zapanował co prawda szał radości, ale sędzia nie uznał bramki dla Egiptu, gdyż piłkarz tej drużyny był na pozycji spalonej. Występujący bez usuniętego z zespołu, po kłótni z trenerem, Ahmeda Hossama "Mido" gospodarze mogli objąć prowadzenie w 98. minucie, ale Ahmed Hassan nie wykorzystał rzutu karnego. Decyzja arbitra o podyktowaniu jedenastki wywołała protesty zawodników z Wybrzeża Kości Słoniowej, ale kapitan "Faraonów" trafił w słupek. Do końca dogrywki żadnemu z zespołów nie udało się zdobyć gola i zwycięzcę musiały wyłonić rzuty karne. Jako pierwszy podszedł do piłki gwiazdor "Słoni" Didier Drogba, jednak Essam El Hadary zdołał odbić piłkę. W trzeciej serii nie zdołali pokonać bramkarzy Abdel Halim Ali i Bakari Kone. W piątej serii gola na wagę triumfu gospodarzy zdobył Mohamed Aboutrika. Zobacz galerię zdjęć z finału Pucharu Narodów Afryki Wynik finału: Egipt - Wybrzeże Kości Słoniowej 0:0, karne 4:2 Egipt: Essam El Hadary - Ibrahim Said (113., Abdel Halim Ali), Abdel Zaher El Sakka, Wa'el Goma'a (22., Ahmed Fathy), Mohamed Abdel Wahab - Mohamed Barakat, Mohamed Shawki, Mohamed Abo Treka, Ahmed Hassan - Emad Moteb (82., Hassan Mostapha), Amr Zaki. WKS: Jean-Jacques Tizie - Emmanuel Eboue, Kolo Toure, Blaise Kouassi, Arthur Boka - Didier Zokora, Yaya Toure (91., Bakari Kone), Emerse Fae, Kanga Akale (61., Bonaventure Kalou) - Arouna Kone, Didier Drogba. Sędziował Mourad Daami (Tunezja). Widzów: 74 100.