Merritt dał USA siódmy złoty medal w lekkiej atletyce i "pognębił" Warinera, Bieg zaczął powoli, by przyspieszyć gwałtowanie na ostatniej prostej. Minął linię mety z rekordem życiowym 43,75 s. Wariner, wyraźnie sfrustrowany i przybity przegraną ukończył bieg niemal w sekundę później (44,74 s), a trzeci na mecie, także Amerykanin David Neville osiągnął linię końcową widowiskowym "szczupakiem", zapewniając Amerykanom potrójny sukces. Merritt i dwukrotny mistrz świata Wariner dominowali w tym roku na dystansie jednego okrążenia, uzyskując 11 najlepszych czasów na świecie. W tym roku Merritt potrafił jednak dwa razy wygrać z Warinerem, w tym w olimpijskich eliminacjach lekkoatletów USA. Jednak Wariner był uważany za faworyta 400 m w Pekinie, zwłaszcza po bardzo udanych startach w Europie, w lipcu. W ciągu półwiecza Amerykanie tylko raz przegrali olimpijski finał 400 m. Zdarzyło się to podczas igrzysk 1976 r. w Montrealu, kiedy pokonał ich Kubańczyk Alberto Juantorena (zresztą także triumfator biegu na 800 m). Całe podium dla Amerykanów za 400 m było niejakim pocieszeniem za przykre porażki w sprintach, kiedy to reprezentanci Jamajki wygrali biegi na 100 i 200 m mężczyzn i kobiet, a obie sztafety amerykańskie zgubiły pałeczki w eliminacjach biegów rozstawnych.