- Jak tak słyszę wywiady polskich zawodników, to potwierdza to tezę, że ze średniactwa bardzo trudno wyjść - powiedział Bachleda. Kamil Durczok: - Dziś ze świata polityki przenosimy się w świat sportu. Ogląda pan igrzyska? Andrzej Bachleda: - Tak. Lubię to bardzo. Po pierwsze, bardzo lubię igrzyska i trochę ze smutkiem oglądam występ polskiej reprezentacji. Kamil Durczok: - No właśnie. Jak słyszy pan takie tłumaczenia: "Normalnie nie wiem, dlaczego przegrałem", to pana jeszcze denerwują czy już tylko śmieszą? Andrzej Bachleda: - Raczej to drugie. Jak tak słyszę wywiady polskich zawodników, to potwierdza to tezę, że ze średniactwa bardzo trudno wyjść, nawet określając to w różny sposób, różnymi onomatopejami. Kamil Durczok: - W niektórych oryginalnych letnich dyscyplinach mamy jeszcze sukcesy. W zimowych igrzyskach jest kompletna klapa. Dlaczego? Andrzej Bachleda: - Co tu dużo mówić. Króluje tutaj, zwłaszcza w sportach zimowych, pochwała średniactwa i po prostu tego się trzymamy i stąd te wyniki, między 20. a 50. Kamil Durczok: - Dlaczego jest średniactwo, a nie ma chęci wygrywania, jak w czasach, gdy pan startował? Andrzej Bachleda: - Dziś w Polsce są jakby inne priorytety. Nie chcę tu za dużo krytykować, ale według mnie na pierwszym miejscu jest dobra kiełbasa, dobra golonka, dobre samochody, wakacje, komputery i telewizory przed nosem. Siedzimy wszyscy, krytykujemy innych, a sport odszedł na daleki plan. Zainteresowanie sportem szalenie zmalało. Kamil Durczok: - Ale jest też tak, że sport się szalenie profesjonalizuje. W pańskich czasach, przynajmniej teoretycznie, warunki treningu były nieporównywalnie trudniejsze. Trudniej był np. wyjechać na Zachód, by trenować na śniegu 6-7 miesięcy. A jednak były sukcesy. To motywacja była większa wtedy? Andrzej Bachleda: Warunki z jednej strony były trudniejsze, ale mimo wszystko w Polsce sport był dużo lepiej zorganizowany. Naturalnie nie wybielam, choć zwykle z wiekiem się wybiela, i widzi się trochę lepiej czas zaprzeszły, ale generalnie trenerzy byli na dużo lepszym poziomie. Nasz stosunek do trenerów czy rodziców czy społeczeństwa do sportu był inny i stąd jakby czasami byliśmy noszeni; byliśmy na takim małym piedestale, który się szalenie dla sportowców liczy. Kamil Durczok: - Trzy miliony Polaków jeździ na nartach. Weekend w Szczyrku to najazd miłośników dwóch desek i jednej deski, bo snowboardziści też jeżdżą i nie mamy ani jednego alpejczyka zdolnego nawiązać kontakt ze światową czołówką od pańskich czasów i startów tzw. bandy Kozaka, czyli sióstr Tlałek, Ewy Grabowskiej. Przeczytałem, że te metody, którymi szkoleni są polscy alpejczycy, zarzucono w Europie 20 lat temu. Andrzej Bachleda: - Ja nie wiem, kto to stwierdza. Metody są bowiem bardzo podobne. Nie ma żadnych tajemnic, że na stokach np. Kaprun stawia się 16 slalomów obok siebie i gdzieś tam trenują Polacy. W dużej mierze jesteśmy przeganiani ze stoków w całej Polsce. Stoki, które są otwarte w godzinach porannych, bardzo rzadko są odwiedzane przez trenerów i zawodników. Gdzieś wysiłku wspólnego musimy dokonać. Przypominam sobie mojego syna jeżdżącego do Skandynawii; jeżdżącego między godz. 2 a 5 rano na stoku. Aby przygotować zawodników - musimy wszyscy razem: począwszy od prezesa związku czy ministra sportu dokonać samokrytyki i wziąć się do roboty. Kamil Durczok: Na tę samokrytykę czekamy już ho, ho... "Gazeta Wyborcza" napisała, że na igrzyskach działaczy jest ponad 40, a sportowców - 44. Bobsleistom, których jest pięciu przysługuje dwóch trenerów i pół mechanika. Jak się okazuje, na każdych dwóch zawodników przysługuje jedna osoba towarzysząca. Jak długo można mówić, że coś trzeba zmienić w tej sprawie? Andrzej Bachleda: Generalnie wiem, co należałoby zmienić w narciarstwie alpejskim, bo siedzę w tym bardzo głęboko. Ale do tej pory jestem w Polsce mało wykorzystywany. Trudno, taka sytuacja. Kamil Durczok: Pan nie pojechał na olimpiadę. Nikt pana nie zaprosił? Andrzej Bachleda: Nikt mnie nie zaprosił. Zresztą ja nie widzę powodu, żeby być tam przez kogoś zapraszanym. Jest mi bardzo dobrze tutaj; w studiu radiowym czy przed telewizorem. Mam nadzieję, że może kolejne igrzyska lepiej wypalą. Co tu dużo mówić - może nie klapa, ale bardzo źle. Musimy wyjść z tego dołka. Kamil Durczok: Drogi wyjścia? Andrzej Bachleda: - Trochę więcej pokory, więcej precyzyjnej roboty, solidności i mniej kompleksów tzw. wyższości - nie wiem skąd wynikającej. Jak widzę wywiady w telewizji tych naszych sportsmenów, krytykujących sędziów... Kamil Durczok: - Przebojem opisu zachowania sędziów jest z pewnością informacja - "że sędziowie polecieli w jajo". To jeden z cytatów. Dziękuję za rozmowę.