Cristiano Ronaldo Ronaldo w wieku 36 lat wciąż utrzymuje się na piłkarskim szczycie. Dzięki swojemu podejściu do pracy i treningu zachowuje topową formę w momencie, kiedy jego rówieśnicy kończą już kariery. Jego motto to "Trenuj umysł i ciało". Pomimo, że jest niezwykłym zawodnikiem to jego plan treningowy zakłada 3-4 godziny ćwiczeń każdego dnia. Marcus Rashford Anglik jest przykładem zawodnika, który udowadnia, że społeczna rola piłkarza nie zamyka się wyłącznie w 90-minutowym meczu. Mimo młodego wieku jest jednym z symboli lojalności. Rashford jest znany ze swojego przywiązania do barw United i często zaznacza, jak wielkim szczęściem jest dla niego gra dla klubu z Old Trafford. Co jeszcze ważniejsze, to piłkarz, który mocno udziela się charytatywnie. Został wielokrotnie wyróżniany za swoje "złote serce". Jeden z najlepszych obecnie zawodników United lubi czynić dobro i pomagać bliźniemu. W 2020 został wyróżniony za swoje poczynania w walce z ubóstwem dzieci, dzięki jego głośnej kampanii udało się rozdysponować 3,9 mln posiłków każdego tygodnia, podczas kryzysu w walce z Covid-19. Rashford pokazuje, że dobry piłkarz powinien być przede wszystkim dobrym człowiekiem. Giorgio Chiellini Obrońca Juventusu łączył grę na najwyższym poziomie, rozgrywając finały Ligi Mistrzów, ze studiowaniem ekonomii i handlu. Nie chciał przy tym taryfy ulgowej, po treningach w ramach "odstresowania" siadał do książek. Chiellini jest znakomitym przykładem ambicji i pracowitości. Po zakończeniu kariery może spokojnie zająć się budżetem Juventusu Turyn. Lionel Messi Młodzi gracze mogą podziwiać Messiego za jego czucie czasu i przestrzeni, uwalnianie spod krycia i niesamowite zdolności dryblerskie. Mimo wszystko wielu jego atutów nie widać gołym okiem. Jest to w dużej mierze widzenie peryferyjne, zdolność przewidywania i poszukiwania przewagi w trakcie gry (ilościowej, jakościowej czy przestrzennej). - Z osób, przeciwko którym grałem, nikt nie zrobił na mnie większego wrażenia niż Messi. On ma coś takiego, że biegnie i już wiesz, iż akcja będzie zakończona strzałem - mówił w rozmowie z kanałem "FootTruck" Wojciech Szczęsny. - Największą jakością Messiego jest szybkość egzekucji strzałów. Niedawno przegraliśmy z nimi 0:2, któryś obrońca wybił piłkę, a ja widziałem, że Argentyńczyk do niej podbiega Zacząłem się ustawiać do strzału i zanim się zorientowałem, piłka przeleciała już obok słupka. Wydawało się, że on najpierw musi wziąć zamach, a dopiero potem uderzyć. W ogóle nie wiedziałem, co się stało - wspomina. Andres Iniesta i Sergio Busquets Zarówno Iniesta i Busquest są świetni w elemencie gry kombinacyjnej. Często w trakcie gry odgrywają rolę innych zawodników (np. schodzą po piłkę jako boczni obrońcy). Mają dużą swobodę w takich elementach jak otwarcie gry czy budowanie ataku. Iniesta w trakcie gry (bez piłki) ustawia się w centralnych punktach w takim sposób, aby zwracać uwagę kilku przeciwników na raz. Takie działania zapewniają większą swobodę pozostałym kolegom z drużyny. Obecnie podobne wartości i jakość reprezentuje David Silva w Sociedad. Busquets w momencie posiadania piłki szuka ustawienia za plecami rywali, aby jednym podaniem "wykluczyć" ich z gry. Takie działania pozwalają na szybsze przedostanie się do wyższych stref boiska lub zbudowania ataku. Trent Alexander-Arnold Historia Anglika pokazuje, jak wiele może zdziałać przywiązanie i miłość do klubu. Jako dziecko Alexander-Arnold chodził na treningi klubowej akademii, a na meczach pierwszej drużyny podawał zawodnikom piłki. Jeszcze przed 22. urodzinami stał się ważną częścią drużyny, która wygrała Ligę Mistrzów i po raz pierwszy w historii sięgnęła po triumf w Premier League. Kylian Mbappe Niewątpliwie warto podziwiać go za podejście do piłki nożnej, chęć rozwoju i radości z gry. Jest to zawodnik, który chętnie podejmuje grę 1 vs 1 z obrońcą, próbuje różnych rozwiązań w jaki sposób można minąć rywala - czy to balansem ciałem czy technicznym zwodem. Jest także dobrym przykładem, że nawet, jeśli dany zwód nie wyjdzie to należy pomóc drużynie i starać się natychmiastowo odebrać piłkę. Takie działania pozwalają budować pewność siebie i nie ograniczą zawodnika następnym razem do podjęcia kolejnej próby. Trenerzy mogą wykorzystać przykład Mbappe jako element odpowiedniego coachingu. Jeśli chcemy, by sprowokować zawodnika do gry jeden na jednego, można porównać go do francuskiego piłkarza: "To było świetne! Jakbym widział Kyliana Mbappe".