<a href="http://nazywo.interia.pl/relacja/real-madryt-sevilla-fc,4100" target="_blank">Interia.pl zaprasza na tekstową relację na żywo z tego wydarzenia</a> <a href="http://m.interia.pl/na-zywo/relacja/real-madryt-sevilla-fc,id,4100" target="_blank">Tutaj znajdziesz relację na żywo na urządzenia mobilne</a> Hiszpańskie kluby zdominowały tegoroczne kontynentalne rozgrywki pucharowe. W finale Champions League "Królewscy" pokonali mistrza kraju Atletico Madryt 401, zaś w decydującym meczu LE Sevilla wygrała po rzutach karnych z kolejnym zespołem z Półwyspu Iberyjskiego - Benficą Lizbona (w weekend w rezerwach tego klubu zadebiutował Paweł Dawidowicz). Do tej pory oba kluby raz zdobyły trofeum - Real w 2002 roku, a Sevilla cztery lata później. Piłkarze z Sewilli zwyciężyli wówczas Barcelonę 3-0 i to był jeden z zaledwie trzech dotychczasowych meczów o Superpuchar pomiędzy drużynami z tego samego kraju. W 1990 i 1993 roku rywalizowały ze sobą włoskie ekipy; wygrane Milanu i Parmy. Faworytem wtorkowej potyczki w Walii jest Real Madryt, aktywny podczas letniego okienka transferowego. Trener Carlo Ancelotti ma do dyspozycji króla strzelców mistrzostw świata Kolumbijczyka Jamesa Rodrigueza, złotego medalistę mundialu Niemca Toniego Kroosa oraz jednego z najlepszych bramkarzy brazylijskiego turnieju Kostarykanina Keylora Navasa. Do Sevilli dołączyli m.in. mniej znani: Mariano Barbosa (Las Palmas), Aleix Vidal (Almeria), Alejandro Arribas (Osasuna) i Krychowiak (Stade Reimes). Do Barcelony odszedł Chorwat Ivan Rakitić. Włoski szkoleniowiec "Królewskich" zdobywał już dwukrotnie Superpuchar UEFA z Milanem. W 2003 roku mediolańczycy pokonali 1-0 FC Porto prowadzone przez Jose Mourinha, a gola zdobył Ukrainiec Andrij Szewczenko. Z kolei siedem lat temu Włosi wygrali z Sevillą 3-1, mimo że do przerwy przegrywali 0-1. Łącznie AC Milan ma pięć trofeów na koncie i jest liderem klasyfikacji wszech czasów. W Madrycie Ancelotti dysponuje bardzo mocnym składem, a do asów atutowych należą z pewnością Portugalczyk Cristiano Ronaldo i urodzony w Cardiff Gareth Bale. 25-letni Walijczyk nigdy nie występował jednak w miejscowym Cardiff City FC. Karierę rozpoczął w Southampton FC (obecny klub Artur Boruca), a potem przeniósł się do Tottenhamu Hotspur. Stołeczny stadion bardzo lubi, bowiem w kadrze strzelił cztery gole w 10 meczach. - Nie mogę doczekać się występu w barwach Realu w rodzinnym mieście. Cardiff jest dla mnie wyjątkowym miejscem, tutaj się urodziłem i mieszkałem, tutaj znajduje się dom mojego dzieciństwa. Nie ma znaczenia, kto strzeli bramkę albo zwycięskiego gola. Ważne, abyśmy podnieśli trofeum - powiedział Bale. Na hiszpańskich boiskach Real wygrał 90 razy z Sevillą, poniósł zaś 53 porażki. Remisów w bezpośrednich konfrontacjach było 29. Trener Unai Emery prowadził Almerię, Valencię i Sevillę w 13 spotkaniach przeciwko Realowi; wygrał tylko trzy z nich. W szerokiej, 26-osobowej kadrze klubu z Sewilli znalazł się Krychowiak (w sobotę grał w drugiej połowie z Cordoba CF - 2-0), zabrakło zaś mającego polskie korzenie Niemca Piotra Trochowskiego. - Nie jesteśmy faworytem, ale to jest taki mecz, który motywuje każdego - stwierdził Krychowiak podczas swej prezentacji w Sewilli. "Patent" na wtorkowego przeciwnika ma z pewnością Ronaldo, który czterokrotnie strzelał temu rywalowi co najmniej trzy gole. Ze względu na problemy z kolanem jego występ w Cardiff długo stał pod znakiem zapytania. Portugalczyk nie ma jednak wątpliwości, że we wtorkowy wieczór pojawi się na boisku. Z kolei defensywą Realu ma kierować Sergio Ramos, który w seniorskiej piłce debiutował w... Sevilli (w 2004 roku). Łącznie rozegrał 39 meczów, zanim w 2005 roku przeniósł się do Madrytu. Według hiszpańskich mediów, w walijskiej stolicy będzie osiem tysięcy kibiców z tego kraju. Przed rokiem po Superpuchar UEFA sięgnął Bayern, w składzie z Kroosem. Rzutami karnymi pokonał Chelsea Londyn 5-4. Po 90 minutach był remis 1-1, a po dogrywce 2-2. Tamto spotkanie odbyło się po raz pierwszy od 15 lat nie w Monako, a w Pradze. Tym razem najlepsze zespoły kontynentu rywalizować będą w walijskiej stolicy, a za rok gospodarzem będzie Tbilisi. Rywalizacja o Superpuchar została zainaugurowana w 1972 roku z inicjatywy dziennikarza "De Telegraaf" Antona Witkampa. Było to w czasach dominacji w Europie holenderskiego futbolu, szczególnie Ajaksu Amsterdam. Stawiano sobie wówczas pytanie, która drużyna jest najlepsza na Starym Kontynencie. Sprawę miała rozstrzygnąć rywalizacja między zdobywcą Pucharu Europy a triumfatorem zmagań o Puchar Zdobywców Pucharów. Pierwszą wygrał, zgodnie z oczekiwaniami, Ajax, który pokonał Glasgow Rangers. UEFA zaakceptowała zaproponowaną przez Holendrów formułę dwóch meczów. Taki sposób wyłaniania najlepszego zespołu funkcjonował do 1997 roku. Od następnej edycji rozgrywany jest już tylko jeden. Kolejna zmiana nastąpiła po sezonie 1998/1999, kiedy po raz ostatni odbyła się rywalizacja o PZP. Od sezonu 1999/2000 o Superpuchar walczą zespoły, które triumfowały w Lidze Mistrzów i Lidze Europejskiej (zastąpiła Puchar UEFA). Wyniki meczów o Superpuchar Europy (C1 - zdobywca Pucharu Europy, C2 - PZP, C3 - Puchar UEFA/Liga Europejska): 1972: Glasgow Rangers (C2) - Ajax Amsterdam (C1) 1-3, 2-3 1973: AC Milan (C2) - Ajax Amsterdam (C1) 1-0, 0-6 1974: Bayern Monachium (C1) - FC Magdeburg (C2) - mecze nie odbyły się ze względów politycznych 1975: Bayern Monachium (C1) - Dynamo Kijów (C2) 0-1, 0-2 1976: Bayern Monachium (C1) - Anderlecht Bruksela (C2) 2-1, 1-4 1977: Hamburger SV (C2) - Liverpool FC (C1) 1-1, 0-6 1978: Anderlecht Bruksela (C2) - Liverpool FC (C1) 3-1, 1-2 1979: Nottingham Forest (C1) - FC Barcelona (C2) 1-0, 1-1 1980: Nottingham Forest (C1) - Valencia CF (C2) 2-1, 0-1 1981: Liverpool FC (C1) - Dynamo Tbilisi (C2) - mecze się nie odbyły, Liverpool nie miał wolnych terminów 1982: FC Barcelona (C2) - Aston Villa Birmingham (C1) 1-0, 0-3 (po dogrywce) 1983: Hamburger SV (C1) - Aberdeen FC (C2) 0-0, 0-2 1984: Juventus Turyn (C2) - Liverpool (C1) 2-0 - tylko jeden mecz, Liverpool nie miał wolnych terminów 1985: Juventus Turyn (C1) - FC Everton (C2) - mecz odwołany po tragedii na brukselskim stadionie Heysel i zawieszeniu angielskich klubów 1986: Steaua Bukareszt (C1) - Dynamo Kijów (C2) 1-0 - mecz na neutralnym terenie, w Monako, ze względów politycznych 1987: Ajax Amsterdam (C2) - FC Porto (C1) 0-1, 0-1 1988: KV Mechelen (C2) - PSV Eindhoven (C1) 3-0, 0-1 1989: FC Barcelona (C2) - AC Milan (C1) 1-1, 0-1 1990: Sampdoria Genua (C2) - AC Milan (C1) 1-1, 0-2 1991: Manchester United (C2) - Crvena Zvezda Belgrad (C1) 1-0 - tylko jeden mecz; spotkanie w Belgradzie ze względu na sytuację polityczną w Jugosławii nie odbyło się 1992: Werder Brema (C2) - FC Barcelona (C1) 1-1, 1-2 1993: AC Parma (C2) - AC Milan (C1) 0-1, 2-0 (po dogrywce) - zdobywca PE - Olympique Marsylia - został zdyskwalifikowany za udział w aferze korupcyjnej 1994: Arsenal Londyn (C2) - AC Milan (C1) 0-0, 0-2 1995: Real Saragossa (C2) - Ajax Amsterdam(C1) 1-1, 0-4 1996: Paris St. Germain (C2) - Juventus Turyn (C1) 1-6, 1-3 1997: FC Barcelona (C2) - Borussia Dortmund (C1) 2-0, 1-1 ------------- 1998: Chelsea Londyn (C2) - Real Madryt (C1) 1-0 1999: Lazio Rzym (C2) - Manchester United (C1) 1-0 2000: Galatasaray Stambuł (C3) - Real Madryt (C1) 2-1 (po dogrywce) 2001: Liverpool FC (C3) - Bayern Monachium (C1) 3-2 2002: Real Madryt (C1) - Feyenoord Rotterdam (C3) 3-1 2003: AC Milan (C1) - FC Porto (C3) 1-0 2004: Valencia CF (C3) - FC Porto (C1) 2-1 2005: Liverpool FC (C1) - CSKA Moskwa (C3) 3-1 (po dogrywce) 2006: Sevilla FC (C3) - Barcelona (C1) 3-0 2007: AC Milan (C1) - Sevilla (C3) 3-1 2008: Zenit St. Petersburg (C3) - Manchester United (C1) 2-1 2009: FC Barcelona (C1) - Szachtar Donieck (C3) 1-0 (po dogrywce) 2010: Atletico Madryt (C3) - Inter Mediolan (C1) 2-0 2011: Barcelona (C1)- FC Porto (C3) 2-0 2012: Atletico Madryt (C3) - Chelsea Londyn (C1) 4-1 2013: Bayern Monachium (C1) - Chelsea Londyn (C3) 2-2, karne 5-4 2014: Real Madryt (C1) - Sevilla (C3) ?