Elżbieta Duńska urodziła się 11 listopada 1934 roku w Młocinach pod Warszawą (obecnie dzielnica miasta). Po II wojnie światowej wraz z rodziną przeniosła się do Elbląga. W tym mieście stawiała pierwsze kroki w świecie sportu. W 1952 roku podczas studiów na Akademii Medycznej w Gdańsku rozpoczęła treningi pod okiem Andrzeja Krzesińskiego. Jej wybór był wielokrotnie komentowany przez ówczesne media ponieważ Krzesiński - czołowy polski tyczkarz tamtego okresu, olimpijczyk z Rzymu - nie miał doświadczenia trenerskiego. Elżbieta Duńska poślubiła swojego trenera 1 stycznia 1955 roku. Także w 1952 roku zadebiutowała na igrzyskach olimpijskich. W Helsinkach zajęła 12. miejsce w finale mimo oddania świetnego skoku. Sędziowie odległość od belki zmierzyli bowiem do słynnego już śladu zostawionego w piasku przez warkocz zawodniczki. Polka zamiast srebrnym medalem musiała zadowolić się dalszą lokatą. Po igrzyskach przez Polskę przeszła głośna dyskusja, która nawoływała lekkoatletkę do ścięcia słynnego warkocza. <a href="http://sport.interia.pl/lekkoatletyka/news-nie-zyje-polska-lekkoatletka-elzbieta-dunska-krzesinska,nId,1946124,nPack,2">CZYTAJ DALEJ - KLIKNIJ TUTAJ!</a>