Najlepszym koszykarzem finału (MVP) został duński rozgrywający Zastalu Gabriel Iffe Lundberg, który rozegrał ostatni mecz na polskich parkietach - przenosi się do mistrza Euroligi z 2019 r. CSKA Moskwa. W każdym z trzech spotkań w Lublinie zdobywał ponad 20 pkt. W finale miał ich 21, ponadto osiem przechwytów, sześć zbiórek, pięć asyst, trzy straty i blok, co dało mu najwyższy w obydwu zespołach wskaźnik efektywności - 26. Mistrzowie Polski od początku dyktowali warunki finałowej rywalizacji, ale zawodnicy Spójni walczyli od pierwszej do ostatniej minuty, czym udowodnili, że nie przypadkiem znaleźli się w finale, pokonując w drodze do niedzielnego meczu faworytów: Śląsk Wrocław i Trefl Sopot. Zielonogórzanie, mimo że w całym turnieju trener Żan Tabak korzystał praktycznie tylko z ośmiu zawodników, spisywali się znakomicie w defensywie - mieli aż 17 przechwytów, wygrali też walkę pod tablicami 38:34. Początek był wyrównany (6:6, 9:9), a Spójnia prowadziła nawet przez moment po rzucie zza linii 6,75 m Raymonda Cowelsa 12:9. Przechwyty Lundberga i jego kolegów oraz podkoszowe akcje amerykańskiego środkowego Geoffreya Groselle'a (15 pkt i osiem zbiórek w cały meczu) dały w końcówce przewagę mistrzom Polski i po 10 minutach było 24:16. W drugiej kwarcie mistrzowie Polski z minuty na minutę grali coraz lepiej i powiększali przewagę schodząc na przerwę z prowadzeniem 48:31 po rzutach z dystansu Krisa Richarda i Rolandsa Freimanisa. W drugiej połowie zawodnicy Spójni, choć przegrywali w trzeciej kwarcie 32:50, nie rezygnowali z walki. Nieźle bronili, ale nie potrafili tej defensywy "przełożyć' na udane w akcje w ataku, na co uwagę podczas każdej przerwy zwracał ich trener Marek Łukomski. Po akcjach Baylee Steele'a i Jay Threatta zespół PGE zmniejszył straty do ośmiu punktów (45:53) w 26. minucie. Odpowiedź Zastalu była jednak błyskawiczna - rzuty z dystansu kapitana Łukasza Koszarka i Freimanisa oraz kontrataki Lundberga dały ponownie bezpieczna przewagę podopiecznym chorwackiego trenera Tabaka. W ostatniej części zielonogórzanie kontrolowali sytuację na parkiecie, a popis umiejętności dał Lundberg. Nie tylko dyrygował poczynaniami kolegów, nie tylko przewidywał zagrania rywali w ataku, ale zdobywał ważne punkty. Dwukrotnie trafił za trzy punkty, choć obrońcy ze Stargardu byli tuż przy nim. Zastal prowadził po takich akcjach 80:69 i 83:71 na 93 sekundy przed końcem. Zwycięzcy odebrali z rąk prezesa PZKosz. Radosława Piesiewicza puchar, medale oraz czek na 150 tys. złotych. To drugie trofeum zielonogórzan w tym sezonie - zdobyli też Superpuchar na jego inaugurację. Pierwszym zdobywcą PP byli koszykarze Polonii Warszawa, którzy w 1934 roku w turnieju noszącym nazwę Puchar Polskiego Związku Gier Sportowych pokonali zespół YMCA Kraków 43:30. Najwięcej zwycięstw ma Śląsk Wrocław - 13. Enea Zastal BC Zielona Góra - PGE Spójnia Stargard 86:73 (24:16, 24:15, 16:20, 22:22) Enea Zastal BC: Gabriel Iffe Lundberg 21, Rolands Freimanis 20, Kris Richard 15, Geoffrey Groselle 15, Łukasz Koszarek 7, Janis Berzins 6, Blake Reynolds 2, Filip Put 0; PGE Spójnia: Baylee Steele 16, Raymond Cowels III 14, Jay Threatt 13, Nick Faust 9, Mateusz Kostrzewski 8, Filip Matczak 6, Omari Gudul 5, Kacper Młynarski 2, Francis Han 0. Zdobywcy Pucharu Polski koszykarzy (w latach 90. XX wieku jako Puchar Ligi): 1934 Polonia Warszawa 1935 Cracovia 1936 Cracovia 1951 Gdańsk (repr. miasta) 1952 Gwardia (Wisła) Kraków 1953 Spójnia Gdańsk 1954 Kolejarz Poznań 1955 Kolejarz Poznań 1956 AZS PW Warszawa 1957 CWKS Wrocław 1958 AZS Warszawa 1959 Śląsk Wrocław 1962 Spójnia Gdańsk 1969 Polonia Warszawa 1970 Legia Warszawa 1971-1973 Śląsk Wrocław 1974 Resovia 1975 Polonia Warszawa 1976 Wybrzeże Gdańsk 1977 Śląsk Wrocław 1978-1979 Wybrzeże Gdańsk 1980 Śląsk Wrocław 1981 Pogoń Szczecin 1983 Zagłębie Sosnowiec 1984 Lech Poznań 1985 Pogoń Szczecin 1989-1990 Śląsk Wrocław 1992 Śląsk Wrocław 1995-1996 Nobiles Włocławek 1997 Zepter Śląsk Wrocław 1998-1999 PEKAES Pruszków 2000-2001 Prokom Trefl Sopot 2004-2005 Śląsk Wrocław 2006 Prokom Trefl Sopot 2007 Anwil Włocławek 2008 Asseco Prokom Sopot 2009 Kotwica Kołobrzeg 2010 AZS Koszalin 2011 Polpharma Starogard Gd. 2012 Trefl Sopot 2013 Trefl Sopot 2014 Śląsk Wrocław 2015 Stelmet Zielona Góra 2016 Rosa Radom 2017 Stelmet BC Zielona Góra 2018 Polski Cukier Toruń 2019 Arged BM Slam Stal Ostrów Wlkp. 2020 Anwil Włocławek 2021 Enea Zastal BC Zielona Góra