Koszykarze Olympiakosu Pireus po raz drugi w historii sięgnęli po klubowe mistrzostwo Starego Kontynentu (pierwsze w 1997 roku) i po raz drugi uczynili to pod wodzą serbskiego szkoleniowca Dusana Ivkovica. Najlepszym graczem finału (MVP) został Vassilis Spanoulis. To jego drugie wyróżnienie w historii. W 2009 roku otrzymał je jako zawodnik Panathinaikosu Ateny, który triumfował w Berlinie. Mecz miał niesamowity przebieg. Po pierwszej wyrównanej i nieco chaotycznej kwarcie wygranej przez CSKA Moskwa 10:7 w kolejnych dwóch częściach mistrzowie Rosji zdominowali walkę na parkiecie. Mieli przewagę pod tablicami i skuteczny duet w ataku: Andriej Kirilenko - Milos Teodosic. Ten pierwszy rzucał spod kosza, a serbski rozgrywający nie mylił się w rzutach zza linii 6,75 m. Po trzech takich trafieniach Serba pod koniec drugiej kwarty CSKA prowadziła 25:13. W 28. minucie przewaga ekipy trenera Jonasa Kazlauskasa wzrosła do 19 punktów (53:34). Kluczowa dla losów meczu była czwarta kwarta. Olympiakos niezrażony prowadzeniem rywali rozpoczął ją od agresywnej obrony, a w ataku zdobył osiem punktów z rzędu. W 36. minucie przegrywał 52:55, a na minutę i siedem sekund przed końcem 58:60. Na 10 sekund przed końcem CSKA miała tylko punkt przewagi 61:60. Wówczas faulowany, 34-letni Litwin Ramunas Siskauskas nie trafił żadnego z dwóch rzutów wolnych. W ostatniej akcji meczu rzutem na wagę mistrzostwa popisał się Printezis. Olympiakos Pireus - CSKA Moskwa 62:61 (7:10, 13:24, 20:19, 22:8) Olympiakos: Kostas Papanikolaou 18, Vassilis Spanoulis 15, Georgios Printezis 12, Pero Antic 7, Kostas Sloukas 4, Evangelos Mantzaris 3, Kyle Hines 0, Richard Dorsey 0, Acie Law 0, Lazaros Papadopoulos 0; CSKA: Milos Teodosic 15, Andriej Kirilenko 12, Nenad Krstic 11, Ramunas Siskauskas 8, Krzistof Lawrinowic 5, Aleksiej Szwed 3, Wiktor Chriapa 3, Sasza Kaun 2, Jamont Gordon 2, Andriej Woroncewicz 0, Ewgienij Woronow 0; Triumfatorzy Euroligi (do 1996 roku PKME): 1958 ASK Ryga (ZSRR) 1959 ASK Ryga (ZSRR) 1960 ASK Ryga (ZSRR) 1961 CSKA Moskwa (ZSRR) 1962 Dynamo Tbilisi ZSRR) 1963 CSKA Moskwa 1964 Real Madryt (Hiszpania) 1965 Real Madryt 1966 AP Simmenthal Mediolan (Włochy) 1967 Real Madryt 1968 Real Madryt 1969 CSKA Moskwa 1970 Ignis Varese (Włochy) 1971 CSKA Moskwa 1972 Ignis Varese 1973 Ignis Varese 1974 Real Madryt 1975 Ignis Varese 1976 Mobilgirgi Varese 1977 Maccabi Tel Awiw (Izrael) 1978 Real Madryt 1979 KK Bośnia Sarajewo (Jugosławia) 1980 Real Madryt 1981 Maccabi Tel Awiw 1982 Ultrarapida Cantu (Włochy) 1983 Ford Cantu 1984 Virtus Banco Rzym (Włochy) 1985 KK Cibona Zagrzeb (Jugosławia) 1986 KK Cibona Zagrzeb 1987 Tracer Mediolan 1988 Tracer Mediolan 1989 KK Jugoplastika Split (Jugosławia) 1990 KK Jugoplastika Split 1991 POP 84 Split (Chorwacja) 1992 KK Partizan Belgrad (Jugosławia) 1993 CSP Limoges (Francja) 1994 7up Juventet Badalona (Hiszpania) 1995 Real Teka Madryt 1996 Panathinaikos Ateny (Grecja) 1997 Olympiakos Pireus (Grecja) 1998 Kinder Bolonia (Włochy) 1999 Żalgiris Kowno (Litwa) 2000 Panathinaikos Ateny 2001 SuproLiga: Maccabi Tel Awiw Euroliga: Kinder Bolonia 2002 Panathinaikos Ateny (Grecja) 2003 FC Barcelona (Hiszpania) 2004 Maccabi Tel Awiw (Izrael) 2005 Maccabi Tel Awiw 2006 CSKA Moskwa 2007 Panathinaikos Ateny 2008 CSKA Moskwa 2009 Panathinaikos Ateny 2010 Regal FC Barcelona 2011 Panathinaikos Ateny 2012 Olympiakos Pireus