Ilin w dwuboju uzyskał 406 kg, Kołecki był gorszy o trzy kilogramy, a Akkajew osiągnął 402 kg. 26-letni Kołecki po raz drugi w karierze stanął na olimpijskim podium. W 2000 roku w Sydney również był drugi. Po rwaniu niespodziewanie prowadził Akkajew, który startując w grupie B uzyskał 185 kg. W grupie A walka o zwycięstwo w tym boju toczyła się między Azerem Nizami Paszajewem, Irańczykiem Asgharem Ebrahimim i Ilią Ilinem. Paszajew uzyskał 181 kg dopiero w trzecim podejściu, dwa pierwsze do 180 kg spalił. Drugi wynik w rwaniu w grupie A zanotował Irańczyk Ebrahim zaliczając w pierwszej próbie 180 kg, dwie kolejne do 184 kg nie były udane. Rwanie z rezultatem 180 kg w drugim podejściu zakończył także Ilin. Kazach zrezygnował z trzeciego podejścia. Kołecki miał w tym boju trzy udane próby. W pierwszej zaliczył 174, w drugiej 177, w trzeciej 179 kg. Po rwaniu Polak był na piątym miejscu. Bartłomiej Bonk w pierwszej próbie uzyskał 175 kg, dwie kolejne do 180 kg spalił i był ósmy. Turniej w Pekinie niezbyt udanie rozpoczął mistrz świata z 2007 roku Rosjanin Roman Konstantinow, który w rwaniu zdołał zaliczyć tylko 175 kg, dwa podejścia do 179 kg spalił. W podrzucie Rosjanin także nie błysnął formą, miał tylko jedno udane podejście do 212 kg i ostatecznie zajął ósme miejsce z rezultatem 387 kg w dwuboju. W podrzucie zapowiadała się niespodzianka, gdy Ilin, mistrz świata z 2006 roku spalił pierwsze podejście do 223 kg. Drugą próbę z tym ciężarem miał udaną. Kołecki na "zaliczenie" dwuboju podrzucił 217 kg, w drugiej próbie uzyskał 224 kg i obaj z Ilinem mieli w dwuboju po 403 kg. Kazach w trzeciej próbie podrzucił 226 kg, a Kołecki, który po rwaniu tracił do niego jeden kilogram, założył na sztangę o dwa kilogramy więcej. Tyle musiał, aby odrobić jeden kilogram straty do rywala z rwania i jeden z powodu minimalnie wyższej wagi ciała. Gdyby próba była udana, Szymon Kołecki zostałby złotym medalistą. Nie udało się, Kazach zaczął w sali rozgrzewkowej z radości skakać. Został mistrzem olimpijskim, Szymon Kołecki wróci do kraju z drugim srebrnym medalem olimpijskim. Bartłomiej Bonk spalił trzy podejścia w podrzucie - dwa razy do 211, a ostatnie do 212 kg i nie został sklasyfikowany w dwuboju. *** Kołecki urodził się 12 października 1981 roku w Oławie. Podnoszenie ciężarów trenuje od dwunastego roku życia, jego pierwszym trenerem był ojciec Leszek Kołecki. Dwukrotny wicemistrz olimpijski jest żonaty, ma dwójkę dzieci - syna Daniela i córkę Olę. Zawodnik ma od kilku lat poważne problemy zdrowotne. W listopadzie 2004 roku, po prawie dwuletniej przerwie w startach, poddał się operacji kręgosłupa. Operacja polegała na usunięciu dysku z przestrzeni międzykręgowej. Zabieg był udany, ale rehabilitacja trwała kilka miesięcy. Pod koniec 2007 roku doznał kontuzji lewego kolana, leczenie trwało kilka miesięcy. Aby nie obciążać stawu kolanowego przed igrzyskami olimpijskimi, Kołecki nie wystartował pod koniec czerwca w mistrzostwach Polski w Zakliczynie. Po powrocie z Pekinu wicemistrz olimpijski planuje poddać się operacji kontuzjowanego kolana. Aktualnie Szymon Kołecki jest rekordzistą świata seniorów w kat. 94 kg w podrzucie - 232 kg. Do niego należy także rekord świata juniorów w podrzucie - 232 kg i w dwuboju - 412 kg. Kołecki jest kibicem, interesuje się rajdami i wyścigami samochodowymi. W chwilach wolnych czyta książki o tematyce historycznej. Największe osiągnięcia sportowe: igrzyska olimpijskie 2. miejsce - Sydney 2000 2. miejsce - Pekin 2008 mistrzostwa świata 2. miejsce 1999 (kat. 94 kg) 2. miejsce 2006 (94 kg) 3. miejsce 2007 (94 kg) mistrzostwa Europy 1. miejsc w latach 1999, 2000, 2006, 2007, 2008 2. miejsce 2001 (kat. 105 kg) mistrzostwa świata juniorów 1. miejsca 1999, 2000 mistrzostwa Europy juniorów 1. miejsce 1998, 2000 1. miejsce 1999 (kat. 105 kg)